Συζητούσαμε με ένα φίλο, γιατί άλλο; Για σχέσεις. Κάτι τον απασχολεί, κάτι δεν του πηγαίνει καλά, ψάχνεται να δει τι φταίει. Τον άκουγα με συμπάθεια, η αλήθεια είναι, πιο πολύ για το γεγονός ότι όσο εκείνος μου διηγούνταν τι τον απασχολεί, ναι μεν τον συμπονούσα, ωστόσο μέσα μου ένιωθα ένας είδος ευτυχίας, επειδή έχω φτάσει πλέον σε μια ηλικία και μπορώ να διαχωρίσω πράγματα και ανθρώπους μέσα στο κεφάλι μου.
Δεν είναι εύκολο. Για να φτάνεις να ξέρεις πλέον τι σου αξίζει και ποιους ανθρώπους πρέπει να έχεις στη ζωή σου, έχεις περάσει μέσα από πολύ πόνο και διαδικασίες που σε πλήγωναν. Έτσι τώρα κι εκείνος. Πονάει. Μακάρι να μπορούσα να του πω ότι ο πόνος αυτός κάποια στιγμή θα μετατραπεί σε κάτι που θα του φέρει την απόλυτη λύτρωση και την πεποίθηση ότι τελικά δεν πήγε χαμένος ο πόνος, η αγωνία, η στεναχώρια. Και ξέρεις γιατί; Γιατί κάθε μια τέτοια κατάσταση, μπορεί μεν να είναι στενάχωρη, αλλά σου δίνει ταυτόχρονα και μια σπρωξιά να πας ένα βήμα παραπέρα. Σε κάνει πιο δυνατό. Δεν είναι εύκολο να πάρεις την απόφαση να αφήσεις έναν άνθρωπο πίσω σου.
Ειδικά αν ακόμη τον αγαπάς, αλλά έχεις καταλήξει στο συμπέρασμα πως εκτός από αισθήματα αγάπης, τίποτα άλλο δεν σε δένει με αυτό τον άνθρωπο. Έλα όμως που πρέπει να πάρεις μια απόφαση. Έλα που πρέπει να απομακρυνθείς. Μεγάλο βήμα και επίπονο. Μέχρι τη στιγμή βέβαια που θα ανοίξεις την πόρτα, θα βγεις έξω, θα σε χτυπήσει ο καθαρός αέρας στο πρόσωπο και θα συνειδητοποιήσεις ότι πλέον είσαι ελεύθερος να ψάξεις να βρεις εκείνο το καλύτερο, εκείνο το πιο όμορφο, εκείνο το ιδανικό που θα φέρει και πάλι το χαμόγελο πίσω εκεί που ανήκει. Στο πρόσωπο σου.
Η συμβουλή που έδωσα στον φίλο μου είναι να κάτσει να σκεφτεί. Αν οι κακές από τις καλές υπερτερούν, τότε νομίζω ότι ήδη έχει την απάντηση για το τι πρέπει να κάνει. Μακάρι όλοι οι έρωτες να ήταν σαν εκείνους των παλιών εποχών. Τότε που οι άνθρωποι αγαπούσαν βαθιά και για πάντα. Τώρα δεν έχουμε την υπομονή να το κάνουμε. Δεν περιμένουμε, δεν προσπαθούμε. Όταν χαλάει κάτι, απλά το αφήνουμε. Προφανώς και όταν μια σχέση δεν πηγαίνει καλά, κάτι φταίει. Αν δεν μπορείς να το φτιάξεις, μάζεψε τις όμορφες αναμνήσεις σου και φύγε. Σημασία έχει να είσαι ευτυχισμένος. Φύγε και να είσαι σίγουρος πως εκεί έξω θα βρεις την αγάπη που ζητάς, που σου αξίζει. Η ζωή ξέρει, κι εσύ πρέπει να την εμπιστευτείς. Μην χάνεις καιρό. Τα καλύτερα είναι μπροστά σου…
