Δεν ξέρω αν είσαι λάτρης του χειμώνα ή του καλοκαιριού, αγαπημένε μου αναγνώστη. Πάντως αυτή η εποχή, αν εξαιρέσεις το πολύ κρύο, έχει την ομορφιά της. Μπουφάν, ζιβάγκο, σκουφιά είναι στην ημερήσια, ενδυματολογική διάταξη μας. Εκτός του ενδυματολογικού του θέματος όμως, μια βόλτα αν κάνεις στις γειτονιές του Βόλου, αν μπεις σε κάτι στενά ή αν φτάσεις μέχρι Περιφερειακό, νιώθεις την μυρωδιά του τζακιού να σε κατακλύζει, θυμίζοντας σου ότι ο χειμώνας είναι εδώ.
Ακόμη και αν δεν μένεις στο κέντρο του Βόλου, αν το σπίτι σου βρίσκεται σε κάποια πολυκατοικία, όπου η μοναδική σου θέα είναι ο τοίχος, η μυρωδιά από το καμένο ξύλο σε κάνει να θέλεις να ταξιδέψεις, να φύγεις από το προσωπικό σου «κλουβί», να νιώσεις ελεύθερος από κάθε τι που νιώθεις ότι σε εγκλωβίζει. Ρίχνεις ένα κούτσουρο στο τζάκι και κάθεσαι να κοιτάς τη φλόγα. Νιώθεις την ζεστασιά στο πρόσωπο σου και ταυτόχρονα σε πιάνει μια γλυκιά νοσταλγία. Σκέφτεσαι πως θα ήθελες για παράδειγμα, να είσαι πάλι μπροστά σε ένα τζάκι, αλλά σε ένα χιονισμένο μέρος, κάπου στο Πήλιο, σε ένα δωμάτιο με πέτρα και τζαμαρίες. Θα ήθελες πολύ να έφταναν τα λεφτά να έπαιρνες την παρέα σου και να πάτε εκείνο το ταξίδι που τόσο θέλετε, να μπορέσετε να ξεφύγετε από την καθημερινότητα.
Να έπαιρνες το αυτοκίνητο, να άνοιγες δυνατά το ράδιο, να έβγαινες στην εθνική και να πήγαινες όπου σε έβγαζε ο δρόμος. Να κάνεις χάζι τη φύση γύρω σου, να σταθείς λίγο να χαζέψεις την φουρτουνιασμένη θάλασσα, να κάτσεις σε ένα παραθαλάσσιο μαγαζί να πιεις τον καφέ σου. Να μπεις σε ένα τρένο, να κάθεσαι στο παράθυρο, να ακουμπάς το κεφάλι σου στο τζάμι και να σε πάρει ο ύπνος, έχοντας ως τελευταία εικόνα πριν κλείσουν τα μάτια σου το σύννεφο που προσπαθούσε να «κρύψει» τον ήλιο. Κι όταν με το καλό φτάσεις στον προορισμό σου, να δεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο. Μπορεί ο χειμώνας να είναι μια δύσκολη εποχή, άλλοτε με χιόνια, άλλοτε με αέρηδες και βροχές, έχει όμως και αυτά τα τοπία που εναλλάσσονται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, που παίρνουν μια άγρια ομορφιά, που ακόμη και μουντάδα να επικρατεί, δεν παύει να σε μαγεύει με τα χρώματα του.
Θα μου πεις, πώς να το χαρείς όλο αυτό όταν τουρτουρίζεις από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Νομίζω ότι μπορώ να σε πείσω, αν σου προτείνω να κάνεις μια βόλτα έξω. Να χαθείς ανάμεσα στα στενά, που ούτε καν ξέρεις ότι υπάρχουν, να μπεις σε ένα καφέ και να πιεις μια κούπα ζεστό τσάι, να καταλάβεις πως δεν ήταν τυχαίο το «κρύο καιρός για δυο», βλέποντας ένα ζευγάρι να αγκαλιάζεται στην προσπάθεια του να ζεσταθεί. Ο χειμώνας δεν είναι μόνο μελαγχολία και κλείσιμο στο σπίτι, είναι ευκαιρία για να έρθουμε ο ένας στον άλλον πιο κοντά. Κατάλαβες;
