Αν με ρωτούσε κάποιος, ποιο χαρακτηριστικό ανθρώπου με απωθεί και μου προκαλεί αλλεργία, αυτό θα ήταν το να είναι κάποιος τσιγκούνης. Α, και ο τζαμπατζής. Τώρα μάλιστα που το σκέφτομαι, ο τζαμπατζής νομίζω ότι είναι η κατηγορία του ανθρώπου που μπορεί να με πειράζει ακόμη πιο πολύ και από τον τσιγκούνη. Γιατί, ο τσιγκούνης είναι ξεκάθαρος. Δεν θα το κρύψει ότι είναι. Ο τζαμπατζής όμως λειτουργεί κάτω από άλλο καθεστώς, πιο «υποχθόνιο», που πραγματικά ορισμένες φορές έχει τύχει να ζηλέψω. Μου έλεγε ένας φίλος, για μια περίπτωση δυο γνωστών του, οι οποίοι γνωρίστηκαν μεταξύ τους, άρχισαν να βγαίνουν και έκαναν σχέση.
Ο φίλος μου είπε ότι τελικά αυτή η σχέση δεν ευδοκίμησε και όταν ρώτησα ποιος ήταν ο λόγος άρχισε να μου απαριθμεί μια σειρά από γεγονότα που εγώ αν ήμουν στη θέση της κοπέλας θα είχα φύγει όχι στο δέκατο ραντεβού, αλλά από το πρώτο. Γιατί ο άνθρωπος ανήκε στην κατηγορία του τζαμπατζή. Άνθρωπος με σπουδές, καλή δουλειά, επαρκές εισόδημα. Δεν ήταν ούτε άνεργος, ούτε κανένας υπάλληλος που παίρνει το βασικό μισθό. Ε, από έναν τέτοιο άνθρωπο, που δεν έχει να σκεφτεί που θα βρει τα λεφτά να πληρώσει τη ΔΕΗ ή τους υπόλοιπους λογαριασμούς, περιμένεις να είναι πιο γαλαντόμος. Να μην έχει καβούρια στις τσέπες του. Να κάνει την κίνηση και όταν συνοδεύσει μια κοπέλα έξω, αν όχι να πληρώσει εξ ολοκλήρου τον λογαριασμό, να δεχτεί να μοιραστεί τα όποια έξοδα. Ε, ο συγκεκριμένος δεν έκανε τίποτα από αυτά.
Αντιθέτως, σε όλα σχεδόν τα ραντεβού έφερε σε δύσκολη θέση την κυρία την οποία συνόδευε με αποκορύφωμα ένα περιστατικό το οποίο ήταν και η αφορμή αυτή η σχέση να μην προχωρήσει. Γιατί θα ξεχάσεις μια το πορτοφόλι σπίτι, θα το ξεχάσεις δυο, την άλλη δεν θα έχεις βγάλει λεφτά από την τράπεζα ή θα έχεις ξεχάσει την κάρτα σου, ε, πόσες φορές μπορεί να επαναληφθεί αυτό το σκηνικό; Δεν θα υποψιαστείς; Ε, αυτό έπαθε και η συγκεκριμένη κοπέλα, όταν βγήκαν για φαγητό, ο λογαριασμός ήταν γύρω στα 40 ευρώ και ο κύριος, μάντεψε. Δεν είχε πάρει μαζί το πορτοφόλι του. Τραγικό δεν είναι; Κι αναρωτιέμαι. Δεν ντρέπονται να προφασίζονται συνεχώς δικαιολογίες με σκοπό να μην πληρώσουν; Που εφευρίσκουν κάθε φορά όλο κι άλλες δικαιολογίες; Είμαι σίγουρη ότι όσο με διαβάζεις κάποιος γνωστός σου ήρθε κατά νου. Ίσως εκείνος ο τύπος που κάθε φορά έρχεται η ώρα του λογαριασμού, όλο και κάποιο γνωστό θα πάει να χαιρετίσει ή θα τον δεις να κλείνεται στην τουαλέτα. Ή είναι εκείνος που θα βγάλει κομπιουτεράκι, υπολογίζοντας ακόμη και την μπουκιά για να μην πληρώσει κάτι παραπάνω. Ο Θεός να φυλάει…
