Από τότε που βγήκε η συγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο, άκουσα να λέει κάποιος σε ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση. Δεν είχα πιάσει το θέμα από την αρχή, αλλά λίγη σημασία έχει. Σημασία είχε ότι ενώ έχω ακούσει πάρα πολλές φορές την φράση αυτή, εκείνη τη στιγμή έκανε ένα «κλικ» στο μυαλό μου. Σκέφτηκα, πόσες φορές ίσως να ζητάει συγνώμη κανείς στην καθημερινότητα του. Κι αν ζητάει, ξέρει το λόγο; Τον αντιλαμβάνεται; Είναι επειδή πραγματικά έχει νιώσει άσχημα ή μετανιώσει για κάτι που έχει κάνει ή πει ή απλά το λέει γιατί θέλει να αποφύγει περεταίρω συζητήσεις και τσακωμούς;
Αν είσαι από εκείνους που κατανοούν το λάθος τους και έχουν το θάρρος και ζητάνε συγνώμη, τότε ειλικρινά μπράβο σου. Γιατί αν με ρωτάς, νομίζω ότι η συγνώμη έχει αξία να λέγεται μόνο αν τη νιώθει κάποιος, μόνο αν έχει κατανοήσει ακριβώς το λόγο που πρέπει να την πει. Αν πάλι θέλεις να καταλαγιάσει μια κατάσταση, αν δεν μπορείς τις φωνές και τους καυγάδες και πετάς απλά ένα «συγνώμη» για να τελειώνεις μια κατάσταση, τότε νομίζω ότι είσαι σε λάθος δρόμο. Ή για να το θέσω πιο σωστά, δεν έχεις μετανιώσει πραγματικά. Θα μου πεις, αγαπημένε μου αναγνώστη και δίκιο έχεις, πως σημασία έχει να μην φτάσει στο σημείο κανείς να ζητήσει συγνώμη. Συμφωνώ μαζί σου.
Έλα όμως που βλέπω ότι από τις μεταξύ μας σχέσεις έχει εκλείψει εντελώς ο διάλογος. Θεωρούμε πως αν κρύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, πως με ένα μαγικό τρόπο θα έχουν πάψει να υφίστανται κιόλας. Έλα όμως που δεν είναι έτσι. Γιατί αυτό είναι παροδικό. Κάποια στιγμή θα έχουν μαζευτεί σωρός τα προβλήματα και θα ξεχειλίσουν, κι όταν έρθει εκείνη η ώρα τότε να δω πως μπορεί να ξεφύγει κανείς. Γι αυτό, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς αναμεταξύ μας δεν χρειάζεται ούτε εμάς να κοροϊδεύουμε, ούτε τους γύρω μας. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε κοινούς κώδικες επικοινωνίας, να μιλήσουμε για όλα αυτά που μας προβληματίζουν, για όλα αυτά που καμιά φορά μας «πνίγουν» και δεν τολμάμε να τα πούμε από φόβο μήπως στεναχωρήσουμε ή προκαλέσουμε τον καυγά με κάποιον.
Όχι, ο φόβος δεν θα πρέπει να είναι ένα συστατικό που θα περιλαμβάνεται στις σχέσεις μας. Καλές και οι συγνώμες λοιπόν, αλλά ας φροντίσουμε πριν φτάσουμε να τις πούμε να έχουμε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια που θα μας κάνουν να μην την ζητήσουμε. Πως; Με διάλογο και ειλικρίνεια. Χωρίς αυτά δεν πάμε πουθενά. Πόσο μάλλον σε μια ευτυχισμένη σχέση. Δεν συμφωνείς;
