Μόλις αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε το ποιοι είμαστε σε αυτή τη ζωή, εκεί κάπου στην εφηβεία, η μόνη μας έγνοια είναι πότε θα μεγαλώσουμε, για να ανεξαρτητοποιηθούμε από τους γονείς, να κάνουμε ότι θέλουμε, να μετακομίσουμε στο δικό μας σπίτι, να μην δίνουμε λογαριασμό, ούτε που πάμε, ούτε τι κάνουμε. Μέχρι την στιγμή, που θα έρθει η μέρα που μπορεί να έχουν γίνει όλα αυτά, αλλά εσύ θα είσαι στο νέο σου σπίτι, μόνος σου, θα είσαι άρρωστος και δεν θα βρίσκεται κανείς, όπως μέχρι πριν από λίγο καιρό, να σε κανακέψει.
Με καταλαβαίνεις, αγαπημένε μου αναγνώστη; Το περιστατικό αυτό που περιέγραψε ένας φίλος, που λόγω της δουλειάς του αναγκάστηκε να μετακομίσει σε άλλη πόλη και τώρα, αντί να τα βρίσκει όλα έτοιμα, όπως τον είχε μάθει η μητέρα του, νιώθει σαν κάτι να μην πηγαίνει καλά. Και αυτό το ένιωσε, γιατί όντας γριπωμένος- και ξέρετε πως είναι οι άντρες όταν αρρωσταίνουν ε;- ήρθε αντιμέτωπος με κάτι πρωτόγνωρο για εκείνον. Έπρεπε για παράδειγμα να πάει να πάρει τα φάρμακα μόνος του, να στύψει ένα χυμό επίσης μόνος του, να πάρει οδηγίες για το πώς φτιάχνεται μια σούπα. Και το χειρότερο; Να θέλει να γκρινιάξει και να μην είναι κανείς εκεί για να τον ακούσει. Η αλήθεια είναι πως όταν κάποιος μένει για πρώτη φορά μόνος του είναι ένα γερό χαστούκι. Γιατί πλέον πρέπει μόνος σου να αντιμετωπίσει τις όποιες καταστάσεις. Κανείς δεν θα είναι εκεί να σε προστατέψει, ούτε γονείς, ούτε παππούδες. Θα μου πεις πως αλλιώς θα αρχίζεις να μάθεις να επιβιώνεις;
Δεν αντιλέγω. Προφανώς και για να επιβιώσεις θα πρέπει να δουλέψεις, για να φας θα πρέπει να μαγειρέψεις, για να έχεις καθαρά ρούχα να βάλεις πλυντήριο. Απλά τα πράγματα, αλλά όχι πάντα. Και γιατί στο γράφω αυτό; Γιατί όπως και να το κάνουμε είμαστε κακομαθημένοι. Θέλουμε να δηλώνουμε ανεξάρτητοι, αλλά πάντα θα αναζητάμε τη βοήθεια των γονιών μας όταν δούμε τα σκούρα. Γιατί πώς να το κάνουμε, όταν μείνουμε μόνοι καταλαβαίνουμε ότι δεν ξέρουμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Ωραίο να μένει κανείς μόνος του, να έχει το κεφάλι του ήσυχο, έλα όμως που όλα πρέπει να περνάνε από εσένα, εσύ είσαι υπεύθυνος για όλα. Για να γυρίσω στο φίλο μου τώρα, σου λέω πως αν και ζορίστηκε, κατάφερε να αυτοεξυπηρετηθεί. Δεν ζήτησε ούτε καν τη συμβουλή της μάνας του. Κατάφερε και έφτιαξε μια ωραία κοτόσουπα, πήγε και αγόρασε αντιπυρετικά και καραμέλες και σε μια μέρα έγινε καλά. Καλά και δυνατός, που επιτέλους κατάφερε κάτι μόνος του, χωρίς τη βοήθεια κανενός και αυτό όπως και να το δεις είναι μια ικανοποίηση.
