Στο δρόμο συνάντησα μια γυναίκα που με το που την αντίκρισα νόμιζα ότι μόλις βγήκε από ένα περιοδικό παλιάς εποχής. Χτενισμένη με έναν παραδοσιακό κότσο, στο πέτο από το βελούδινο της σακάκι φορούσε μια καρφίτσα με χρωματιστές πέτρες και το βλέμμα της, αχ αυτό το βλέμμα της, με μετέφερε σε μια αλλοτινή εποχή. Είναι από εκείνες τις κυρίες, που νομίζεις ότι την έχεις ξαναδεί σε κάποιο από εκείνα τα ασπρόμαυρα καρτ ποστάλ που κάπου είναι αποθηκευμένα σε συρτάρι ή σε κάποιο άλμπουμ.
Βρεθήκαμε αντίκρυ στο δρόμο και δεν μπορούσα να πάρει τα μάτια μου από πάνω της. Μόλις την προσπέρασα, τα ρουθούνια μου πλημμύρισαν από ένα άρωμα παλιακό, αλλά πολύ σικάτο. Είναι αλλιώτικες αυτές οι γυναίκες που έρχονται για να σου υπενθυμίσουν τι σημαίνει πραγματικά στυλ. Προχωρώντας στο δρόμο, έχοντας την φιγούρα της στο μυαλό μου, σκεφτόμουν την ζωή που μπορεί να κάνει.
Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι πρόκειται για μια κυρία της καλής τάξης, που ξεχειλίζει από ευγένεια και δεν ξεχνά να χαμογελά. Που θα καλημερίσει τους γείτονες της. Που στο σπίτι της αν πας για επίσκεψη θα σε κεράσει γλυκό του κουταλιού και λικέρ, πάνω στον ασημένιο δίσκο με το σεμεδάκι. Που τα βάζα της είναι πάντα γεμάτα με λουλούδια. Που στα νιάτα της λάτρευε να χορεύει. Είμαι βέβαιη ότι πρόκειται για μια γυναίκα δυναμική.
Που πάλεψε στη ζωή της και τα κατάφερε πολύ καλά. Που δεν της χαρίστηκε τίποτα γι αυτό μπορεί τώρα να νιώθει περήφανη για τα όσα έζησε. Θα μου πεις οι περισσότερες γυναίκες είναι μαχήτριες. Δεν έχεις και άδικο. Είναι όμως και μια κατηγορία ξεχωριστή που αποτελείται από γυναίκες διαφορετικές. Που μπορεί να έχουν τραβήξει τα μύρια όσα, αλλά εσύ να μη το μάθεις ποτέ. Γιατί ποτέ δεν θα την δεις να κλαίει και να παραπονιέται. Δεν θα την ακούσεις να μιλάει για τα προβλήματα της. Θα τις δεις όμως να φοράνε το πιο όμορφο χαμόγελο τους και να σου μεταδίδουν τη θετική τους ενέργεια.
Γιατί έτσι έμαθαν. Να μη το βάζουν κάτω. Ακόμη και στον μεγαλύτερο τους πόνο, σφίγγουν τα δόντια και προχωράνε. Είναι δυνατές, με όλη τη σημασία της λέξης δύναμη. Αν με ρωτάς, το πρότυπο μου είναι αυτές οι γυναίκες. Που σε μια εποχή που αλλάζει με τόσο γρήγορους ρυθμούς, εκείνες καταφέρνουν και παραμένουν αναλλοίωτες, χωρίς να κάνουν εκπτώσεις στα θέλω τους. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό που εν τέλει με έκανε να δω την συγκεκριμένη κυρία στο δρόμο και να ανοίξει η ψυχή μου. Ίσως κάποιες να μου θύμισε. Γιατί και εκείνες τέτοιες κυρίες ήταν…
