Είναι κι αυτά τα πρωινά…

Φθινόπωρο, αγαπημένε μου αναγνώστη. Η εποχή που είτε θα την αγαπήσεις, είτε θα την μισήσεις. Δεν μπορεί να υπάρξει μέση λύση. Η αλήθεια είναι ότι είναι η εποχή που μπορεί να σε γεμίσει με δεκάδες συναισθήματα. Να σου φέρει στο μυαλό αναμνήσεις. Να σκάψει και να βρει μέσα σου μυστικά που θεωρούσες ότι είχες καλά κρυμμένα. Πρόσωπα, καταστάσεις, στιγμές που έρχεται ένα πρωινό φθινοπώρου να σου τα θυμίσει όλα αυτά.

Και μπορεί το φθινόπωρο να φέρνει μαζί του βροχές και κρύο, όμως νομίζω ότι αξίζει να το ζήσουμε. Να αφεθούμε στα πανέμορφα χρώματα και τις μυρωδιές του. Μου έλεγε μια φίλη που έκανε βόλτα τις προάλλες στο δάσος στο Πήλιο, πόσο μαγεύτηκε από το τοπίο. Από τις πορτοκαλένιες αποχρώσεις και το πράσινο γύρω της, ευτυχώς δεν βρέθηκε μπροστά σε κανένα μπαζότοπο, όπως άλλοι συμπολίτες μας στα Χάνια. Και η αλήθεια είναι, αγαπημένε μου, πως είναι η κατάλληλη εποχή για σύντομες αποδράσεις. Έστω για μια πεζοπορία.

Και χαίρομαι που ακούω από γνωστούς μου ότι το κάνουν. Μέσα στο Σαββατοκύριακο κανονίζουν να πάνε να περπατήσουν μέσα στο δάσος, να απολαύσουν την ηρεμία που προσφέρει η τοποθεσία, και το συνδυάζουν βέβαια μετά με καφέ ή φαγητό. Επειδή όμως, όπως κι εγώ πολλές φορές , βαριούνται ακόμη και να σηκωθούν από το κρεβάτι, σου έχω εναλλακτική. Κάλεσε τους φίλους σου στο σπίτι, φτιάξε καφέ ή τσάι, ψήσε ένα κέικ, εφοδίασε τους με κουβερτούλες ή ζακέτες και βγείτε έξω στο μπαλκόνι να απολαύσετε το φθινόπωρο που ανοίγεται μπροστά σας και είμαι σίγουρη ότι θα σας προσκαλέσει να το βιώσετε, έτσι ώστε να πάρετε λίγη από την ομορφιά και τη ζεστασιά του. Κρίμα δεν είναι τέτοιες μέρες να κλειδαμπαρώνεστε μέσα στο σπίτι; Αδράξτε την ευκαιρία, αφήστε ότι και αν κάνετε, αφιερώστε από λίγο έως πολύ χρόνο στον εαυτό σας, ηρεμήστε και χαρείτε όλη αυτή την ομορφιά που απλόχερα αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια σας.

Εντάξει. Το ξέρω. Δεν σου περισσεύουν πολλές ώρες για να κάνεις πράγματα που θέλεις. Έλα όμως που λόγω της φορτωμένης καθημερινότητας μας χάνουμε πράγματα που πραγματικά αξίζει να τα βλέπουμε και να τα ζούμε. Και αυτό το κατάλαβα όταν τις προάλλες έτυχε το μάτι μου να κοιτάξει έξω από το τζάμι στο γραφείο και να μαγευτεί από τα χρώματα που είχε ο ουρανός. Δεν μπορείς να φανταστείς, σωστός πίνακας ζωγραφικής. Και αυτό προφανώς μπορεί να γίνεται κάθε μέρα, μόνο που εγώ δεν παίρνω τα μάτια μου από τον υπολογιστή. Ας φροντίζουμε λοιπόν να μη χάνουμε αυτές τις μικρές, αλλά ουσιαστικές στιγμές μας. Η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ, άλλωστε… Εσύ αλήθεια τώρα τι βλέπεις έξω από το παράθυρο σου;

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.