Καβάτζα μόνο σε λεφτά

Θυμάσαι όταν μικροί βγαίναμε για να πούμε τα κάλαντα τι μας έλεγαν οι δικοί μας; «Κοίτα μη χαλάσεις όλα τα χρήματα που μάζεψες. Κράτησε μερικά για καβάτζα». Που αυτό σήμαινε σε απλά ελληνικά, πως θα έπρεπε να κρατήσουμε κάτι στην άκρη, γιατί την επόμενη φορά που θα θέλαμε να αγοράσουμε κάτι, να μην απευθυνθούμε στους γονείς μας, αλλά να προστρέξουμε στον κουμπαρά. Με την λέξη λοιπόν «καβάτζα» οι μεγαλύτεροι ήθελα να μας μάθουν πως είναι να «κρατάς» πράγματα. Υλικά και ως επί το πλείστον, λεφτά.

Οι άνθρωποι δεν συμπεριλαμβάνονταν. Μπορεί αυτό μεγαλώνοντας να μην το τηρήσαμε, ή να μην το τήρησαν απέναντι μας, στην προσπάθεια μας να μην μείνουμε μόνοι, πιστεύοντας ότι δεν θα τα καταφέρουμε. Για πες μου όμως, αγαπημένε μου αναγνώστη, δεν είναι λυπηρό, μη σου πω και ανήθικο, να κρατάς στη ζωή σου ανθρώπους μόνο επειδή τους χρειάζεσαι, επειδή σου χρησιμεύουν σε κάτι; Είναι. Αυτά σκεφτόμουν, όταν άκουσα άθελα μου μια συζήτηση μεταξύ γυναικών, στην οποία η μία προσπαθούσε να πείσει την άλλη, και μάλιστα με επιχειρήματα, ότι ο άντρας που θα παντρευτεί είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να της έχει συμβεί. Χάρηκα στην αρχή, στην πορεία όμως εκείνη άρχισε να λέει πως της εξασφαλίζει τη ζωή που θέλει, κάθε μέρα είναι στα μαγαζιά και ψωνίζει, πηγαίνουν ταξίδια, έχει όσα χρήματα ζητήσει.

Δεν άκουσα ούτε μια στιγμή να λέει ότι τον αγαπά, ούτε να εκθειάσει κάποια από τα χαρίσματα του ως άνθρωπο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι τον άνθρωπο αυτό τον «κρατάει» μόνο γιατί μπορεί και της προσφέρει όλα όσα εκείνη μπορεί να ονειρεύονταν από μικρή. Τι και αν δεν τον αγαπά; Τι και αν δεν είναι ο έρωτας της ζωής της; Σιγά. Θα μου πεις η πρώτη ή η τελευταία περίπτωση είναι. Δυστυχώς όχι και ιδιαίτερα στην εποχή της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, ολοένα η κατηγορία «κρατάω καβάτζα» για να βοηθηθώ, όλο και αυξάνεται. Πες μου, δεν υπάρχει ένας φίλος σου που συνεχώς σου κλαίγεται ότι δεν πηγαίνουν καλά τα πράγματα στη δουλειά του, μέχρι να αγανακτήσεις και να του δανείσεις κάποια χρήματα; Πες μου, δεν υπάρχει κάποιος στη ζωή σου, που νομίζει ότι είσαι ο προσωπικός του σοφέρ και σε θυμάται μόνο όταν θέλει να τον πας κάπου; Πες μου, δεν ξέρεις έστω μια περίπτωση γνωστού σου, που θα σε αγγαρέψει για το οτιδήποτε, αλλά όταν έρθει η σειρά σου να ζητήσεις χάρη βρίσκει χίλιες δυο δικαιολογίες;

Ή δεν έχεις ποτέ συναναστραφεί ανθρώπους που θέλουν να τρέχεις για τα θέματα τους, το παίζουν συνεχώς ανυπεράσπιστοι, που εκμεταλλεύονται την καλοσύνη σου, ενώ εκείνοι σου προσφέρουν μόνο αδιαφορία; Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν και επιβιώνουν ακριβώς γιατί υπάρχουν και οι πρόθυμοι να τους βοηθήσουν. Άραγε οι ίδιοι να μην γνωρίζουν ότι ρόδα είναι και γυρίζει και πως ότι κάνεις, κάποια στιγμή θα το «λουστείς»; Απορώ…

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.