Το τελευταίο διάστημα περπατώ καθημερινά. Η διαδρομή μου συγκεκριμένη. Την ίδια ώρα μαζί με εμένα επιλέγει να κάνει την βόλτα του κι ένας κύριος, γύρω στα 50, ο οποίος περπατάει κι έχει στο ένα χέρι του μια πατερίτσα, για στήριγμα, κι από το άλλο τον αγαπημένο του σκύλο, που έχω αντιληφθεί πλέον, αφού τους βλέπω καθημερινά, πως είναι το πραγματικό του στήριγμα για να απολαμβάνει την βόλτα του. Κάθε φορά λοιπόν που τους βλέπω, αγαπημένε μου αναγνώστη, σκέφτομαι πως σε πολλές των περιπτώσεων, δεν είναι μόνο τα ζώα που έχουν ανάγκη από εμάς, αλλά κι εμείς πολλές φορές έχουμε την ανάγκη τους.
Γνωρίζω περιπτώσεις γνωστών μου που αντιμετωπίζουν τα κατοικίδια τους ως παιδιά. Αν για παράδειγμα το σκυλί θα πρέπει να φάει συγκεκριμένη ώρα ή να βγει την βόλτα του, όπου κι αν είναι, θα σηκωθούν να φύγουν για να πάνε στο σκυλάκι τους. Πολλές φορές οι ίδιοι γνωστοί μου έχουν προτείνει να «υιοθετήσω» κι εγώ ένα αδέσποτο. Πως όμως; Να γίνω κι εγώ μια από αυτούς που παίρνουν ένα κατοικίδιο και το παρατάνε απότιστο και ατάιστο μέσα σε ένα διαμέρισμα; Δεν θα μου πήγαινε ποτέ η καρδιά να κάνω κάτι τέτοιο. Γιατί το να πάρεις ένα ζώο, σημαίνει ότι πρέπει να του αφοσιωθείς. Χρειάζεται την φροντίδα σου. Την αγάπη σου. Πρέπει να το θεωρήσεις μέλος και μέρος της οικογένειας και της καθημερινότητας σου. Βλέπω γονείς, να κάνουν το χατίρι των παιδιών τους, που ξέρουμε πόσο λατρεύουν τα ζώα, και να αποφασίζουν να πάρουν ένα στο σπίτι.
Δεν αναλογίζονται ότι τα παιδιά βαριούνται εύκολα, η διάθεση τους αλλάζει, δεν έχουν κάθε μέρα την ίδια ενέργεια και έτσι αργά ή γρήγορα τα ζώα είτε βρίσκονται εγκαταλελειμμένα, είτε κλεισμένα σε ένα σπίτι, ζώντας ένα μικρό βασανιστήριο. Αν θέλουμε να μιλάμε όμως για πολιτισμό, δε νομίζεις ότι θα πρέπει να τον δείχνουμε και απέναντι στα ζώα; Που τι ζητάνε; Φαγητό, νερό και χάδια. Αυτά τα τρία συστατικά αν τους δώσεις θα είναι αφοσιωμένα σε εσένα για πάντα. Πρόσφατα, διάβασα πως ο μόνος φίλος που δεν πρόκειται ποτέ να σε προδώσει είναι ο σκύλος και νομίζω ότι πλέον αρχίζω να το πιστεύω κι εγώ. Βλέποντας οικογένειες που συνειδητά έχουν επιλέξει να έχουν στο σπίτι τους ένα κατοικίδιο και πόσο ευτυχισμένοι είναι, αφού τα ζωάκια καταφέρνουν και δίνουν άλλο τόνο στην καθημερινότητα τους, κατανοώ ότι ένα ζώο δεν είναι μόνο μια καλή συντροφιά, αλλά προσφέρει στον άνθρωπο πολλά περισσότερα απ’ όσα ζητάει. Γι αυτά να τα προσέχετε. Μας έχουν και τα έχουμε ανάγκη.
