Μόνο τον σεβασμό μας αξίζουν

Θυμώνω όταν ακούω να κρίνουν αρνητικά γυναίκες που στη ζωή τους έχουν βαδίσει σε ένα δρόμο διαφορετικό από εκείνο που έχουμε συνηθίσει. Που ίσως από επιλογή να μην θέλησαν να παντρευτούν, που έχουν επιλέξει να ζουν μόνες τους, αυτές και τα παιδιά τους. Μιλάω για τις μανούλες εκείνες που η οικογένεια τους αποτελείται από εκείνη και τα βλαστάρια της, δεν υπάρχει μπαμπάς, κι αν υπάρχει τους βλέπει μια στο τόσο. Αυτές οι γυναίκες λοιπόν, ακριβώς επειδή δεν βάδισαν στην πεπατημένη, που θέλει την γυναίκα να την αποκαθιστά ο άντρας με παπά και με κουμπάρο, είναι για κάποιο λόγο δακτυλοδεικτούμενες, ναι, ακόμη και στη σημερινή κοινωνία, την προοδευτική υποτίθεται.

Μακάρι, όσοι τις κρίνουν, να μπορούσαν να τις φτάσουν στο ελάχιστο. Κι αυτό γιατί είναι απλά διαφορετικές. Μπορεί η ιστορία της κάθε μίας από τις γυναίκες αυτές να διαφέρει. Άλλες να είναι χωρισμένες, άλλες να έχουν να δουν τον σύντροφο τους από τη μέρα που τους ανακοίνωσαν την εγκυμοσύνη της, άλλες που τις έχουν εγκαταλείψει, άλλες που απλά αποφάσισαν να χαράξουν το δικό τους μονοπάτι και θεώρησαν ότι και μόνες τους μπορούν να μεγαλώσουν ένα παιδί. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι γυναίκες αυτές έχουν στήριγμα τους γονείς τους.

Γιαγιάδες και παππούδες που προσπαθούν να σταθούν σε πολλούς ρόλους. Το σίγουρο πάντως είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι η κάθε μία περίπτωση κρύβει τη δική της ιστορία. Γι αυτό δεν μπορώ να καταλάβω όλους εκείνους που αντί να κοιτάξουν την δική τους καμπούρα, επιλέγουν να ασχολούνται με τις ζωές των άλλων, πόσο μάλλον με γυναίκες που έχουν αναλάβει να ανταπεξέλθουν σε πολλούς ρόλους. Αυτόν της γυναίκας, της μάνας, της εργαζόμενης, της φίλης.

Που αγχώνεται από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Που πρέπει να συνδυάσει την εργασία της, με την σωστή ανατροφή του παιδιού της, που πρέπει να καταφέρει να τον πηγαίνει σε κάθε του δραστηριότητα. Ε, όχι, είναι πολύ μικρόψυχο, όχι μόνο για τις μοναδικές μαμάδες θα τις ονομάσω εγώ, αλλά για οποιονδήποτε άνθρωπο, να δέχεται τα επικριτικά σχόλια τρίτων επειδή δήθεν δεν ακολουθεί τα καθώς πρέπει βήματα της κοινωνίας. Θα βγει η γυναίκα; Αφήνει μόνο του το παιδί. Δεν θα βγει; Έχει αφεθεί στην τύχη της. Περνάει πολλές ώρες στο γραφείο; Δεν δίνει σημασία στο παιδί της. Προσπαθεί να ξεκλέψει χρόνο για να είναι μαζί του; Είναι τεμπέλα. Τη λογική είναι αυτή, δεν μπορώ να καταλάβω.

Αυτές οι γυναίκες θα πρέπει να είναι παράδειγμα για όλους. Γιατί καταφέρνουν, με δυσκολίες και προβλήματα, να ανταπεξέρχονται σε μια επίπονη καθημερινότητα και να βγαίνουν νικήτριες.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.