Άλλοι έρχονται, κι άλλοι φεύγουν από τη ζωή σου. Ελάχιστοι, ίσως μετρημένοι στα χέρια του ενός χεριού να είναι εκείνοι που τελικά έμειναν. Κι αυτό γιατί οι περισσότεροι, αγαπημένε μου αναγνώστη, δεν καταφέρνουν να παραμείνουν παρά μόνο μια ανάμνηση, πολλές φορές πικρή, στο μυαλό σου. Θα μου πεις όλα μέσα στη ζωή είναι. Ακόμη και από τις δυσάρεστες καταστάσεις κάτι μαθαίνεις. Ένα μάθημα το παίρνεις.
Μια εμπειρία βρε αδελφέ. Δεν έχει σημασία αν πήρες λιγότερα ή έδωσες περισσότερα. Κι αν σήμερα πιστεύεις για κάποιον ότι τελικά δεν άξιζε ούτε τον χρόνο σου, ούτε τίποτα απ’ όλα όσα του προσέφερες, μην το βλέπεις έτσι. Κάθε ένας που έρχεται στη ζωή μας, στο τέλος κάτι θα αφήσει. Μην αναθεματίζεις λοιπόν για ανθρώπους που τους ερωτεύτηκες, τους έκανες φίλους σου, τους αφιέρωσες το χρόνο και την ενέργεια σου και τελικά εκείνοι αποδείχθηκαν πως δεν το άξιζαν. Παθήματα είναι όλα αυτά που κανονικά θα έπρεπε να σου γίνουν μαθήματα. Μην μετανιώσεις για όλα εκείνα τα «σε αγαπώ» ή «θα είμαι φίλος σου για πάντα» που μπορεί να είπες. Όταν τα έλεγες τα αισθανόσουν.
Οι καταστάσεις όμως και οι επιλογές μας βλέπεις κάποιες φορές τα φέρνουν έτσι που δεν είναι στο χέρι μας έτσι ώστε αυτά τα «πάντα» να κρατήσουν για μια ζωή. Ίσως γιατί μεγαλώνουμε, ίσως γιατί κάνουμε λάθη, ίσως γιατί οι σχέσεις φθείρουν και δεν προσπαθούμε να τις επαναφέρουμε, οι άνθρωποι απομακρύνονται, χάνονται. Ας μην το παίρνουμε κατάκαρδα. Οι αλλαγές είναι για να γίνονται, έστω κι αν κάποιες φορές συνοδεύονται με πόνο. Για σκέψου, η κάθε μέρα μας δεν περνάει και φεύγει για να φέρει η επόμενη κάτι καινούργιο; Και σε αυτό το καινούργιο που έρχεται, ούτε εσύ ο ίδιος δεν είσαι αυτός που ήσουν χθες. Κι αυτό το ότι κάθε μέρα υπάρχουμε όντας μη ακριβώς οι ίδιοι είναι και το συναρπαστικό, αν θες την γνώμη μου. Κάπως έτσι λοιπόν συμβαίνει και με τους ανθρώπους.
Τις περισσότερες φορές έρχονται για να αλλάξουν κάτι. Έρχονται για να μας μάθουν κάτι. Να μας δείξουν ένα σημείο του χαρακτήρα μας που ενώ το έχουμε, δεν το ξέραμε. Μια πτυχή του εαυτού μας που δεν πιστεύαμε ότι είχαμε. Ίσως να έρχονται για να δώσουν λίγο φως στο δικό μας σκοτάδι ή να πάρουν λίγη από τη λάμψη τη δική μας, γιατί εκείνοι υστερούν. Ότι κι αν συμβαίνει από όλα αυτά, το θέμα είναι να καταφέρνουμε να ζούμε την στιγμή, γιατί αύριο ποιος ξέρει τι αλλαγές θα φέρει…
