Δεν αντέχω τις σχέσεις εξ ανάγκης, όπως τις έχω ονομάσει. Και εννοώ εκείνες μεταξύ των ανθρώπων που έχουν κάποιου είδους σχέση, επειδή ο ένας κάτι κερδίζει από τον άλλον. Μου είναι αδιανόητο να πρέπει να προσποιηθώ ότι συμπαθώ κάποιον, επειδή έτσι πρέπει. Και γι αυτό δεν μπορώ να καταλάβω και όλους εκείνους που για κάποιους λόγους αναγκάζονται να τα έχουν καλά με όλους για να ικανοποιούν διάφορα μικρά ή μεγάλα συμφέροντα τους. Ως αντιδραστικό στοιχείο, ποτέ δεν μου άρεσαν αυτές οι κινήσεις. Αν δεν συμπαθώ κάποιον, ευγενικά μεν, αλλά θα τον αποφύγω. Αν τον συμπαθήσω, θα του το δείξω με όλη μου την καρδιά. Πόσο με ενοχλούν αυτά τα ψεύτικα φιλιά, οι δήθεν καλές κουβέντες, οι χειραψίες, μεταξύ ανθρώπων που αν ήταν κάπως αλλιώς οι συνθήκες και δεν είχε ο ένας ανάγκη τον άλλον, ούτε καλημέρα δεν θα αντάλλασαν.
Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτοί οι άνθρωποι προσποιούνται. Γιατί δεν είναι ειλικρινείς και δίκαιοι, πρώτα απέναντι στον εαυτό τους; Δεν είναι θέμα εγωισμού ή ψώνιου. Αντίθετα. Είναι θέμα της αλήθειας που πρέπει να υπάρχει σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης δημιουργείται. Παλιά μου φαινόταν περίεργο, αλλά τώρα καταλαβαίνω πως το κάνουν όλοι εκείνοι που λένε ότι ξεγράφουν άτομα από τη ζωή τους. Δεν είναι δύσκολο να ξεγράψεις κάποιος. Να μην σε ενδιαφέρει καθόλου, να περνά απαρατήρητος για σένα. Γίνεται. Τα πάντα γίνονται. Αρκεί να ξέρεις πρώτα απ΄ όλα εσένα τι σου γίνεται, με ποιους θέλεις να συναναστρέφεσαι, ποιοι είναι εκείνοι που σου κάνουν καλό, ποιοι όχι, ποιους θέλεις να κατατάξεις στο παρελθόν σου και να μην σε ενδιαφέρει τίποτα για εκείνους. Προς Θεού, μη βιαστείς να πεις ότι αυτό είναι κακία, αγαπημένε μου. Είναι θέμα πόσο σε έχει εκτιμήσει ο άλλος και τι έκανε και εκείνος για να μπορέσεις να τον εκτιμήσεις κι εσύ. Υπάρχει τόση ψευτιά εκεί έξω. Γιατί να την βάζουμε και μέσα στις σχέσεις μας; Ας κάνουμε και ας λέμε ότι θέλουμε.
Να ζούμε την κάθε στιγμή μας κα να την νιώθουμε. Χωρίς να κοροϊδεύουμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε τους ανθρώπους γύρω μας. Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Δεν υπάρχει χώρος για δήθεν φιλίες, δήθεν σχέσεις, δήθεν συγγένειες. Υπάρχουν οι ξεκάθαρες και αληθινές σχέσεις, μέσα από τις οποίες μας επιτρέπεται να είμαστε ο εαυτός μας, χωρίς να υποδυόμαστε κάτι διαφορετικό. Χωρίς να μας ενδιαφέρει να κερδίσουμε από τον άλλον, χωρίς να προσποιούμαστε προκειμένου να έχουμε λαμβάνειν. Ας είμαστε ευγενικοί, ας χαμογελάμε σε όλους, ας μιλάμε, αλλά ας μην χαριζόμαστε σε όλους, παρά μόνο σε εκείνους που αξίζουν.
