Τελευταία, αγαπημένε μου αναγνώστη, αρχίζει και μου αρέσει πολύ η κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που προστατεύουν με κάθε τρόπο τον εαυτό τους. Που βάζουν τα όρια τους και δεν αφήνουν κανέναν να περάσει την κόκκινη γραμμή που οι ίδιοι έχουν βάλει. Δεν διαπραγματεύονται με τις αξίες τους. Πολλές φορές κάποιος μπορεί να τους χαρακτηρίσει και απόλυτους. Δε διαφωνώ, μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά είναι η δική τους, κατά δική τους επιλογή που κανείς δεν μπορεί να τους την στερήσει.
Η κατηγορία των ανθρώπων που σου περιγράφω, είναι παρεξηγημένη. Πιο πολύ γιατί δεν αφήνει στον άλλον και πολλά περιθώρια. Είναι μονοδιάστατοι, ολιγόλογοι, δεν αφήνουν να παρέμβεις στην ζωή τους, να επιλέξεις εσύ για εκείνους, πόσο μάλλον να κατευθύνουν την σκέψη και τη ζωή τους κατά πως θέλουν κάποιοι τρίτοι, ειδικά όταν εκείνοι δεν παίζουν και κανένα σπουδαίο ρόλο στις ζωές τους.
Έχουν χαράξει το δρόμο τους και κανείς δεν μπορεί να τους βγάλει από το σχέδιο τους. Ο λόγος που αρχίζω όμως να τους συμπαθώ, ξέρεις ποιος είναι; Το γεγονός ότι παρ’ όλη την απολυτότητα τους, είναι ξεκάθαροι. Δεν θα σου κρυφτούν. Δεν θα σε κοροϊδέψουν. Αυτοί είναι, αν σου αρέσει, καλώς, αλλιώς δεν θα προσπαθήσουν να σε πείσουν για κάτι άλλο. Θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να μπορέσω να αποκτήσω και εγώ τις υπερδυνάμεις των…ορίων.
Γιατί, μη γελιόμαστε, δεν είναι πολλοί εκείνοι που έχουν καταφέρει να οριοθετήσουν τις ζωές τους και μάλλον εκεί αρχίζει η σύγκρουση αναμεταξύ μας, θεωρώντας ότι ο άλλος δεν μας καταλαβαίνει, πως δεν μας συμπεριφέρεται έτσι όπως μας αξίζει και πάει λέγοντας. Και σκέφτομαι, δεν ξέρω αν συμφωνείς, ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όλοι μας είναι να καταλάβουμε τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε και τι αυτό που δεν θέλουμε. Και όταν το κατανοήσουμε, να υπερασπιστούμε τα θέλω μας μέχρι τέλους, έχοντας προφανώς βρει τις ισορροπίες εκείνες που και εμάς θα κάνουν ευτυχισμένους ανθρώπους, αλλά και που δεν θα κάνουν να απορούν τους γύρω μας. Άλλωστε όλοι αυτό δεν θέλουμε; Να είμαστε καλά;
Ας βάλει ο καθένας τα όρια του λοιπόν. Όρια, όχι τείχη, μη μπερδευτείς. Γιατί είδαμε κλεισμένοι ο καθένας στον εαυτό του τι καταφέραμε. Μια τρύπα στο νερό. Υγεία είναι να είμαστε διάφανοι απέναντι στους γύρω μας, το ίδιο και εκείνοι απέναντι μας. Δεν θέλει κόπο, τρόπο θέλει. Συμφωνείς;
