Πολλές φορές μαλώνω με φίλες μου. Βλέπουν έναν ωραίο άντρα στο δρόμο και πέφτουν ξερές. Εντάξει, τους βλέπω κι εγώ. Μπορεί να είναι ψηλός, ωραίος, να σε ελκύει το χαμόγελο του, το στυλ του, το ύφος του. Αν τους γνωρίσεις, σε κερδίζουν με τις έξυπνες ατάκες που θα πετάξουν, στοιχείο που αρέσει στις γυναίκες. Τους γνωρίζεις και βλέπεις ανθρώπους σπουδαγμένους, από καλή οικογένεια, με πολλά ενδιαφέροντα. Τους θεωρείς έξυπνους. Τους βλέπεις να είναι περιτριγυρισμένοι από δεκάδες. Και γίνεται φίλος σου ή κάτι παραπάνω.
Και αρχίζεις να τον γνωρίζεις λίγο καλύτερα. Και μέρα με τη μέρα αρχίζεις να τον παρατηρείς καλύτερα. Βλέπεις τις αντιδράσεις του, μαθαίνεις την ουσία του, βλέπεις τα τρωτά του. Με τον καιρό να περνά βλέπεις τη στάση που έχει επιλέξει για τη ζωή, βλέπεις τις επιλογές του, βλέπεις πως αξιολογεί τα πράγματα, πως τα ζυγίζει. Και εκεί είναι που τελικά τον κρίνεις. Γιατί έτσι έχεις μάθει. Δεν μπορείς να μένεις στην επιφάνεια. Καλή και η ομορφιά, ωραίο το χιούμορ, ωραίο να βρίσκεσαι με ένα ωραίο παρουσιαστικό, αλλά μετά τι; Αν ο άλλος δεν ξέρει να συμπεριφέρεται στο συνάνθρωπο του, αν τον βλέπεις να μην μπορεί να κρατήσει φιλίες ή ανθρώπους που του έχουν φερθεί όμορφα, αν δεν ξέρει να εκτιμά την ουσία, τότε τι; Έχω γνωρίσει ανθρώπους που έχει «χαθεί» μέσα την ομορφιά και την μόρφωση τους.
Μόρφωση όμως που φτάνει μέχρι ένα πτυχίο. Τίποτα παραπάνω. Και συγνώμη, αλλά το να έχεις καταφέρει να πάρεις ένα πτυχίο, δεν σε κατατάσσει αυτόματα στους έξυπνους ανθρώπους. Βλέπω τους γύρω μου που ψοφάνε για ανθρώπους που θα σε κάνουν να γελάσεις. Τρελαίνονται για τους ατακαδόρους. Τους εντυπωσιάζει ο άλλος να φοράει ακριβά ρούχα, να έχει αψεγάδιαστο χαμόγελο, να γνωρίζει πολύ κόσμο, να είναι δημοφιλής. Λαθεμένα πιστεύουν πως αν διαθέτουν αυτά τα στοιχεία, είναι ταυτόχρονα και ευφυής. Το ίδιο βέβαια μπορεί και να ισχύει και για μια γυναίκα, για να μην παρεξηγηθώ. Ποιος όμως στην ουσία θα πρέπει να θεωρείτε έξυπνος; Την απάντηση την δίνει μια όχι σπουδαγμένη γυναίκα. Μια κυρία που δεν πήγε στο σχολείο, δεν έχει κρεμασμένα πτυχία, δεν συχνάζει σε ρεστοράν και μπαρ, αλλά λατρεύει να ασχολείται με το μποστάνι της και να ταΐζει τις κοτούλες της. Που θα σου δώσει λύση για το κάθε τι που σε απασχολεί. Που νοιάζεται για τον συνάνθρωπο. Που η όποια σοφία που διαθέτει, προέρχεται από μαθήματα της ζωής που έχει πάρει. Αυτό για μένα είναι ο ορισμός του ευφυή.
Που έχει μια αγκαλιά και την καρδιά του ανοιχτή για όλους και για όλα. Που η ψυχή της ξεχειλίζει από αγάπη, δεν κάνει διακρίσεις, δεν αυτοπεριορίζεται, δεν έχει «μη» ή «πρέπει». Εγώ με αυτούς είμαι και άσε τα πτυχία στους τοίχους.
