Μέσα στον ύπνο σου, ακούς το ξυπνητήρι να χτυπάει. Αναρωτιέσαι πότε κιόλας, αφού νιώθεις πως πριν από λίγο έπεσες για να ξεκουραστείς. Σηκώνεσαι βιαστικά από το κρεβάτι, ντύνεσαι όσο πιο γρήγορα μπορείς, τρέχεις αλαφιασμένος μη τυχόν και αργήσεις να πας στη δουλειά. Το ίδιο συμβαίνει κάθε μέρα. Μέχρι αργά το απόγευμα, ίσως και τα Σαββατοκύριακα, που έχεις λίγο παραπάνω χρόνο να ξεκουραστείς και να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν. Γιατί ναι, υπάρχουν κι αυτές οι μέρες που σου δίνεται η ευκαιρία να περάσεις τις ώρες σου έτσι όπως εσύ θέλεις. Κι αναρωτιόμουν, αγαπημένε μου αναγνώστη. Άραγε, όταν έρχονται αυτές οι στιγμές, τι συνήθως επιλέγουμε να κάνουμε; Να τις περάσουμε με φίλους ή να απολαύσουμε την ησυχία μας έτσι ώστε να καταφέρουμε να χαλαρώσουμε; Θα μου πεις, καλοκαίρι είναι, το μυαλό μας είναι συνεχώς στο πως θα βγούμε έξω, να πιούμε ένα ποτό, να κάνουμε κανένα μπάνιο, να γελάσουμε με τους φίλους μας.
Και η αλήθεια είναι ότι αυτές οι συναντήσεις πολλές φορές είναι το «φάρμακο» και η δύναμη μας για να μπορέσουμε να την βγάλουμε καθαρή, μέσα στα τόσα προβλήματα και άγχη που έχουμε. Τις προάλλες, κι αυτός ήταν ο λόγος που προβληματίστηκα, στην καφετέρια που πήγαμε να πιούμε κάτι, είδα ένα νέο άνθρωπο, να κάθεται μόνος του, να έχει πάρει το κρασί του και να απολαμβάνει την ηρεμία του. Κάποιος που θα τον δει θα τον κοιτάξει παράξενα. Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους να κάθονται μόνοι τους, το θεωρούμε παράξενο, πως κάτι δεν πηγαίνει καλά. Αν με ρωτάς, το θεωρώ απολύτως φυσιολογικό και είναι κάτι που το έχω κάνει. Όχι απλά να βγω μια βόλτα μόνη μου, να πάω για ένα ποτό, διακοπές έχω κάνει κι ακόμη είναι κάτι που θεωρώ ότι ήταν μια μοναδική εμπειρία. Δεν είναι «τρελό» να θέλει κάποιος να κυκλοφορεί μόνος του, αν είναι δυνατόν στην σημερινή εποχή να υπάρχουν τέτοια στερεότυπα ή κάποιος να είναι δακτυλοδεικτούμενος επειδή του αρέσει να περνάει στιγμές μόνος τους. Δεν λέω, καλές οι στιγμές με φίλους, τα ξεφαντώματα, αλλά υπάρχουν κι εκείνες οι στιγμές που το να είσαι μόνος σου είναι ότι πιο όμορφο μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου.
Γιατί μπορείς να ξεφύγεις λίγο από τα ίδια και τα ίδια, από φωνές και συνομιλίες, σου δίνεις χρόνο να σκεφτείς, να αφιερωθείς σε πράγματα που θέλεις να κάνεις. Αν νιώθεις την ανάγκη να βγεις να πιεις ένα ποτό μόνος σου, μην το σκέφτεσαι. Κάντο. Αν θες να πας διακοπές; Επίσης. Αν θέλεις να περπατήσεις στο «κορδόνι» της παραλίας ολομόναχος, έφυγες κιόλας. Μη φοβάσαι πως θα σχολιαστεί αυτό, στην ουσία ο καθένας είναι πολύ απασχολημένος με τον εαυτό του για να σου δώσει παραπάνω σημασία από λίγα δευτερόλεπτα.
