Τα περισσότερα μαθήματα νομίζω, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι δεν τα παίρνουμε από τα χρόνια που καθόμαστε στα θρανία του σχολείου. Τα μεγαλύτερα και περισσότερα μαθήματα μας τα δίνει η ίδια η ζωή, αρκεί βέβαια να έχεις αυτιά και μάτια ανοιχτά. Κάθε μέρα κάτι θα σου μάθει. Βρίσκει τον τρόπο να σου δείχνει, έτσι ώστε στο τέλος της μέρας κάτι να έχεις αποκομίσει.
Η αλήθεια είναι ότι τα στραβά και τα ανάποδα που μας συμβαίνουν, απλά τα θεωρούμε ως αποτυχίες και δεν τα λαμβάνουμε ως μαθήματα, που ίσως αν τα αντιλαμβανόμασταν ως τέτοια να αντιμετωπίζαμε αλλιώς και τη ζωή μας. Πολλές φορές δεν τα καταφέρνω, ωστόσο μέσα από τα άσχημα που μπορεί να συμβαίνουν, προσπαθώ να ξεχωρίσω τα καλά και έτσι να πορευτώ. Γιατί, και μη το θεωρήσεις ως ουτοπικό, πάντα μέσα σε μια άσχημη κατάσταση υπάρχει πάντα κάτι καλό, που μπορεί να μη το βλέπεις εκείνη τη στιγμή. Θα μου πεις, πώς να παραμείνει κάποιος ψύχραιμος και αισιόδοξος, όταν από το πρωί που ξυπνήσει μέχρι το βράδυ που θα γυρίσει σπίτι του, έχει έρθει αντιμέτωπος με χίλιες δυο δυσκολίες. Κατανοητό. Κι εγώ στεναχωριέμαι, κλαίω, πληγώνομαι, θυμώνω.
Ξεσπάω όμως και αποφεύγω να συσσωρεύω μέσα μου όλα τα άσχημα συναισθήματα. Και μπορεί να σου φαίνεται παιδιάστικο, αλλά μετά από ένα ξέσπασμα πάντα καταλήγεις να είσαι πιο δυνατός, να βλέπεις πιο καθαρά καταστάσεις, να βρίσκεις καλύτερες λύσεις έτσι ώστε να αντιμετωπίσεις τα όποια σου προβλήματα. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να μένει κάποιος κολλημένος στα παλιά. Δεν μας χρησιμεύει σε κάτι. Όπως χρήσιμοι καθόλου δεν είναι και όλοι εκείνοι αρνητικοί και άκρως τοξικοί άνθρωποι που κατά καιρούς συναντούμε και συναναστρεφόμαστε μαζί τους. Μπορεί κάποιες φορές να μας φαίνεται αδιανόητο να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς κάποιους ανθρώπους, όμως οι κύκλοι έχουμε πει ότι είναι για να κλείνουν. Όλοι αυτοί σου έδωσαν αρκετά μαθήματα δε νομίζεις; Το θέμα είναι τι ευκαιρίες θα δώσεις εσύ τώρα στον εαυτό σου.
Αν εσύ δεν αδράξεις την ευκαιρία, αν δεν κινητοποιηθείς, αν δεν γνωρίσεις τα θέλω και τα όρια σου, τι μπορεί να περιμένεις από τους άλλους; Γι αυτό σου λέω, αγαπημένε μου, ας μην σπαταλάμε τόσο χρόνο με το να ασχολούμαστε με τους άλλους. Βρες χρόνο για τον εαυτό σου, προσπάθησε να τον ανακαλύψεις, συμφιλιώσουμε με τα καλά και τα τρωτά του χαρακτήρα σου, γιατί με εσένα θα μείνεις μέχρι τέλους. Μη νομίζεις ότι τα έχω καταφέρει κι εγώ. Το προσπαθώ όμως. Κι αν δεν είναι τώρα η ώρα που πρέπει να μας δείξουμε λίγη παραπάνω αγάπη, φροντίδα και στοργή, αν δεν είναι τώρα η ώρα για να αφήσουμε πίσω ότι μας κρατάει πίσω και δεν μας αφήνει να πάμε ένα βήμα παραπέρα, τότε πότε θα είναι;
