Όταν ανοίγεις το ψυγείο, και τι να δεις…

Μεγάλη ανακάλυψη το ψυγείο, δεν συμφωνείς αγαπημένε μου; Απαραίτητη συσκευή για κάθε σπίτι, ειδικά όταν βαριέσαι και δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις που βρίσκεις καταφύγιο στο να το ανοιγοκλείνεις, κι όχι μόνο. Ειδικά αν είσαι και λιχούδης…Η αλήθεια είναι ότι στο δικό μου σπίτι η πείνα ποτέ δεν σταματά. Το ψυγείο μου δεν το λες και μεγάλο πάλι, αλλά τη δουλειά του την κάνει. Εξωτερικά μια χαρά, άσπρο- άσπρο, μέσα όμως έχουμε θέμα. Γιατί τι να το κάνεις να έχεις ένα υπέρ λουσάτο ψυγείο, αν το ανοίγεις και μέσα είναι άδειο;

Αυτό παθαίνω τις περισσότερες φορές. Και είναι ένα γεγονός που με πειράζει ιδιαίτερα. Ξέρεις τι είναι να σε έχει πιάσει λιγούρα, να θέλεις να φας ότι βρεις μπροστά σου, να ανοίγεις το ψυγείο σου και να βλέπεις ότι έχει μέσα μόνο νερό, μουστάρδα κι ίσως κάποια γιαούρτια; Μη σου τύχει, αγαπημένε μου. Δεν είμαι υπερβολική. Από τη στιγμή δε που άρχισα τη διατροφή, στο ψυγείο μου παίζει να ανακαλύψει κανείς αυγά, κοτόπουλο και κάτι ξεχασμένες από εποχής Μουντιάλ μπύρες. Θα μου πεις κρίμα που καίω και ρεύμα για να το λειτουργώ, αλλά και τι να κάνεις. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια πηγαίνω να ψωνίσω στο μάρκετ κι όταν το κάνω θα πάρω τα πράγματα που αφορούν στην διατροφή μου. Ελάχιστα δηλαδή.

Κάποιες φορές που κι εγώ σαν άνθρωπος θα πεινάσω και θα πάω ν’ ανοίξω το ψυγείο και δεν θα βρω τίποτα να φάω, έρχεται στο μυαλό μου πάντα το ψυγείο της γιαγιάς μου. Πάντα γεμάτο, αφού κάθε εβδομάδα έκανε τα ψώνια της, με τα γυάλινα μπολ της που αποθήκευε τα τυριά, τα αλλαντικά, το βούτυρο. Ήταν η χαρά μου τότε να ανοίγω το ψυγείο της, μια παμπάλαια ηλεκτρική συσκευή, που όμως μέσα της έκρυβε όλη την αγάπη της για εμάς. Γιατί για εμάς ψώνιζε, για εμάς μαγείρευε, για εμάς ήταν γεμάτο εκείνο το ψυγείο.

Για να μην μας λείψει τίποτα. Να σου οι πίτες, τα λαδερά, φουλαρισμένα όλα στο ψυγείο γιατί ανά πάσα ώρα και στιγμή η οικογένεια μπορεί να πεινάσει. Αν ζούσε τώρα, σαν να την ακούω, να μου λέει γιατί δεν ψωνίζω και γιατί δεν μαγειρεύω. Δεν προλαβαίνω, είναι η πρώτη δικαιολογία που μου έρχεται στο μυαλό, άσε που ότι ώρα και να πεινάσεις φτάνει ένα τηλέφωνο και το ντελίβερι είναι έξω από το σπίτι σου. Δεν φοβάμαι να μη δεν βρω τρόπο να γεμίσω το στομάχι μου, προς Θεού, αλλά νομίζω ότι πρέπει να δείξω την ανάλογη φροντίδα και στο ψυγείο που το καημένο τζάμπα δουλεύει. Γιατί κι αυτά σαν τους ανθρώπους είναι. Ωραία η εξωτερική εμφάνιση, αλλά αν το «μέσα» δεν έχει τίποτα, άστα, βράστα…

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.