Σκεφτόμουν, αγαπημένε μου αναγνώστη, πόσες από τις υποσχέσεις που κατά καιρούς δίνουμε, τις τηρούμε. Σκεφτόμουν αν κάποια από τις υποσχέσεις που έχω δώσει σε τρίτους, και όχι στον εαυτό μου γιατί εκεί χάνω κατά κράτος, δεν κατάφερα να τις υλοποιήσω. Μέχρι τώρα νομίζω πως όχι, ελπίζω δηλαδή. Πάντως, αν με ρωτάς ποια είναι η καλύτερη υπόσχεση που μπορείς να δώσεις σε κάποιον συνάνθρωπο σου, είναι ότι θα βρίσκεσαι εκεί, στο πλευρό του, να του δίνεις δύναμη, όταν εκείνος θα νιώθει ότι δεν έχει.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν θα του αρέσει να ακούσει κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον να το νιώσει όταν κάτι άσχημο του συμβεί. Νομίζω δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη προσφοράς σε κάποιον που αγαπάς και νοιάζεσαι, ειδικά όταν η κοινωνία στην οποία ζούμε πλέον προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει χαθεί κάθε είδους ανθρωπιά, πως δεν πρέπει να δείχνεις εμπιστοσύνη σε κανέναν. Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να ξαναρχίσουμε να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο. Να ανοιχτούμε και πάλι. Ξέρεις, δεν είναι κακό να ανοίγεις τον εαυτό σου σε κάποιον άλλο. Πως αλλιώς θα μπορέσει άλλωστε κάποιος να σε κατανοήσει. Έτσι κάπως ξεκινούν οι σχέσεις ζωής και ανακαλύπτεις αν κάποιος άνθρωπος σου κάνει ή όχι. Και ξέρεις; Νομίζω ότι εκτιμούμε περισσότερο τους ανθρώπους που είναι εκεί για να μας θυμίζουν τις νίκες, παρά τις ήττες μας.
Να μας επιβραβεύουν για τους αγώνες μας, ακόμη και αν είμαστε στη μεριά των χαμένων. Να μας τονίζουν τα λάθη μας, και ας μας πειράζει η αλήθεια. Να μας κάνουν να χαμογελάμε, όταν εμείς τα βλέπουμε όλα μαύρα. Να μας ανεβάζουν το ηθικό, όταν εμείς δεν ξέρουμε από πού να πιαστούμε. Να μας δίνουν ελπίδα, όταν εμείς την έχουμε χάσει από καιρό. Να μας πείθουν ότι μπορούμε, όταν εμείς δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον ίδιο μας τον εαυτό. Να μας σηκώνουν όταν θα έχουμε πέσει και δεν θα έχουμε δύναμη να σηκωθούμε.
Μεγάλη υπόθεση, αγαπημένε μου αναγνώστη να σου υπόσχονται πως θα είναι το στήριγμα σου όταν εσύ δεν μπορείς να βρεις το κουράγιο να σταθείς στα πόδια σου. Και χαίρομαι όταν ανακαλύπτω, στα δύσκολα κυρίως, ότι υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν τους άλλους να πάρουν ρίσκα, να αλλάξουν τη ζωή τους, να τους σπρώξουν έτσι ώστε να πάνε ένα βήμα παρακάτω. Δεν το συναντάς συχνά αυτό, αλλά είναι ευλογία να ξέρεις ότι περιστοιχίζεσαι από ανθρώπους που θα σε αποτρέψουν από το να παρατήσεις τα όνειρα σου, που θα σε βοηθήσουν έτσι ώστε να πετύχεις τους στόχους σου. Ας τολμήσουμε κι εμείς λοιπόν να δώσουμε μια τέτοια υπόσχεση, ας μην φοβηθούμε. Πως κανέναν από όσους αγαπάμε δεν θα τον αφήσουμε μόνο όταν θα κληθεί να δώσει τη μάχη του. Μετά όλα νομίζω γίνονται πιο εύκολα…
