Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι του δώσαμε και κατάλαβε. Πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αγαπημένε μου αναγνώστη; Δεν μπορείς να κάτσεις μέσα στο σπίτι. Ακόμη και τώρα δηλαδή, που το καλοκαίρι λέμε πως τέλειωσε, πως κάθε κατεργάρης γύρισε στον πάγκο του, που ο καθένας μπαίνει πάλι στους ρυθμούς του, ο καιρός δεν βοηθά και μας ξελογιάζει. Κι άντε να μαζευτείς. Η αλήθεια είναι ότι όσο ο καιρός σε προδιαθέτει για εξόδους, δεν μπορείς να αντισταθείς. Όσο κι αν λες ότι θα κάτσεις στο σπίτι σου, λίγο οι προσκλήσεις-προκλήσεις των φίλων σου, λίγο του ότι και δεν θες και πολύ να παρακινηθείς, σε βρίσκει να κανονίζεις έξοδο.
Και ξεκινάτε να πιείτε δυο τσιπουράκια. Έτσι ήταν η συμφωνία και πως δεν ήσασταν για τίποτα παραπάνω. Και περνάτε τόσο καλά, έχετε καταφέρει να μαζευτείτε όλη η παρέα μαζί, μετά από πολύ καιρό. Και τα δυο τσιπουράκια έγιναν τέσσερα και κάπου χάσατε τον λογαριασμό, και το καταλαβαίνεις όταν έρχεται ο σερβιτόρος και σου λέει ότι δεν έχει άλλους μεζέδες να βγάλει. Και πέφτει η ιδέα. Πάμε για ένα παγωτό και μετά μπουζούκια; Στην αρχή όλοι, με ένα στόμα και μια φωνή, λένε ένα τεράστιο «όχι». Και τότε αρχίζει ο μαλαγάνας της παρέας να αρχίζει να λέει τα δικά του. «Και πότε θα τύχει να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί», «Τι ωραία που περνάμε, ας συνεχίσουμε τη βραδιά» και στο τέλος πείθονται άλλοι, άσχετα αν κάποιοι δεν βλέπουν την ώρα να πάνε στο κρεβάτι τους να κοιμηθούν, για να συνεχίσει η βραδιά. Και πάτε, περνάτε καλά, αλλά δεν τελειώνει εδώ το θέμα. Γιατί, μεταξύ μας αγαπημένε μου, τι ξενύχτι θα ήταν αν δεν καταλήξεις στην καντίνα που είναι στημένη στο δρόμο για να πάρεις ένα «βρώμικο», αν δεν δεις τον ήλιο να ανατέλλει, αν δεν βγάλεις μια φωτογραφία για να γελάς την επόμενη μέρα που θα την κοιτάς βλέποντας τα χάλια που είχες;
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι το εξής. Ότι μετά από τσίπουρα, ποτά, λουλουδοπόλεμο, εκεί κάπου στο ξημέρωμα θα ακούσεις την κοιλιά σου να γουργουρίζει και ξέρεις τι ζητάει εκείνη την ώρα ε; Μα φυσικά κάτι αλμυρό, σε συνδυασμό με γλυκό. Πως γίνεται αυτό; Μα φυσικά με μια τυρόπιτα που θα συνοδεύεται από ένα σοκολατούχο γάλα ΕΒΟΛ. Ποιος από εμάς δεν το έχει κάνει μετά από μια νυχτερινή έξοδο; Είναι κάτι σαν κάτι που πρέπει να κάνεις, πριν πας σπίτι σου για ύπνο. Σαν τελετουργικό. Σαν νόμος, που σου επιτάσσει πριν τελειώσει η βραδιά, να φας κάτι, μια μπουγάτσα, μια σφολιάτα. Επιβάλλεται. Γιατί άπαντες το ξέρουν. Ένα καλό ξενύχτι, αν δεν τελειώσει με σοκολάτα κι αλμυρό, είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ.
