Χθες το βράδυ, μη έχοντας προφανώς κάτι καλύτερο να κάνω, βάλθηκα να κοιτάζω τη στοίβα με τα ρούχα που ήταν για σίδερο. Προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου, κοιτώντας τα ξανά και ξανά, πως έφθασε η ώρα που θα πρέπει να ασχοληθώ μαζί τους. Από τη μία κατανοούσα πως έπρεπε να περάσω κάποιες ώρες πάνω από το σίδερο, από την άλλη όμως αρνιόμουν. Όχι καλά μου ρούχα, δεν θέλω να ασχοληθώ μαζί σας, έλεγα και ξανά έλεγα. Δεν μπορώ, δεν δύναμαι να σας σιδερώσω, τι δεν καταλαβαίνετε; Θα μου πεις μόνο το σιδέρωμα είναι ο πονοκέφαλος; Όχι βέβαια.
Γιατί με το που θα ξυπνήσεις, εκτός του ότι πρέπει να προγραμματίσεις τις υπόλοιπες δουλειές σου, έχεις να βάλεις και σε μια τάξη το σπίτι σου. Με την τσίμπλα στο μάτι θα πρέπει να στρώσεις το κρεβάτι, να πλύνεις τα πιάτα που βαριόσουν να κάνεις το βράδυ, να πετάξεις τα σκουπίδια, να συμμαζέψεις το σαλόνι και οι δουλειές τελειωμό δεν έχουν. Μα πως είναι δυνατόν, δεν αναρωτιέσαι κι εσύ, αγαπημένε μου; Πάντα θα υπάρχει κάτι στο σπίτι που θα μπορείς να κάνεις. Είτε να καθαρίσεις τα ντουλάπια, το μπάνιο, τις ντουλάπες, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα βρεθεί να κάνεις. Τι αμαρτίες πληρώνουμε, μπορεί κάποιος να μας πει;
Να έχεις ένα Σαββατοκύριακο που δεν έχεις να πας για δουλειά, και στο σπίτι να πρέπει να περάσεις πάνω από τρεις ώρες για να καθαρίσεις. Ε, λοιπόν αποφάσισα να δώσω ρεπό στον εαυτό μου. Πειράζει; Δεν μπορώ να ασχοληθώ με καμιά δουλειά, κανένα πλυντήριο, κανένα σίδερο. Δεν θέλω να μυρίσω κανένα απορρυπαντικό. Γιατί το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή που έβλεπα τα ρούχα απέναντι μου να έχουν γίνει στοίβα και να με περιμένουν να τα απελευθερώσω, ήταν ότι ήθελα να αράξω στον καναπέ και να ξεκουραστώ. Δεν ζήτησα να πάω ταξίδι, μου έφτανε που θα ήμουν στο σπίτι μου, στο κρεβάτι μου, που μπορούσα να παραγγείλω κάτι να φάω και θα ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στη γη.
Θα μου πεις, σιγά την επανάσταση που έκανα. Κάποια στιγμή τις δουλειές θα τις κάνω. Δεν το γλιτώνω. Αλλά να, παίρνω κι εγώ την εκδίκηση μου σε όλους εκείνους που έλεγαν ότι είναι ωραία το να μένει κανείς μόνος του, να είναι ανεξάρτητος, μόνο που είχε ξεχάσει να μας αναφέρει κάτι για την φασίνα. Υπομονή, αγαπημένε μου, αν είσαι από αυτούς που αυτή τη στιγμή συμπάσχεις μαζί μου. Υπομονή, ασιδέρωτα είναι, θα τα παλέψουμε.
