Θεωρείς πως είσαι το κέντρο του κόσμου;

Θυμώνω, όταν βλέπω ανθρώπους, από 12 ετών και πάνω, να δίνουν διαταγές στους δικούς τους ανθρώπους, θεωρώντας ότι γύρω τους υπάρχουν «υπηρέτες» που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούν να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους. Δεν μπορώ να διανοηθώ, εκτός αν έχω λουμπάγκο, 40 πυρετό ή αν είμαι άρρωστη, σε σημείο που να μην μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ, να φωνάζω στον πατέρα ή τη μάνα μου για να μου φέρει ένα ποτήρι νερό, να μου μαζέψει τα ρούχα από το δωμάτιο, να μου κάνει οποιαδήποτε εξυπηρέτηση βρε αδελφέ. Αλλά έτσι μάθαμε. Κακομάθαμε, για την ακρίβεια, αγαπημένε μου. Μάθαμε να έχουμε γύρω μας ανθρώπους να μας φροντίζουν, σε υπερβολικό σημείο, να μας κανακεύουν, να μας υπερπροστατεύουν. Γιατί μη μου πεις ότι δεν έχεις υπάρχει μια φορά στη ζωή σου το επίκεντρο στο οικογενειακό ή φιλικό σου περιβάλλον.

Τότε, που έδινες εξετάσεις και πέρασες με σούπερ βαθμούς στη σχολή που επιθυμούσες, τότε που έχασες πολλά κιλά κι όλο σου έκαναν κομπλιμέντα, τότε που αποφάσισες να αλλάξεις σελίδα στη ζωή σου κι όλοι σε θαύμαζαν για το θάρρος και την επιμονή σου να τα καταφέρεις. Κάποια στιγμή όμως παύει αυτό να ισχύει. Τα πράγματα αλλάζουν. Κάποια στιγμή σταματάς να είσαι στο επίκεντρο κι όλο αυτό σου δημιουργεί θλίψη, σε τρώει το άγχος, αυτό του να μη σου δίνει κανείς σημασία. Νιώθεις πως περνάς απαρατήρητος, είχες συνηθίσει βλέπεις να νιώθεις πως είσαι το κέντρο του κόσμου. Ένιωθες όμορφα όταν οι άλλοι έδειχναν το ενδιαφέρον τους προς το πρόσωπο σου, κι από τη στιγμή που κάτι τέτοιο σταμάτησε να υφίσταται, νιώθεις σαν να μην έχεις κίνητρο για να πας παρακάτω. Δεν λέω, ωραίο το συναίσθημα της επιβράβευσης, αλλά κάποια στιγμή το πάρτι τελειώνει, τα φώτα σβήνουν κι εσύ έχεις μείνει αμανάτι με τα μπαλόνια αγκαλιά, χωρίς τους ανθρώπους γύρω σου και κυρίως μη γνωρίζοντας επ’ ακριβώς το λόγο που γιορτάζατε.

Πίστευες, ότι πάντα οι γύρω σου θα είναι εκεί για να σου δρέπουν δάφνες, έλα όμως που το χειροκρότημα κάποια στιγμή σταματά. Αυτό που έχω καταλάβει, αγαπημένε μου, ξέρεις τι είναι; Πως είναι ανώφελο να κάνουμε πράγματα στη ζωή μας με μοναδικό σκοπό να ασχοληθεί κάποιος με εμάς. Σημασία έχει η όποια μας απόφαση να στηρίζεται στα δικά μας θέλω, χωρίς να περιμένουμε το οποιοδήποτε αντάλλαγμα, χωρίς να προσδοκάμε την επιβεβαίωση του οποιουδήποτε. Δε λέω, καλές και οι επιβραβεύσεις, αλλά τι να το κάνεις αν ο δρόμος που έχεις χαράξει δεν σε οδηγεί στη δική σου ευτυχία, αλλά επαφίεται σε μια καλή κουβέντα που μπορεί να ακούσεις; Ανούσιο δεν είναι, τι λες κι εσύ;

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.