Το λέει ο πατέρας μου, που του το έλεγε η μητέρα του. Όποιος έρχεται στην πόρτα σου, να τον βοηθάς. Και νομίζω ότι στη σημερινή εποχή, που ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα και ζουν κάτω από συνθήκες ανέχειας, είναι επιτακτική ανάγκη να επαναφέρουμε στις ζωές μας έννοιες όπως η αλληλεγγύη, η συμπόνια, η βοήθεια προς τον συνάνθρωπο. Πριν λίγες ημέρες, έξω από το σούπερ μάρκετ, στέκονταν μια μητέρα. Φορούσε μαύρα, τα μαλλιά της ήταν πιασμένα πίσω, τα μάτια της όμορφα, έστω και δακρυσμένα. Παρακαλούσε τον κόσμο να δώσουν ότι νομίζουν. Δεν πουλούσε κάτι, απλά ζητούσε λίγα χρήματα για να ταΐσει τα παιδιά της, όπως έλεγε. Μόλις είχα ψωνίσει και δεν κρατούσα άλλα χρήματα μαζί μου. Κοντοστάθηκα έξω από το μάρκετ, ψάχνοντας στις τσέπες μου μήπως είχε παραπέσει κανένα κέρμα. Δεν είχα τίποτα.
Γύρισα να την κοιτάξω. Με κοιτούσε η ίδια ήδη. Σήκωσα τους ώμους μου, σαν μια μικρή απολογία προς εκείνη που δεν μπορούσα να κάνω κάτι για να την βοηθήσω. Μου ανταπέδωσε ένα χαμόγελο. Όλο το βράδυ, μέχρι να καταφέρω να κοιμηθώ την είχα στο μυαλό μου. Άραγε να βρέθηκε κανείς να την βοηθήσει; Γύρισε μήπως με μια σακούλα τρόφιμα στο σπίτι της; Έδωσε στα παιδιά της να φάνε; Ξέρω ότι οι περιπτώσεις ανθρώπων που ζητούν την βοήθεια μας είναι πάμπολλες. Το ζω καθημερινά, αν κρίνω από τους ανθρώπους που έρχονται στα γραφεία μας και ζητούν από μια εργασία, μέχρι λίγα χρήματα για να μπορέσουν να βγάλουν τη μέρα. Σίγουρα δεν μπορούμε να βοηθήσουμε σε όλες τις περιπτώσεις.
Ας βοηθήσουμε όμως, με όποιο τρόπο μπορούμε. Και μην πας μακριά. Ξεκίνα από τους κοντινούς σου. Γιατί μη μου πεις ότι δεν υπάρχει κάποιος στο περιβάλλον σου που δεν είναι άνεργος. Βγείτε έξω και κέρνα του τον καφέ. Δώσε στους γονείς σου, όταν τους βλέπεις να ζορίζονται να πληρώσουν τη δόση του δανείου. Βοήθησε μια οικογένεια που ξέρεις ότι έχει ανάγκη. Βοήθησε έναν ηλικιωμένο, που ξέρεις ότι μένει μόνος του, πήγαινε να του ψωνίσεις, πιάσε του το χέρι και πέρασε τον στο απέναντι πεζοδρόμιο. Δεν είναι κακό να δείχνεις την ανθρωπιά σου. Ακόμη και αν δεν μπορείς χρηματικά να βοηθήσεις, μια καλή κουβέντα, ένα χαμόγελο, το νοιάξιμο, νομίζω ότι και αυτά θα βοηθήσουν και θα καλμάρουν την ανταριασμένη ψυχή όλων εκείνων που βιώνουν μια δύσκολη κατάσταση. Πείτε τους «είμαι εδώ», βοήθεια είναι και αυτή. Ίσως η ανθρωπιά που θα νιώσουν, να είναι εκείνη που θα τους κάνει να μην τα παρατήσουν, αλλά να προσπαθήσουν να φτιάξουν τη ζωή τους από την αρχή.
