Όλοι ζητάμε από τους άλλους να είναι αληθινοί απέναντι μας. Ισχυριζόμαστε ότι δεν μας αρέσει το οτιδήποτε ψεύτικο. Δεν μπορούμε να βλέπουμε την αδικία γύρω μας. Θεωρείς το ψέμα ως τον μόνιμο εχθρό σου και ζητάς από τον κόσμο ειλικρίνεια. Αλήθεια, έχεις κοιταχτεί στον καθρέφτη, αγαπημένε μου αναγνώστη, όταν σου έρχεται ωμή η αλήθεια κατάμουτρα;
Έχεις δει το φόβο να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο σου; Έχεις δει πως τρέμεις σαν ψάρι που μόλις βγήκε από το νερό; Κακά τα ψέματα, νομίζω ότι κάπως έτσι αντιμετωπίζουμε όλοι το θέμα της αλήθειας. Και όταν θέλουμε να την πούμε, αλλά κυρίως όταν είναι να την ακούσουμε. Αυτομάτως θεωρούμε ότι δεν μπορεί να είναι άλλο παρά ακόμη ένα ψέμα. Και όταν κάποιος μας πει την αλήθεια του, εμείς απλώς δεν την αποδεχόμαστε. Κρατάμε στο κεφάλι μας αυτό που εμείς πιστεύουμε κι έτσι συνεχίζουμε να πορευόμαστε. Όλοι μας, κάποια στιγμή στη ζωή μας παίξαμε κρυφτό με την αλήθεια.
Μέχρι που μεγαλώνοντας καταλάβαμε ότι μπορεί στην αρχή να σε πληγώνει, να σε στεναχωρεί, μα ποτέ μα ποτέ δεν θα σε κατατάξει στους αδικημένους. Σε αυτή τη ζωή, είναι γνωστό, ότι κάτι θα δώσεις και κάτι θα πάρεις. Άλλος θα δώσει αλήθεια, άλλος ψέμα και υποκρισία. Αν με ρωτάς, όλα είναι θέμα του χαρακτήρα μας. Προφανώς και δεν μπορούν όλοι να περιστοιχιστούν γύρω από την αλήθεια. Άλλοι θα λουφάξουν. Άλλοι θα κάνουν τα στραβά μάτια. Άλλοι θα συμβιβαστούν. Άλλοι πάλι, ενώ γνωρίζουν θα πνίξουν τη φωνή που φωνάζει στο κεφάλι τους, για τους δικούς τους λόγους. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι όλοι μαθημένοι στην αλήθεια. Αντιπαθούν την ειλικρίνεια. Δεν ξέρω αν είναι θέμα αδυναμίας ή δειλίας. Σίγουρα ξέρω όμως ότι πρόκειται για ανθρώπους που βολεύονται, που δεν προσπαθούν για τίποτα περισσότερο.
Θα μου πεις, το να κάνεις τα στραβά μάτια και να μην θέλεις να δεις την πραγματικότητα μπροστά σου σε βοηθά σε κάτι; Πρόσκαιρα ίσως και ναι. Αυτό όμως δεν θα είναι για πάντα. Κάποια στιγμή, η αλήθεια που επιμελώς έκρυβες κάτω από το χαλί, θα έρθει και θα σου χτυπήσει την πόρτα και θα σου ζητήσει τα ρέστα. Θα θυμώσεις, θα πικραθείς, θα φωνάξεις γιατί είχες βολέψει τόσο καλά την ζωή σου χωρίς αυτήν. Δε πειράζει, ίσως αυτό σε κάνει να ωριμάσεις. Να αποφασίσεις από ποια πλευρά θα είσαι. Γιατί, αγαπημένε μου, όσο πιο πολύ κρύβεσαι από την αλήθεια, τόσο πιο πολύ θα κοροϊδεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Τώρα, αν πάλι θέλεις να κλείνεις τα μάτια στην πραγματικότητα, παρέμεινε το θύμα που και τώρα είσαι. Το ξέρουν όλοι, άπαντες, εκτός από εσένα. Α, το γνωρίζεις κι εσύ ε; Ακόμη χειρότερα. Αναρωτιέμαι, θα βρεις τη δύναμη να αντικρίσεις την αλήθεια, να ξεδοντιάσεις το ψέμα ή θα παραμείνεις αιχμάλωτος; Για να σε δω…
