Μια ζωή την έχουμε και προφανώς όλοι μας θέλουμε να την χαρούμε. Δυστυχώς, φτάνει μόνο μια άσχημη κατάσταση για να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσο ανόητα πράττουμε όταν καθόμαστε και ασχολούμαστε με άνευ ουσίας γεγονότα. Θες οι ανασφάλειες μας, θες ο εγωισμός μας, θες τα προβλήματα της καθημερινότητας, έχουμε χάσει το νόημα της ζωής, που δεν είναι άλλο από το να ζούμε την κάθε μέρα, να δεχόμαστε τα στραβά και τα ανάποδα της, να γευόμαστε τα όμορφα της και να προχωράμε.
Αυτό δεν είναι και το σπουδαίο; Ότι και αν συμβεί, να βρίσκεις το κουράγιο να «σπρώχνεις» τον εαυτό σου να πάει ένα βήμα παρακάτω; Ακόμη κι όταν πονά. Είναι δύσκολο το ξέρω να αφήνεις πίσω σου, ίσως και πράγματα που αγαπάς, αλλά που πλέον έχουν πάψει να σε κάνουν χαρούμενο. Αλλά αν δεν νιώσεις να ξεριζώνεται αυτό από μέσα σου, αν εσύ δεν το ξεριζώσεις με τα ίδια σου τα χέρια, βγαίνοντας νικητής, πως περιμένεις να δεις το φως; Είναι δύσκολο, το κατανοώ, να αποφασίσεις μια μέρα ότι θα πρέπει να ρίξεις πίσω σου μια τεράστια μαύρη πέτρα. Χωρίς να γυρίσεις στιγμή το βλέμμα σου να κοιτάξεις πίσω. Χωρίς να επιτρέψεις σε κανέναν και τίποτα να σου ξαναθολώσει την ολοκάθαρη εικόνα που έχεις για τα πράγματα.
Ας έχεις στο μυαλό σου, πως αν ήταν όντως αλλιώς τα πράγματα, δεν θα βρισκόσουν σε αυτή τη θέση τώρα, δεν θα βασανιζόσουν, δεν θα στεναχωριόσουν. Θυμήσου, πως όσο μακριά θα προχωράς από το πρόβλημα ή τους ανθρώπους που πλέον δεν σε καλύπτουν, θα νιώθεις κάθε μέρα και πιο δυνατός, πιο σίγουρος για την απόφαση που πήρες και αυτό που σήμερα σου φαίνεται ένα τεράστιο, απροσπέλαστο βουνό, αύριο θα φαίνεται δρομάκι. Το θέμα είναι να μην φοβηθείς. Να πάρεις την απόφαση που θα σε βγάλει από το αδιέξοδο, να αφήσεις πίσω όλα όσα σε πικραίνουν και σε κρατάνε πίσω, να ξεφύγεις από το παρελθόν. Δεν θα το κάνεις για κανέναν άλλον, παρά μόνο για σένα.
Τους άλλους μην τους σκέφτεσαι. Εκείνοι δεν φέρθηκαν σωστά, εκείνοι χάνουν που φεύγεις από τη ζωή τους. Δεν σε ένιωσαν, δεν σε κατάλαβαν, δεν μπήκαν ποτέ στη διαδικασία να σε καταλάβουν. Και εσύ ακόμη κάθεσαι; Προχώρα. Κράτα τις όμορφες αναμνήσεις, νιώσε ευλογημένος που τις έζησες, πάρε το μάθημα σου και ξεκίνα για τον επόμενο σταθμό. Μη γυρίσεις ποτέ σου όμως πίσω. Μόνο μπροστά. Χαμογέλα, γνώρισε καινούργιους ανθρώπους, σχεδίασε, ατένισε με αισιοδοξία το μέλλον σου. Και προς Θεού. Μην αφήσεις κανέναν να σε προσβάλει, να σε αδικήσει, να σε πληγώσει. Και που ξέρεις; Ίσως αυτό το όμορφο που περιμένεις, να βρίσκεται ακριβώς στο επόμενο σου βήμα. Τι λες; Θα το κάνεις;
