Με αφορμή τα 100χρονα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω μια σύντομη αναφορά στα θλιβερά εκείνα γεγονότα που σημάδεψαν την ελληνική μας ιστορία. Είναι χρέος όλων μας να σταθούμε με συγκίνηση σ’ εκείνες τις τραγικές για τον Ελληνισμό περιόδους, να θυμηθούμε τις χιλιάδες των σφαγιασθέντων αδερφών μας, από την αποφράδα ημέρα της 29ης Μαiου 1453 έως την τραγική Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και την πρόσφατη σφαγή των αδερφών μας της Κύπρου από τους προαιώνιους πολέμιους του Ελληνισμού ! Αλυσίδα τραγικών γεγονότων συρρίκνωσης του Ελληνισμού !
Θα προσπαθήσω πολύ σύντομα και με αντικειμενικά κριτήρια, να αποδείξω τα μαρτύρια που υπόφερε ο Ποντιακός Ελληνισμός, τις θανατώσεις που υπέστη και που συνιστούν Γ ε ν ο κ τ ο ν ί α! Βρισκόμαστε στα 1908, όταν ξεκίνησε από την τουρκοκρατούμενη τότε Θεσσαλονίκη το κίνημα των Νεότουρκων του Εμβέρ Ταλαάτ, που αναγκάζει το σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ να παραχωρήσει συνταγματικές ελευθερίες, όχι μονάχα στον τουρκικό λαό, αλλά και σ’ όλες τις άλλες φυλές της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στην πραγματικότητα όμως καταστρώνονταν το πρόγραμμα του αφανισμού των μειονοτήτων και φυσικά της Ρωμιοσύνης. Αυτό φάνηκε καθαρά, όταν ξαφνικά και ύστερα από τα βεγγαλικά – ελευθερία, δικαιοσύνη, ισότητα, ακούστηκε κάπως παράτονα και το καινούργιο σύνθημα: H Toυρκία στους Τούρκους !
Στο μεταξύ ξέσπασε ο βαλκανικός πόλεμος, Οκτώβριος 1912 που στραπατσάρισε κυριολεκτικά την Τουρκία. (Μώ το νόμος και τ’ ‘εργος, οι ρωμιοί κρούν τοι τούρκς* ακούγεται στον ελληνικό πόντο. Απελευθερώνεται η Βόρεια Ελλάδα και πολλά κομμάτια της Βαλκανικής. Η Τουρκία χάνει μεγάλες εδαφικές εκτάσεις, αλλά προωθεί τα μεγαλοτουρκικά της σχέδια εξοντώνοντας τους Αρμενίους, σε πρώτη φάση το 1908, σε δεύτερη το 1912 και σε τρίτη με τη γενοκτονία του 1915. Ταυτόχρονα αρχίζουν και οι διωγμοί των Ελλήνων της Μικρασίας και προ πάντων του Πόντου!
Όταν δυό χρόνια αργότερα ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, 1914, η Τουρκία παρακινούμενη πάντα από τη σύμμαχό της Γερμανία, βάζει σ’ εφαρμογή το πρόγραμμα της γενικής σφαγής και εξόντωσης των μειονοτήτων. Αρχίζουν τότε οι ατέλειωτες εξοντωτικές εξωρίες των Ελλήνων κατοίκων του Πόντου από τα παράλια στα μεσόγεια, μεσα στο χειμώνα, παράλληλα με τις μεγάλες σφαγές των Αρμενίων, το καλοκαίρι του 1915, που κόστισαν τη ζωή σε 1,5 εκατομμύρια ψυχές ! Οι διώξεις εντάθηκαν με την έκδοση διατάγματος για την εξορία όλων των ανδρών από 16 έως 40 ετών και τη μεταφορά των γυναικοπαίδων στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας, Δεκέμβριος 1916. Πολλοί ‘Ελληνες κατέφυγαν στα βουνά και οργάνωσαν αντάρτικα σώματα. Την ίδια εποχή η δραστηριοποίηση του Μητροπολίτη Αμάσειας Γερμανού Καραβαγγέλη, για την περιστολή των διωγμών και ανακούφιση του διωκόμενου ποιμνίου του, κατέληξε στον εκτοπισμό του Ιεράρχη στα 1917. Με τους μετριότερους υπολογισμούς εξορίστηκαν κατα την διάρκεια του πολέμου 235.000 χιλιάδες Πόντιοι και 80.000 χιλιάδες κατέφυγαν στη Ρωσία, ενώ ο ελληνικός πληθυσμός πλησίαζε τις 500.000 χιλιάδες ψυχές.
Τότε πολλαπλασιάστηκαν οι Έλληνες Πόντιοι στα βουνά για να γλυτώσουν τις εξορίες και τις σφαγές, και σχημάτισαν τα ένδοξα αντάρτικα σώματα. Έτσι γεννήθηκε και πρόβαλε πάνω στα βουνά μιά καινούργια, λεβέντικη κλεφτουργιά, τραχειά κι αγριεμένη, γιομάτη οργή και δίψα για εκδίκηση. Φόρεσαν τις ζίπκες τους και πάνε να βρούνε μόνοι τους το δίκαιο που τους πρέπει και την προστασία που τους χρεάζεται. Δεν ήταν άλλωστε κάτι το εντελώς καινούργιο αυτός ο ένοπλος αγώνας στους Πόντιους. Από πολύ παλαιά χρόνια του κατατρεγμού δημιουργήθηκε αντάρτικο, με τον ίδιο τρόπο που είχαν δημιουργηθεί στην παλιά Ελλάδα από τους σρμστωλούε και κλέφτες. Μέσα στις βαθιές ρεματιές και τα πυκνά ελατόδασα της Σάντας π. Χ. αντιλαλούσε το τουφέκι των παλληκαριών της τον ίδιο καιρό που αντιλαλούσε στα βουνά της Ρούμελης και του Μωριά. Θρύλος γίνηκαν τα παλληκάρια της βουνίσιας πολιτείας καθώς κρατούσαν ψηλά την τιμή και την περηφάνεια του Ελληνισμού στα μέρη εκείνα, μας λεει ο Δημήτρης Ψαθάς στο χρονικό του Γή του Πόντου, σελ. 190. Η ένδοξη εφτάκωμη Σάντα αναδεικνύεται πραγματικά το ηρωικό Σούλι του Πόντου.
Σήμερα, 100 χρόνια μετά, ένας λαός που ξεκίνησε πριν δυόμιση και πλέον χιλιάδες χρόνια ξαναρρίζωσε στα ίδια εκείνα χώματα των πανάρχαιων προγόνων του. Η μοίρα της Φυλής έκλεισε τον ιστορικό κύκλο της προαιώνιας ποντοπόρας περιπέτειας του Έθνους. Συνολικά οι Πόντιοι που ήρθαν στην Ελλάδα ζωντανοί ήταν γύρώ στις 400.000 χιλιάδες ψυχές. Άλλες τόσες χιλιάδες παρέμειναν στον Καύκασο και τη Νότια Ρωσία. Το απάνθρωπο φαινομενο της γενοκτονίας χαρακτηρίζει ανέκαθεν όλες τις τουρκικές κυβερνήσεις Από τη μάχη του Ματζικέρτ 1074 ως την πτώση της Αυτοκρατορίας των Μεγαλοκομνηνών της Τραπεζούντας 1461, από την εποχή του Α΄παγκοσμίου πολέμου 1915 και τη Συνθήκη της Λωζάνης 1923 και από τους βανδαλισμούς της Κωνσταντινούπολις 1956 ως την εισβολή στην Κύπρο 1974 ένας ήταν πάντοτε ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας, η εξόντωση του Ε λ λ η ν ι σ μ ο ύ !!
