Ο Σεπτέμβρης έφυγε και φέτος με απώλειες συνταρακτικές. Από τον ελληνικό χώρο είχαμε τις βροντερές απώλειες του Κώστα Καζάκου και της Ειρήνης Παππά και από το διεθνή χώρο το τρομερό παιδί της γαλλικής νουβέλ βαγκ τον διάσημο Ζαν Λυκ Γκοντάρ, τον σκηνοθέτη του νέου κύματος, το δημιουργό -με όλη τη σημασία της λέξης. Οι ταινίες του μας έδωσαν ελπίδα, γνώση, σοφία, ψυχαγωγία, διεκδίκηση, ανατροπή, επανάσταση. Ο Γκοντάρ μας ταξίδεψε πάνω στο κύμα με ταινίες σταθμούς, όπως ο «Τρελός Πιερό», το «Άλφαβιλ», το «Με κομμένη την ανάσα», την «Περιφρόνηση».
Ο Γκοντάρ που έγινε η ίδια η αμφισβήτηση, η προσωποποίηση του αντισυμβατικού, που μίλησε για την ελευθερία, την δημοκρατία, την επανάσταση, τη φιλοσοφία, τον έρωτα. Και μίλησε για όλα αυτά ακόμη από το 21ο Φεστιβάλ Κανών το φεστιβάλ που θα λάβαινε χώρα εν μέσω των απεργιών και της εξέγερσης του Μάη του 68 στην Κρουαζέτ όπου δεν είναι σύμφωνος με τη συνέχιση του Φεστιβάλ ενώ εκείνο συνεχίζεται και τότε: «Με πρόσχημα την απόλυση του διευθυντή της Γαλλικής Ταινιοθήκης Ανρί Λανγκλουά από τον υπουργό Πολιτισμού Αντρέ Μαλρό, οι Τριφό και Γκοντάρ σταματούν το φεστιβάλ, ως μία κίνηση «πολιτικής διαμαρτυρίας για την αναγκαιότητα διακοπής σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους εργαζόμενους και τους φοιτητές κι ως επίθεση στην απαρχαιωμένη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία, η οποία προτιμά το εμπόριο σε βάρος της τέχνης!». Αλέν Ρενέ, Μίλος Φόρμαν, Ρίτσαρντ Λέστερ και Κάρλος Σάουρα αποσύρουν τις ταινίες από το διαγωνιστικό, ο Λουί Μαλ και αμέσως μετά οι Μόνικα Βίτι και Ρομάν Πολάνσκι παραιτούνται από την κριτική επιτροπή. Ωστόσο και πάλι οι προβολές συνεχίζουν, με τους Γκοντάρ και Τριφό να κρεμιούνται κυριολεκτικά από την αυλαία της αίθουσας ώστε να μη σηκωθεί για την προβολή. Ο Τριφό πέφτει στο πάτωμα, ο Γκοντάρ χάνει τα χαρακτηριστικά γυαλιά του. Βρίζει σαν να μην υπάρχει αύριο. Και φωνάζοντας, δίνει το σύνθημα: «Αν το φεστιβάλ συνεχιστεί, κάψτε όλες τις κόπιες!», γράφει η Νόρα Ράλλη.
Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής θα μιλήσουμε για το βιβλίο του Φραντς Κάφκα «Η Δίκη», που κυκλοφόρησε από τις εκδ. Πανοπτικόν σε μετ. της εξαιρετικής μεταφράστριας Ιωάννας Αβραμίδου και πρόλογο και επίμετρο Κώστα Δεσποινιάδη μαζί μας θα είναι ο Κώστας Δεσποινιάδης. Η καινούργια μετάφραση ακολουθεί την πρόσφατη αναθεωρημένη γερμανική εκδοχή και στην οποία συμπεριλαμβάνονται ως παράρτημα ανολοκλήρωτα κεφάλαια που βρέθηκαν στα χειρόγραφα του Κάφκα και μας δίνουν μια πιο άρτια εικόνα του εμβληματικού αυτού έργου του Κάφκα. Η Δίκη, είναι ένα έργο-σταθμός στη σύγχρονη ευρωπαϊκή λογοτεχνία. «Όπως όλα τα έργα του Κάφκα, είναι ένα υφαντό από άπιαστα όνειρα, ένας ονειρικός κόσμος φτιαγμένος με τόσο γνήσια τεχνική στηριγμένος σε μια τόσο ισχυρή δύναμη οραματισμού, που το αποτέλεσμα, ανησυχητικά παρόμοιο με πραγματικότητα δίχως υπόσταση, μας τυραννάει και μας αγχώνει στην αρχή σαν εφιάλτης, μέχρι τη στιγμή που μαντεύουμε το κρυμμένο νόημα», έγραψε ο Έρμαν Έσσε.
