Μπορεί να γεννήθηκε στο Τορόντο του Καναδά, όμως ο δρόμος σύντομα τον έβγαλε στον Βόλο, απ΄ όπου άλλωστε κατάγεται, έζησε, μεγάλωσε και διδάχθηκε μουσική, εξελίσσοντας το ταλέντο του και εμπλουτίζοντας τις γνώσεις του. Ο Κωνσταντίνος Ματζαφλέρης όμως είναι ένας από τους Έλληνες που πήρε πάλι το δρόμο της μετανάστευσης, μετά από πολλές επαγγελματικές προσπάθειες στην Ελλάδα και πλέον βρίσκεται στο Τορόντο, όπου ζει, εργάζεται και δημιουργεί πολιτισμό. Ο γνωστός μουσικός μίλησε για την πορεία του στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή τονίζοντας πως στόχος του είναι να αλλάξει τις μουσικές συνήθειες και τα ακούσματα των Ελλήνων ομογενών. Και απ΄ότι φαίνεται είναι σε πολύ καλό δρόμο!
Ποια είναι η σχέση σας με τον Βόλο και πως την διατηρείτε;
Γεννήθηκα στο Τορόντο του Καναδά από γονείς μετανάστες, αλλά όταν ήμουν σε μικρή ηλικία, οι γονείς μου ήρθαν στον Βόλο, καθώς δεν μπορούσαν να μείνουν άλλο εδώ κι έτσι μεγάλωσα στον Βόλο. Από κει πήρα τις πρώτες σπουδές μου στο Ελληνικό Ωδείο με τον Μπάμπη Κεχαΐδη και με πολλούς άλλους καθηγητές στο πιάνο και στα φωνητικά κι έπειτα εκτέλεσα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις, όπου μετά μετανάστευσα για το Τορόντο του Καναδά που συνέχισα τις σπουδές μου στη Βασιλική Ακαδημία. Μετά από μία εξαετία, το 2000 περίπου επιστρέφω στην Ελλάδα όπου διδάσκω σε μουσικά σχολεία, σε ωδεία και στον Βόλο και στην Αθήνα, παίζοντας σε μουσικά σχήματα και συγκροτήματα όλων των ειδών της μουσικής και ροκ και διάφορα είδη μουσικής, όπου αυτό ήταν το βασικό μουσικό μου ξεκίνημα. Έτσι, υπάρχει στην καρδιά μου μέσα εκτός των κλασικών σπουδών και της διδασκαλίας μου στη μουσική, υπάρχει ως ξεκίνημα αυτά τα συγκροτήματα που μεγάλωσα και παίξαμε σε διάφορες μουσικές σκηνές και σε Βόλο και στην Αθήνα, αλλά και στο Τορόντο.
Ήταν λόγοι βιοπορισμού και καλύτερης καριέρας αυτοί που σε οδήγησαν στο Τορόντο;
Μετά από ένα διάστημα 13 ετών που προσπάθησα στην Ελλάδα και δεν τα πήγα άσχημα, μιας και ήμουν στα δημοτικά Ωδεία και της Ν. Ιωνίας και του Βόλου και στο Μουσικό Σχολείο ως καθηγητής πιανίστας και με πολλά σχήματα έχω παίξει, όπως τους Domenica γι΄ αυτό και κατέβηκα στην Αθήνα κι έπειτα είχα αρκετές συνεργασίες . Είδα όμως ότι κάποια στιγμή υπήρχε ένα αδιέξοδο στο τούνελ, όπως είδαν και πολλοί Έλληνες στην Ελλάδα , μετά από ακυρώσεις διορισμών στη μουσική εκπαίδευση μετά από δέκα χρόνια «εκμετάλλευσης», καθώς μας έστελναν από περιοχή σε περιοχή και τελικά μας ακύρωσαν τρεις διορισμούς, επέστρεψα για βιοποριστικούς λόγους κι επειδή είμαι Καναδός υπήκοος αποφάσισα πως αυτή είναι η διαδρομή μου, να επιστρέψω πίσω.
Δεν είχα άδικο ομως. Έχω ξεκινήσει καλά, με καλά βήματα κάθε χρόνο, ανοδική πορεία. Συνέχισα τις σπουδές μου στο πιάνο και στα θεωρητικά, στη σύνθεση και στον ήχο περισσότερο. Είμαι εδώ και τρία χρόνια στην Ακαδημία του παραγωγού των Aerosmith, Warren Huart κι έχω πάρει πολλά πράγματα από εκείνον κι αυτό με έχει οδηγήσει στον ήχο που έχω σήμερα. Συνεχίζω όμως και θέλω να τον βελτιώσω κι έχω φτιάξει ένα στούντιο ώστε να μπορώ να δώσω τα μέγιστα στον ήχο μου.
Έχετε ετοιμάσει όμως κάτι και με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.
Μιας και γιορτάζουμε τα 200 χρόνια λευτεριάς σε συνδυασμό με μια συνεργασία που έχω εδώ στο Τορόντο με την « Έκφραση Productions», που είναι μία θεατρική ομάδα με μία σπουδαία σκηνοθέτιδα, με πολλά χρόνια πορείας ξεκινώντας από την Αυστραλία κι έπειτα στον Καναδά, τη Νάνσυ Mylonas, έχει δημιουργήσει την παράσταση τα «Ιερά Χνάρια», που έχει αναφορά στο 1821 και στους ήρωες κι εγώ έχω γράψει τη μουσική γι’ αυτή την παράσταση.
Η μπάντα Atempo GK πως προέκυψε; Αποτελείται και από Βολιώτες μουσικούς;
Το στούντιο που έχω φτιάξει στο Τορόντο πλαισιώνει πολλούς καλλιτέχνες κι Έλληνες και ξένους, που με έχουν πιστέψει σ’ αυτό που κάνω και δημιουργώ και προσωπικό υλικό αλλά και διασκευές για τους καλλιτέχνες . Τώρα σε ότι αφορά τους Atempo Gk είναι ένα συγκρότημα που έχω φτιάξει με τον Γιώργο Τάση που έχουμε κοινά βιώματα. Ο Γιώργος είναι από την Καστοριά και είναι στο Τορόντο από το 2004. Εκτός από το μουσικό σχήμα έχουμε και μια δημιουργική ομάδα που γράφουμε ελληνική μουσική με αφορμή τον δειγματισμό σε Έλληνες καλλιτέχνες. Ως Atempo έχουμε βγάλει το τραγούδι «Εφηβεία» όπου παίζει και ο ξάδερφός μου και Βολιώτης, Βαγγέλης Κατσούρας. Θέλουμε να δώσουμε ένα άλλο στίγμα στην ελληνική μουσική εδώ στο Τορόντο, που δεν έχει σχέση με τα γνωστά και παραδοσιακά ακούσματα που έχουν οι Έλληνες εδώ. Όμως υπάρχουν Έλληνες μουσικοί και καλλιτέχνες, που έχουν έρθει τα τελευταία δέκα χρόνια στο Τορόντο με άλλο ήχο και πάμε να δημιουργήσουμε μια μουσική σκηνή με έντεχνο, ροκ ήχο, με διασκευές αλλά και με πρωτότυπο υλικό. Να μην ξεχάσω να πω πως έχω και μια συνεργασία με τον Βασίλη Παππά, που είναι πολύ γνωστός στιχουργός στην Ελλάδα.
Υπάρχει ανταπόκριση από τους Έλληνες της περιοχής αλλά και από τους καναδούς κατοίκους του Τορόντο;
Στην αρχή , το 2013 ήμουν λίγο … απελπισμένος αναφορικά με την παρουσίαση των ελληνικών κομματιών, διότι ο Έλληνας εδώ θέλει την έκσταση, να βγει , να χορέψει, να διασκεδάσει. Όμως εκτός από αυτό υπάρχει και η ακρόαση και η ψυχαγωγία. Αυτό δεν το είχα δει μέχρι που σταδιακά έρχονταν πολλοί Έλληνες στο Τορόντο και ξεκίνησαν να το ζητάνε. Έχουμε παίξει σε διάφορες σκηνές, έχουμε την αποδοχή, δεν υπάρχουν όμως τα άτομα που θα δημιουργήσουν τη μουσική σκηνή οι επιχειρηματίες δηλαδή. Εμείς όμως έχουμε βρει μία μουσική σκηνή και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Είναι βέβαια σαν να παρουσιάζουμε κάτι παλιότερο, όμως είναι τόσο νέο για τους Έλληνες εδώ και είναι ωραίο. Είναι ωραίο επισης να αρχίζουν να καταλαβαίνουν και τη γλώσσα μέσα από μια άλλη μουσική.
Εργαζόμενοι σε μια άλλη χώρα και δημιουργώντας σε αυτή,μεταφέροντας και τον πολιτισμό αισθάνεστε πως λειτουργείτε και ως πρεσβευτές της χώρας;
Σίγουρα κι έχω λάβει και τη στήριξη και την πίστη πολλών ανθρώπων σε μένα . Είμαι διευθυντής χορωδίας σε μία εκκλησία της πόλης. Με τη διδασκαλία που ξεκίνησα και τη λειτουργία του στούντιο και τις εμφανίσεις θέλουμε να δώσουμε στο κοινό εδώ να καταλάβει τη σημασία της μουσικής μας.
Πέρα από τη δική σας συμβολή με το θεατρικό έργο για το 1821, ετοιμάζονται με κάποιο τρόπο οι ομογενείς να εορτάσουν τα 200 χρόνια από την Επανάσταση;
Ο Δήμαρχος έχει ανακοινώσει ότι θα φωταγωγηθεί το CN Tower, που είναι το μεγαλύτερο κτήριο, σαν πύργος στο Τορόντο, με τα χρώματα της σημαίας, δηλαδή στα γαλανόλευκα, όπως το ίδιο θα γίνει και στους καταρράκτες του Νιαγάρα, ενω θα φωταγωγηθεί και το Δημαρχείο της πόλης. Είναι πολύ ισχυρό μήνυμα για τους Έλληνες εδώ. Οι Έλληνες εδώ έχουν την Ελλάδα στην καρδιά τους με πολλή ευαισθησία. Και είναι σημαντικό ότι έχουμε το έθνος στην καρδιά μας.
