«Στην Ελλάδα μεγαλώνουμε χωρίς να έχουμε μεγάλη αυτοπεποίθηση – αυτοεκτίμηση και χωρίς να πατάμε γερά στα πόδια μας, με αποτέλεσμα αυτό να συμπαρασύρει και άλλα ζητήματα – προβλήματα», ανέφερε στο «Volos City», ο Γιάννης Αγγελής, κοινωνικός λειτουργός και σωματικός ψυχοθεραπευτής.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, «το σημαντικό είναι να πατάμε γερά, να πιστεύουμε στον εαυτό μας και να μπορούμε να συνδεόμαστε αρχικά με τον εαυτό μας, αλλά και με τους άλλους.
Ο κ. Αγγελής τόνισε ότι αυτό που παρατηρεί στους εφήβους είναι μια μεγαλύτερη δυσκολία να συγκροτήσουν μια ταυτότητα, έχουν πολλά ερεθίσματα από έξω γενικότερα, οικογένειες που είναι υπερβολικά δραστήριες, αλλά δεν είναι καθόλου δομημένες, κάτι που δημιουργεί σύγχυση στα παιδιά.
Συνέντευξη στον ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
«Η οικογένεια και η κοινωνία πρέπει να βοηθούν κάποιον να βρει τον εαυτό του»
Ο κοινωνικός λειτουργός ανέφερε ότι η οικογένεια και η κοινωνία πρέπει να βοηθούν κάποιον να βρει τον εαυτό του και όχι να δημιουργούν προβλήματα για να μην τον βρει.
Πάνω σε αυτό το ζήτημα, όπως εξήγησε, «η ψυχοθεραπεία δεν είναι τόσο ταμπού όσο παλιά, σίγουρα έρχονται περισσότεροι άνθρωποι, υπάρχει μια εξέλιξη σ’ αυτό το ζήτημα και είναι πολύ σημαντικό, γιατί δεν φοβούνται να ανακαλύψουν τον εαυτό τους», τόνισε ο σωματικός ψυχοθεραπευτής.
Απώλεια, αποδοχή και αγάπη
Με αφορμή τη συζήτηση για την οικογένεια, ο κ. Αγγελής, μας ανέφερε παράλληλα το ερέθισμα σχετικά με το νέο του βιβλίο «Γράμματα στην όχθη» (εκδόσεις Αγγελάκη) , για το οποίο, είπε ότι του αρέσει γενικότερα να αφηγείται ιστορίες με διαφορετικά συγγραφικά στιλ και αποφάσισε να αφηγηθεί αυτή την ιστορία μέσω επιστολών, κάτι που δεν είχε ξανακάνει, ενώ είναι απόρροια της αγάπης του για τη λογοτεχνία και της επαγγελματικής του ιδιότητας.
Επίσης είπε ότι στο βιβλίο αναφέρεται η ψυχοθεραπευτική διαδικασία για το ζήτημα της απώλειας, της αγάπης, της σύνδεσης, των παιδικών πραγμάτων και όλα αυτά έγιναν καμβάς, για να αφηγηθεί αυτή την ιστορία.
Ο συγγραφέας είπε ότι η απώλεια, η αποδοχή και η αγάπη αλληλοσυνδέονται και αλληλοϋποστηρίζονται. Στην αρχή για να ωριμάσουμε, πρέπει να εγκαταλείψουμε πράγματα, ανθρώπους, ιδέες, η έννοια της απώλειας. Μετά έρχεται η αποδοχή, να αποδεχτούμε αυτά που έχουμε και ύστερα να αγαπήσουμε, να κάνουμε ένα άνοιγμα προς τον κόσμο, που για να γίνει οφείλουμε να έχουμε κάνει τα άλλα δύο στάδια, για να έχει μια ουσία η αγάπη μας.
«Μέσα από το βιβλίο, ο ήρωας παλεύει με την απώλεια, με την αποχή και με την αγάπη, βιώνοντας τρεις καταστάσεις και ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει, διαβάζοντας τις επιστολής από την αρχή ως το τέλος», επισήμανε ο κ. Αγγελής.
Info για το βιβλίο & τον συγγραφέα
«Όλοι οι άνθρωποι, μηδενός εξαιρουμένου, συναντούν στη ζωή τους πολλά εμπόδια και αδιέξοδα. Είμαι και εγώ ένας από αυτούς, όπως φυσικά και ο Γεράσιμος (ο ήρωας του βιβλίου του). Με τη μόνη διαφορά πως αυτός κατάφερε να βρει τρεις δασκάλους, που τον βοήθησαν να βγει από το σκοτεινό τούνελ που ήταν φυλακισμένος. Αυτοί οι δάσκαλοι είναι τα τρία Α της ύπαρξης που καμιά φορά που κλείνω τα μάτια μου, τα φαντασιώνομαι σαν αγγέλους που με ωθούν προς το φως, διδάσκοντάς με συνεχώς κάτι καινούργιο. Αυτά τα τρία Α είναι η απώλεια, η αποδοχή και η αγάπη. Δεν μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο. Καθώς διάβαζα τις επιστολές του Γεράσιμου, αναδύονταν από παντού αυτοί οι δάσκαλοι με την αγγελική μορφή τους, εμπνέοντάς με να προχωρήσω. Για αυτό ήθελα όσο τίποτα να εκδοθεί αυτό το βιβλίο».
O Γιάννης Αγγελής γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτος του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του ΑΤΕΙ Κρήτης. Μετέπειτα ειδικεύτηκε στη Σωματική Ψυχοθεραπεία, αποφοιτώντας από το κέντρο «Βίλχελμ Ράιχ» – Ελληνικό Ινστιτούτο νευροφυτοθεραπείας και ανάλυσης χαρακτήρα. Εργάστηκε ως κοινωνικός λειτουργός, προσφέροντας συμβουλευτική και κοινωνική υποστήριξη σε ευπαθείς ομάδες, ενώ αυτήν την περίοδο ως ψυχοθεραπευτής, παρέχει θεραπεία σε εφήβους και ενήλικες και επιπλέον δραστηριοποιείται στον συντονισμό ομάδων αυτογνωσίας.
