Δεν είναι μόνο η εργατική Πρωτομαγιά που έρχεται κάθε χρόνο, να μας θυμίζει τα δικαιώματά μας στην εργασία, κεκτημένα πλέον, τα οποία ωστόσο κατακτήθηκαν με αγώνες. Είναι και η 28η Απριλίου , η οποία έχει καθιερωθεί με πρωτοβουλία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ως Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία. Μια ημέρα με υψηλό συμβολισμό και μήνυμα, τιμώντας εκείνους που χάθηκαν την ώρα του καθήκοντος της εργασίας και παράλληλα στοχεύοντας στην επισήμανση της αναγκαιότητας και σοβαρότητας που απαιτείται στη λήψη μέτρων διασφάλισης των συνθηκών εργασίας.
Δυστυχώς, ακόμη και το έτος που διανύουμε, το 2024, οι όροι Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, τείνουν να είναι… «απλώς επιθετικοί προσδιορισμοί» , αφού στη χώρα μας, όπως λένε συχνά πυκνά οι συνδικαλιστές, το Ευρωπαϊκό Νομοθετικό πλαίσιο, δυστυχώς εφαρμόζεται είτε αποσπασματικά είτε κατά το δοκούν.
Συνέντευξη στον ΗΛΙΑ ΚΟΥΤΣΕΡΗ
Θλιβερό το ρεκόρ που κρατά η Ελλάδα
Θλιβερό είναι το ρεκόρ που κρατά η Ελλάδα μεταξύ των χωρών της ΕΕ στα εργατικά ατυχήματα, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΟΣΕΤΕΕ), το 2023 είχαμε έναν νεκρό κάθε δύο ημέρες, με την αύξηση μέσα σε έναν μόλις χρόνο να είναι ραγδαία.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΟΣΕΤΕΕ ) και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία κ. Ανδρέας Στοϊμενίδης μίλησε στο Volos City, για την εικόνα της χώρας μας, τα στοιχεία που συμβάλουν στην κατακόρυφη αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και υπογράμμισε πως είναι άμεση, επιτακτική και πολιτική ανάγκη να παρθούν μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων.
Σύμφωνα με τον κ. Στοϊμενίδη στόχος της έρευνας, ήταν να ριχθεί άπλετο φως στην πραγματική κατάσταση που επικρατεί στους χώρους εργασίας στη χώρα μας και στα θέματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία, καθώς η εικόνα που υπήρχε μέχρι τώρα δεν ήταν η πραγματική.
«Σύμφωνα και με τη Eurostat υπάρχει μια υποκαταγραφή στα εργατικά ατυχήματα στη χώρα μας αλλά υπάρχει και μια καθυστέρηση σε αυτή την υποκαταγραφή και ένας κατατεμαχισμός ανά διάφορες οικονομικές δραστηριότητες με συνέπεια να παρουσιάζονται πολύ μικροί αριθμοί, προφανώς για επικοινωνιακούς λόγους», επεσήμανε ο ίδιος.
Τι έδειξε έρευνα της ΟΣΕΤΕΕ
Ανέφερε δε, ότι σύμφωνα με την έρευνα της ΟΣΕΤΕΕ το 2022 έχασαν τη ζωή τους σε χώρους εργασίας 104 άνθρωποι και το 2023 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στους 179, όταν στην Ολλανδία, μία χώρα με πιο μεγάλη βιομηχανία τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα δε ξεπερνούν τα 25 τον χρόνο.
Παράλληλα, από τους 140 βαριά τραυματίες το 2022 περάσαμε το 2023 στους 287 και όπως σημείωσε ο κ. Στοϊμενίδης «δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία της υγείας αυτών των ανθρώπων, καθώς πολλοί από αυτούς βρίσκονται στις Εντατικές και πολλοί από αυτούς καταλήγουν, χάνουν τη μάχη με τη ζωή».
Μάλιστα, η τραγική αυτή εξέλιξη, είχε επισημανθεί από την Ομοσπονδία το 2021 σε επίπεδο αρμοδίου Επιτρόπου της Κομισιόν, καθώς σε σχετική επιστολή που είχε αποστείλει έκανε λόγο ότι οι απώλειες στους χώρους εργασίας θα άγγιζαν τις 200, τον Μάρτιο του 2023.
«Είναι εξαιρετικά σημαντικό να φωτίσουμε το δράμα που κρύβεται πίσω από κάθε εργατικό δυστύχημα, με την ανθρώπινη απώλεια και τον γολγοθά επιβίωσης που διανύουν οι οικογένειες των θυμάτων μέχρι την τελική δικαστική δικαίωση. Απαιτούνται τώρα, χωρίς καθυστέρηση, να ληφθούν νομοθετικά μέτρα τόσο για τη γρήγορη επιδίκαση των υποθέσεων όσο και για την καταβολή ενισχυμένου επιδόματος και προκαταβολής βοηθητικού ποσού ώστε να καταφέρουν οι οικογένειες να ανταποκριθούν στις βασικές ανάγκες τους στο πρώτο πολύ δύσκολο διάστημα», αναφέρει ο επικεφαλής του OSHA.
Μεγάλες ελλείψεις και εκπτώσεις στην υγεία και την ασφάλεια στους χώρους εργασίας
Όπως τόνισε ο κ. Στοϊμενίδης το μεγάλο αυτό ζήτημα υπερβαίνει τα θέματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία και αφορά στην ισορροπία στο Εργατικό Δίκαιο της χώρας και στη δημοκρατία στην εργασία, η οποία διαταράχθηκε στα δέκα χρόνια του μνημονίου και στα τρία χρόνια του covid.
«Οι εργαζόμενοι δεν έχουν υποστεί πολύ μεγάλες μειώσεις μόνο στους μισθούς όσο αναφορά τη μισθωτή εργασία, αλλά και στις συνθήκες υγείας και ασφάλειας στην εργασία οι εκπτώσεις είναι ακόμα μεγαλύτερες. Εκεί θεωρούμε ότι το μεγάλο ζήτημα είναι η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας ώστε να υπάρχει η αποκατάσταση της ισορροπίας σε επίπεδο διαλόγου μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων όπως γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο», επεσήμανε και συνέχισε λέγοντας ότι μεγάλο ζήτημα είναι η πολιτική προτεραιοποίηση των θεμάτων υγείας και ασφάλειας στην εργασία θέματα που είναι σε πρώτη πολιτική προτεραιότητα των κυβερνήσεων των ευρωπαϊκών χωρών.
Στην ΕΕ το 85% των μισθωτών καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις ενώ στην Ελλάδα 23,8%
«Τελευταία γίνεται μία προσπάθεια από το Υπ. Εργασίας όμως αυτό δεν αρκεί, θέλει μία κεντρική πολιτική και κυβερνητική απόφαση ενασχόλησης με το θέμα. Είναι το ζήτημα της λειτουργίας των θεσμών και του κοινωνικού διαλόγου όπου το Εθνικό Συμβούλιο για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία λειτουργεί υποτυπωδώς με τυπικούς όρους και δεν αναπτύσσεται ουσιαστικός διάλογος μεταξύ των εργαζομένων και των εργοδοτών και της κυβέρνησης.
Είναι επίσης τα θέματα της λειτουργίας του ΣΕΠΕ όπου ως συνδικάτα από το 2021 είχαμε αναφέρει ότι η ανεξαρτητοποίησή του από το Υπουργείο Εργασίας δεν θα είχε καλά αποτελέσματα, καθώς πρέπει να υπάρχει ενιαίο κέντρο λειτουργίας των θεμάτων υγείας και ασφάλειας στην εργασία υπό την ηγεσία του Υπ. Εργασίας και παράλληλη αναβάθμιση του ΣΕΠΕ σε Γενική Γραμματεία στο Υπ. Εργασίας .
Υπάρχει και το ζήτημα της ίδρυσης φορέα ασφάλισης επαγγελματικού κινδύνου και ασθενειών, που έχουν αποφασίσει οι κοινωνικοί εταίροι, τα συνδικάτα και οι εργοδότες, έχει ψηφίσει από 2021 η κυβέρνηση, όμως δεν ξέρουμε για ποιο λόγο καθυστερεί», ανέφερε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας υπογραμμίζοντας ότι πρέπει να αποκατασταθεί η ισορροπία στο εργατικό δίκαιο στη χώρα.
Τόνισε δε, ότι στον ιδιωτικό τομέα στην ΕΕ το 85% των μισθωτών καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσό είναι 23,8%. «Υπάρχει χαοτική διαφορά κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που ενώ τα θέματα ασφάλειας βελτιώνονται σε όλη την Ευρώπη, στην Ελλάδα επιδεινώνονται», σχολίασε.
Μείζον ζήτημα οι επαγγελματικές ασθένειες
Τέλος, υπογράμμισε ότι μείζον ζήτημα είναι και το θέμα των επαγγελματικών ασθενειών, που στην Ελλάδα δεν συζητείται και σε έρευνα από το 2018 έως το 2022 δεν καταγράφηκε κανένας θάνατος εργαζομένου από επαγγελματική ασθένεια.
«Στην Ευρώπη 200.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από ασθένειες που άπτονται του εργασιακού τους περιβάλλοντος. Ειδικοί αναφέρουν ότι σε τάξη μεγέθους αντιστοιχούν 3000-5000 απώλειες ζωής στην Ελλάδα κατ΄ έτος. Αυτό δεν το αντιμετωπίζει κανείς και είναι ένα κεφάλαιο που θα ανοίξουμε τη χρονιά που τρέχει» κατέληξε ο κ. Στοϊμενίδης.
Πηγή: Volos City
