Την ευχή να μείνει μέχρι το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας στη Νίκη Βόλου και μετά να βοηθήσει την ομάδα από κάποιο άλλο πόστο έκανε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο προπονητικό κέντρο που προετοιμάζονται οι κυανόλευκοι, ο Μάνος Αποστολίδης.
Ο 35χρονος τερματοφύλακας, που αποτελεί το πιο βαρύ μεταγραφικό όνομα για φέτος, μίλησε στα βολιώτικα Μ.Μ.Ε. για τους λόγους της επιστροφής του, που είναι η αγάπη των φιλάθλων και για την επιθυμία του να ξαναζήσει η ομάδα μεγάλες στιγμές. Επίσης αναφέρθηκε στην οργάνωση που συνάντησε και δεν την περίμενε, αλλά και στα συναισθήματά του, όταν ξαναμπήκε στο Πανθεσσαλικό μετά την υπογραφή του, κατευθυνόμενος αμέσως προς την εστία και σκεπτόμενος τι πέτυχε αυτός και οι συμπαίκτες του στην προηγούμενη θητεία του στη Νίκη.
Αναλυτικά ο Μανώλης Αποστολίδης μίλησε:
Για την επιστροφή του στη Νίκη:
«Όταν ήρθα την πρώτη φορά στη Νίκη ήταν αμέσως μετά την πρώτη μου ολοκληρωμένη σεζόν στη Β’ Εθνική με την Καβάλα. Ουσιαστικά, δηλαδή, ήμουν στο ξεκίνημά μου, όταν άρχισα να “χτίζω” το όνομά μου στη Β’ Εθνική, γιατί μέχρι τότε έπαιζα στη Γ’ κατηγορία.
Μεγάλο ρόλο για την επιστροφή μου έπαιξε η αγάπη του κόσμου. Όλα αυτά που περάσαμε, όλα αυτά που ζήσαμε τότε, δεν ξεχνιούνται. Τα προηγούμενα χρόνια μου έστελναν μηνύματα φίλαθλοι από τον Βόλο και με ρωτούσαν πότε θα επιστρέψω. Τους απαντούσα ότι κάποια στιγμή θα έρθω, γιατί το θέλω κι εγώ πολύ. Και δεν ήρθα μόνο για έναν χρόνο. Θα ήθελα να παίξω στη Νίκη μέχρι το τέλος της καριέρας μου και να βοηθήσω και από κάποιο άλλο πόστο κάποια στιγμή. Μακάρι να είναι ευνοϊκές οι συνθήκες, μακάρι να πετύχουμε τους στόχους μας και να μπορέσω να συνεχίσω στη Νίκη».
Για τις τωρινές συνθήκες στη Νίκη:
«Για να είμαι ειλικρινής δεν το περίμενα αυτό που συνάντησα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε, όταν είδα ότι στο Πανθεσσαλικό έχει διαμορφωθεί ειδικός χώρος, για να τρώνε οι παίκτες. Είναι κάτι πολύ σημαντικό για τον ποδοσφαιριστή να μη σκέφτεται τι θα φάει καθημερινά, αλλά να ξέρει ότι υπάρχει ειδικό πρόγραμμα διατροφής. Επίσης έχουν δημιουργηθεί γραφεία, χώροι χαλάρωσης και ξεκούρασης. Η οργάνωση είναι πολύ καλή και βρίσκεται πολύ κοντά στις συνθήκες μιας επαγγελματικής ομάδας. Ήδη γίνονται πράγματα στην ομάδα, ενώ έχω ακούσει ότι θα πραγματοποιηθούν κι άλλα στο μέλλον. Όλα αυτά θα μείνουν».
Για το αν θα έχει και ρόλο προπονητή μέσα στο γήπεδο και καθοδηγητή στα αποδυτήρια:
«Στο γήπεδο ανέκαθεν ήμουν ένας τερματοφύλακας που μ’ αρέσει να μιλάω, αλλά εννοείται με σωστό τρόπο. Το να φωνάζεις είναι καλό, αλλά αν φωνάζεις με άσχημο τρόπο, δεν είναι σωστό. Δεν είμαι τέτοιου τύπου τερματοφύλακας. Θέλω να κατευθύνω την ομάδα. Θέλω να βοηθάω με όσες καταστάσεις έχω δει, αλλά έχουμε κι άλλα έμπειρα παιδιά στην ομάδα που μπορούν να το κάνουν αγωνιστικά. Θα πρέπει να δεθεί η πείρα που έχουμε κάποιοι παίκτες με τον ενθουσιασμό των νεότερων παιδιών.
Όσον αφορά τα αποδυτήρια απ’ όσα έχω δει μέχρι τώρα δε χρειάζεται να επέμβω είτε εγώ είτε κάποιοι άλλοι έμπειροι παίκτες. Έχουμε ένα καλό κλίμα. Πιστεύω και ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε έτσι και δε θα έχουμε κάποιο παρατράγουδο μέσα στα αποδυτήρια. Ασφαλώς υπεύθυνος γι’ αυτά τα θέματα είναι ο προπονητής. Από τη μεριά μου με όσο σεβασμό τρέφουν τα παιδιά απέναντί μου, θα μπορέσω να τους μεταφέρω κάποια πράγματα μέσα στα αποδυτήρια».
Για το ότι ξανάσμιξε με Τζιώρα και Θοδωρή Παπαδόπουλο:
«Με αρκετά από τα παιδιά που βρισκόμασταν το 2014 στη Νίκη μιλάμε. Κι άλλοι είχαν εκφράσει την επιθυμία τους να επιστρέψουν, αφού αυτά που ζήσαμε δεν ήταν λίγα, δεν τα είχαμε ξαναζήσει ποτέ. Πριν έρθω μίλησα τόσο με τον “Τεό” (σ.σ. Παπαδόπουλο), όσο και με τον Χρήστο (σ.σ. Τζιώρα) και μου είπαν πώς έχουν τα πράγματα. Μου έδωσαν την ποδοσφαιρική ματιά των πραγμάτων, γιατί αλλιώς είναι να στα λέει ένας παράγοντας ή ένας φίλαθλος κι αλλιώς να στα λέει ένας ποδοσφαιριστής ότι είναι έτσι τα πράγματα. Μακάρι να μπορούσαν να έρθουν κι άλλα παιδιά που είναι αγαπητά στον κόσμο της Νίκης, για να βοηθήσουμε να πετύχουμε τον στόχο μας. Κι εμείς δεν ήρθαμε εδώ μόνο, γιατί μας αγαπά ο κόσμος. Ήρθαμε, για να βοηθήσουμε την ομάδα να ξαναζήσει τις στιγμές που ζήσαμε κι εμείς τότε».
Για την υποδοχή από τους φιλάθλους:
«Είχα πολλά μηνύματα και δημοσιεύσεις στο Facebook. Για να πω την αλήθεια περίμενα πως θα μου στείλει ο κόσμος μηνύματα, γιατί μου έστελναν, όταν δεν ερχόμουν, φανταστείτε τώρα που ανακοινώθηκε επίσημα η επιστροφή μου».
Για το αν πήρε γρήγορα την απόφαση να έρθει στη Νίκη:
«Εγώ και η διοίκηση θέλαμε να το κρατήσουμε λίγο πιο κρυφό, για να ανακοινωθεί κατευθείαν σαν έκπληξη, αλλά είχε κυκλοφορήσει ότι είχε γίνει η επαφή με τη Νίκη. Εγώ περίμενα κάτι ακόμη, αλλά είπα ότι κουράστηκα να περιμένω και πως πάω εκεί που ξέρω ότι με θέλουν κι ότι με αγαπάει ο κόσμος. Δεν ήταν πολύ δύσκολο».
Για το αν υπήρξαν αντιδράσεις από φίλους και παλιούς συμπαίκτες ότι πηγαίνει να αγωνιστεί στη Γ’ Εθνική:
«Υπήρχαν συμπαίκτες που είχα σε προηγούμενες ομάδες, που μου είπαν “δεν είσαι για Γ’ Εθνική”. Βέβαια, δε μου το είπαν βάσει της ομάδας που θα πάω, αλλά με την έννοια ότι μπορούσα να περιμένω να περιμένω λίγο ακόμα και ότι κάπου θα αδειάσει μία θέση και θα βρεθεί μία ομάδα στη Β’ Εθνική. Δε σκέφτηκα την κατηγορία. Σε κάποια άλλη ομάδα ίσως να σκεφτόμουν την κατηγορία, στη Νίκη Βόλου όχι».
Για το μέχρι πότε σκέφτεται να παίζει ποδόσφαιρο:
«Στόχος κάθε ποδοσφαιριστή είναι να παίζει, μέχρι που να μην μπορεί να … περπατήσει. Εγώ θέλω, όσο είμαι υγιής και όσο το σώμα μου βαστάει, να μπορώ να προσφέρω αγωνιστικά. Δεν ξέρω αν θα είναι δύο, τρία ή πέντε χρόνια ακόμη. Υγεία βασικά να έχουμε πάνω απ’ όλα κι αυτό θα φανεί στην πορεία. Γιατί μπορεί σε πέντε χρόνια να μην μπορώ να κάνω πράγματα, που είναι τα βασικά, κι αυτό δεν είναι καλό».
Για τα συναισθήματά του, όταν μπήκε στο Πανθεσσαλικό για το φιλικό με τον Σαρακηνό, τη μέρα μάλιστα που ανακοινώθηκε:
«Μπήκα στο Πανθεσσαλικό πιο μπροστά, γιατί, με το που υπέγραψα, κατέβηκα, για να πάω στο γήπεδο. Μπαίνοντας, πήγα στην εστία, κάτι που κάνω γενικά και πριν τους αγώνες, και σκεφτόμουν ότι πριν μερικά χρόνια εδώ κάναμε κάτι που ούτε κι εμείς το πιστεύαμε στο τέλος. Αυτή ήταν η σκέψη μου. Θα ήθελα όλον αυτόν τον κόσμο που μαζέψαμε τότε να τον ξαναδώ στο Πανθεσσαλικό».
Για το πώς βλέπει τους δύο νεαρούς τερματοφύλακες που θα τον πλαισιώσουν, τον Κώστα Παπαδόπουλο και τον Τασιά, αλλά και συνολικά το έμψυχο υλικό της ομάδας:
«Είναι τερματοφύλακες που είναι πολύ νέοι ακόμη. Ο Παύλος είναι 18 χρόνων και ουσιαστικά τώρα χτίζει το κορμί του και την τεχνική του, ώστε να μπορεί να γίνει ένας καλός γκολκήπερ στο μέλλον. Ο Κώστας είναι 20 ετών, είναι πιο έτοιμος και το κορμί του δε θα έχει άλλη ανάπτυξη, μόνο μικρή με κάποια βάρη. Δείχνει στην προπόνηση ότι έχει καλά στοιχεία. Αν είναι συγκεντρωμένος κι αν δουλέψει, που φαίνεται ότι δουλεύει, όπως και ο Παύλος, μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός τερματοφύλακας.
Κι εγώ θα βοηθήσω, όσο μπορώ, και τους δύο. Η σχέση που είχα με άλλους τερματοφύλακες που ήταν νεαρότεροι από μένα σε προηγούμενες ομάδες, με εξαίρεση τον Δημήτρη Ταΐρη, με τον οποίον ήμασταν κοντά στην ηλικία, ήταν ότι προσπαθούσα να τους συμβουλεύω και να τους δίνω πράγματα που θεωρούσα ότι θα τους βοηθήσουν.
Για το υπόλοιπο ρόστερ, έχουμε μία ομάδα που διαθέτει και την εμπειρία, σε καίριες θέσεις κιόλας, εκεί που χρειάζεται, στον άξονα, και τον ενθουσιασμό που πρέπει. Το θέμα είναι να δέσουμε όλοι μαζί. Αυτό θα πάρει λίγο χρόνο, γιατί δε γίνονται οι ομάδες από τη μία στιγμή στην άλλη, και θεωρώ ότι θα κάνουμε μία πολύ καλή πορεία και θα κυνηγήσουμε τον στόχο μας μέχρι το τέλος».
Για τον ανταγωνισμό και φέτος με τον Ολυμπιακό Βόλου, που τον έχει ζήσει και στην προηγούμενη θητεία του και σε υψηλότερο επίπεδο:
«Ξέρουμε ότι και φιλικό να παιχτεί ανάμεσα στις δύο ομάδες, θα είναι ντέρμπι. Πιστεύω ότι μεταξύ μας θα γίνουν δύο καλά παιχνίδια, ελπίζω να είμαστε εμείς στην καλύτερη κατάσταση και να δώσουμε τη χαρά στον κόσμο μας να πανηγυρίσει, καθώς ξέρουμε ότι μία νίκη επί του Ολυμπιακού Βόλου είναι μία νίκη με μεγαλύτερη αξία απ’ ό,τι οι υπόλοιπες».
Χρ. Θαν.
