Στο ραδιόφωνο παίζει δυνατά τραγούδι της Αρβανιτάκη. Οι στίχοι γνώριμοι που σε προτρέπουν να κάνεις ακριβώς το ίδιο. Να τους ακολουθήσεις κατά γράμμα. Να πάρεις το μηδέν, να το μετατρέψεις σε κύκλο και εκεί μέσα να στήσεις έναν χορό, άνευ προηγουμένου. Κι ας μην ξέρεις τι γυρεύεις. Κι ας μην γνωρίζεις κατά που πας.
Τη ζωή μου μηδενίζω, πάει να πει πως ξαναρχίζω, λέει και ξαναλέει η τραγουδίστρια, πίσω δεν ξαναγυρίζω. Σου θυμίζει κάτι όλο αυτό, αγαπημένε μου αναγνώστη; Είμαι σίγουρη πως ναι. Πόσες φορές δεν έχεις νιώσει πως έχεις πιάσει πάτο. Πόσες φορές δεν ένιωσες να πονάς απ’ όλη αυτή τη διαδικασία. Πόσο χρόνο σου πήρε για να πάρεις και πάλι τα πάνω σου. Πόσες φορές μηδένισες και πάλι από την αρχή. Πόση δύναμη όμως κατάφερες να πάρεις μέσα από ένα μηδέν, το έχεις σκεφτεί ποτέ; Θέλει μεγάλα κότσια και τεράστια δύναμη για να συνειδητοποιήσεις ότι έφτασες στον πάτο, να συνειδητοποιήσεις τι ακριβώς σου συνέβη, να παραμείνεις για λίγο εκεί και μόλις νιώσεις έτοιμος να αρχίζεις να ανεβαίνεις.
Και τότε είναι που νιώθεις ότι μπορείς να ξαναπατήσεις στα πόδια σου, πιο γερά. Για να πας παρακάτω. Αυτή τη φορά βλέποντας τα πράγματα με πιο καθαρά ματιά. Στη σωστή του διάσταση. Αναγνωρίζεις τα λάθη και τις παραλείψεις σου, αναγνωρίζεις όμως και τα λάθη των υπολοίπων. Παρατηρείς τους ανθρώπους γύρω σου και βλέπεις και τις δικές τους αδυναμίες. Ποιος δεν έχει, θα μου πεις, αγαπημένε μου. Αλλά εσένα δεν σε νοιάζει τόσο πολύ για εκείνους. Γιατί μπορεί να σε πλήγωσαν ή να ήταν και εκείνοι που σε οδήγησαν στο μηδέν σου. Δεν τους φοβάσαι πλέον. Ότι ήταν να χάσεις, το έχεις ήδη χάσει. Έμαθες να επιβιώνεις απ’ όλα εκείνα που μπορεί εκείνοι εσφαλμένα να πίστευαν ότι θα σε τσάκιζαν.
Εσύ όμως τα κατάφερες και τους αποδεικνύεις πλέον ότι δεν θα ξαναγίνεις δύναμη τους. Δεν θα τους χαρίσεις κομμάτια του εαυτού σου. Δεν θα σε ξανακάνουν να πονέσεις. Πολύ απλά γιατί χόρεψες με την ψυχή σου μέσα στο μηδέν σου και τώρα τα βλέπεις όλα ξεκάθαρα. Τους ανθρώπους, τις αλήθειες και τα ψέματα τους, τα όμορφα και τα άσχημα τους, βλέπεις πράγματα που ενώ τα κατανοούσες δεν μπορούσες να τα παραδεχτείς. Μπορεί να έχεις πληγές, αλλά είσαι ακόμη εδώ. Απλά δεν είσαι πλέον μέρος της μάζας. Ξέρεις ποιος είσαι και νιώθεις έτοιμος να προχωρήσεις στο μονοπάτι της ζωής σου, αυτή τη φορά με λιγότερα λάθη και γνωρίζοντας πλέον καλά πως έπρεπε να φτάσεις στο μηδέν για να καταλάβεις πόσο δυνατός είσαι. Μη το ξεχνάς.
