Αλήθεια, αγαπημένε μου, ξύπνησες κάποια μέρα με την επιθυμία να σηκωθείς να φύγεις; Έτσι, χωρίς να το έχεις πει σε κανέναν, χωρίς να έχεις πάρει μαζί σου ούτε μια αλλαξιά; Να πάρεις λεωφορείο, τρένο, πλοίο ή αεροπλάνο και να κατευθυνθείς προς άγνωστο προορισμό και να αφήσεις πίσω σου όλα όσα πως νιώθεις ότι σε πνίγουν, σε στεναχωρούν, σε πικραίνουν; Να πάρεις δρόμο ρε παιδί μου, αφήνοντας μόνο ένα μήνυμα πίσω σου σε κάποιο πολύ δικό σου ότι είσαι καλά και ότι απλά θέλεις το χρόνο σου να σκεφτείς. Σου φαίνεται υπερβολικό, αγαπημένε μου; Μη κρύβεσαι από μένα.
Ξέρω ότι έχει περάσει από το μυαλό σου πάμπολλες φορές. Στιγμές που ένιωσες ότι ξεπέρασες τα όρια σου, που σε τσάτισαν σε τέτοιο βαθμό που δεν ήθελες να βλέπεις άνθρωπο μπροστά σου και είπες «δεν με παρατάτε όλοι σας» και έκανες ένα βήμα να φύγεις, αλλά κατέληξες απλά να κάνεις το γύρο του σπιτιού, φοβούμενος ότι κάποιος μπορεί να σε ψάξει, να στεναχωρηθεί και αυτό δεν το άντεχες. Και κανείς δεν σε αναζήτησε. Και εσύ ακόμη κάθεσαι και σκέφτεσαι. Όλες εκείνες τις άθλιες μέρες στη δουλειά. Τα πρωινά που βαριόσουν τόσο πολύ να σηκωθείς από το κρεβάτι, αλλά δεν μπορούσες να κάνεις κι αλλιώς. Τους κριτές της ζωής σου, που ότι και αν κάνεις θα βρεθούν να πουν τη χαζομάρα τους. Την άτιμη, μπαμπέσα κοινωνία που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει στα τάρταρα.
Το life style που σου επιβάλλει με ποιον θα μιλήσεις, τι θα φορέσεις, τι θα φας, αν θα φας. Και το κακό είναι ότι εσύ το ακολούθησες, κατά γράμμα. Και κλειδαμπάρωσες τα όσα ήθελες, τα όσα είχες ανάγκη, τα όσα ονειρευόσουν. Και από άνθρωπος, μετατράπηκες σε ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ που λειτουργούσε με βιβλιαράκι χρήσεων. Εκείνη την ώρα θα ξυπνήσεις, τότε θα φας, την τάδε ώρα θα μιλήσεις, άστο για αργότερα να ερωτευτείς. Κι εσύ; Αναρωτήθηκες ποτέ που είσαι εσύ μέσα σε όλα αυτά τα χρονοδιαγράμματα; Γιατί άφησες τον εαυτό σου; Ξέχασες ότι τα χρόνια περνάνε γρήγορα ε; Ποιος νοιάζεται για το τι θα πουν οι άλλοι στην τελική; Φάε ότι θες. Όσο θες. Ντύσου όπως θες. Βγες έξω με όποιον θες. Διασκέδασε και πιες. Σταμάτα να ζεις με απαγορεύσεις. Ερωτεύσου. Κάνε τη δουλειά που αγαπάς. Με λίγα λόγια, αγαπημένε μου, κάνε ότι θες, όποτε το θες. Δική σου είναι η ζωή, αν δεν το έχεις καταλάβει. Προλαβαίνεις, αν τρέξεις λίγο, για μια νέα αρχή. Γιατί μη νομίζεις, το τραγούδι δεν κάνει λάθος, δεύτερη ζωή, δεν έχει…
