Επειδή τα λέμε όλα μεταξύ μας, θα σου εξομολογηθώ κάτι. Ενώ μου αρέσουν τα Χριστούγεννα και φέτος έχω στολίσει σαράντα μέρες πριν, αφού περίμενα τις γιορτές πως και πως, μόλις και φτάνουν και εγώ δεν θέλω να μιλήσω σε άνθρωπο. Δε λέω, εξακολουθώ να λαχταρώ που φτάνουν οι μέρες, αλλά πάντα τέτοιες ημέρες με πιάνει μια χαζή μελαγχολία. Εντάξει, δεν μου συμβαίνει μόνο τώρα, το έχω γενικότερα να ξυπνάω και να μην θέλω να δω άνθρωπο μπροστά μου. Ίσως να φταίει και το καιρικό σκηνικό που επικρατεί που σε θέλει να κλείνεσαι στο σπίτι σου, να μην θέλεις να βγεις ούτε για ένα καφέ, να σε παρακαλάνε να σε δούνε και να πείτε καμιά κουβέντα και εσύ να αρνείσαι πεισματικά.
Θες το κρύο, θες το ότι σκοτεινιάζει νωρίς, όλα αυτά σε κάνουν να αγαπάς περισσότερο την ηρεμία του σπιτιού σου, να παίρνεις αγκαλιά τον καναπέ σου και να μη θες να βγεις ούτε όταν η πείνα σου έχει πιάσει ταβάνι και στο ψυγείο δεν έχει τίποτα. Θέλεις να κλείσεις τα αυτιά σου και να μην ακούσεις τίποτα. Ούτε καλή, ούτε κακή είδηση. Δεν θέλεις να μπεις στο ίντερνετ μη τυχόν και διαβάσεις κάτι που θα σε στεναχωρήσει. Δεν θες να μάθεις τι γίνεται στον κόσμο, δεν θες να βγεις ούτε καν στο μπαλκόνι μη τυχόν και περάσει κάποιος γνωστός σου και θα πρέπει να πιάσεις την κουβέντα. Θα μου πεις, τώρα, γιορτινές ημέρες σε έπιασε αυτό; Δεν το επιλέγεις. Συμβαίνει. Και είναι και φυσιολογικό, αν με ρωτάς. Φτάνει να κρατά μια ημέρα και να μην γίνεται η καθημερινότητα σου. Αν με ρωτούσες τώρα ξέρεις τι θα ήθελα να κάνω; Να πάρω μια προσφορά από τις τόσες που κυκλοφορούν και να πάω ένα ταξίδι. Να ξεφύγω. Και αν πάλι όχι, μου δίνω και άλλη εναλλακτική.
Να ξυπνήσω μια ημέρα και να μην έχω να κάνω τίποτα, παρά μόνο να πάω για καφέ και ψώνια. Και ύστερα να γυρίσω στο σπίτι και να κοιμηθώ με τις ώρες, χωρίς να νιώθω ενοχές για την δουλειά που θα έχω αφήσει πίσω μου. Να μην χτενιστώ, να μην βαφτώ, να μην είμαι με τις πυτζάμες και να μη με νοιάζει αν τα παπούτσια ταιριάζουν με την τσάντα. Να κρύψω κάπου το κινητό, να κλείσω τον υπολογιστή και να νιώσω την απέραντη τεμπελιά που δεν θα με ενοχλεί και καθόλου, αντίθετα θα την απολαύσω. Και επειδή έρχονται μέρες που θα σου δοθεί χρόνος να αφιερώσεις στον εαυτό σου, κάνε το και πέρασες τες όσο πιο υπέροχα μπορείς. Κάνε δώρο στον εαυτό σου το βιβλίο που έχεις βάλει καιρό στο μάτι και άρχισε να το διαβάσεις, πάρε μια τεράστια κούπα ζεστή σοκολάτα, κάθισε μπροστά στο τζάκι και απόλαυσε την ηρεμία σου, κάνε εκείνο το γλυκό που φοβόσουν να δοκιμάσεις να φτιάξεις, άκου την μουσική που σου αρέσει, παίξε με τα παιδιά ή τα ανίψια σου, δες Χριστουγεννιάτικες ταινίες.
Η λίστα είναι ατελείωτη με τα πράγματα που μπορείς να κάνεις. Δώσε άδεια στον εαυτό σου και νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να σου κάνεις.
