Είναι να γελάς καμιά φορά, αγαπημένε μου αναγνώστη. Με όλους εκείνους που ενώ έχουν λερωμένη την φωλιά τους, έχουν το θράσος να κουνούν στους γύρω τους και το δάχτυλο. Τι απίστευτοι τύποι χαρακτήρων είναι αυτοί, που ενώ δεν δέχονται κριτική, ωστόσο κρίνουν και κατακρίνουν τους πάντες. Ξέρεις, είναι εκείνοι οι τύποι που θεωρούν τους εαυτούς τους αλάνθαστους, εξυγιαντές. Θα τους αναγνωρίσεις γύρω σου πολύ εύκολα, αφού θα είναι εκείνοι που θα έχουν σηκώσει το δάχτυλο τους και θα δείχνουν αδιακρίτως, αλλά μόλις έρχονται αντιμέτωποι με τον καθρέφτη τους, θα ντραπούν να αντικρίσουν το είδωλο τους. Και ξέρεις γιατί δεν τολμούν ε;
Γιατί γνωρίζουν πως όταν το κοιτάξουν θα δουν ολοφάνερα την αλήθεια τους, θα δουν τα δικά τους λάθη, τις δικές τους παραλείψεις, τα δικά τους μικρά ή μεγάλα «εγκλήματα» και δεν θα τους αρέσει καθόλου. Γι αυτό και τους βλέπεις αεράτους, να την έχουν «δει» δικαστές και εισαγγελείς, προσοχή, όχι για τους ίδιους, μόνο για τους άλλους. Όλοι μας κάναμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε λάθη. Λάθη που έχουμε πληρώσει ή θα πληρώσουμε. Οι περισσότεροι, θέλω να πιστεύω, κάνουμε την αυτοκριτική μας, θέλοντας να βελτιώσουμε τους εαυτούς μας. Κλαίμε, φωνάζουμε, αναρωτιόμαστε, μαλώνουμε, αλλά στο τέλος κατανοούμε το λάθος μας, αναγνωρίζουμε και προχωράμε. Με αυτούς που τίποτα από αυτά δεν κάνουν, αλλά αντιθέτως θέλουν να βγαίνουν πάντα από πάνω, θεωρώντας ότι έχουν πάντα δίκιο, τι κάνεις; Με τους κριτές αυτούς πως τα βγάζεις πέρα; αναρωτήθηκα συζητώντας με μια φίλη μου. Καλά, κάθεσαι και ασχολείσαι; μου είπε. Αξία τους δίνεις, άσε τους να λένε ότι θέλουν και να κάνουν επίσης. Άσε τους στην κατρακύλα τους. Μπορεί να πουν για σένα λόγια βαριά, θέλοντας να σε μειώσουν για να φανούν εκείνοι ανώτεροι. Ο χρόνος δείχνει όμως ποιος άξιζε τελικά και ποιος όχι. Μην τους κάνεις το χατίρι και ασχοληθείς μαζί τους. Αυτό επιζητούν.
Να είναι το επίκεντρο και ας ανοίγουν το στόμα τους μη ξέροντας τι λένε. Φρόντισε εσύ να είσαι καλά με τον εαυτό σου, και όταν συμβαίνει αυτό, κανένας, ακόμη και αν τολμήσει απειλητικά να κουνήσει το δάχτυλο σου μπροστά του, δεν μπορεί να σε επηρεάσει. Βέβαια, αν μπορούσαν να σιωπήσουν διά παντός, θα μας έκαναν μεγάλη χάρη, αλλά βλέπεις ο εγωισμός τους είναι τόσο μεγάλος, που δεν τους το επιτρέπει. Τουλάχιστον, πριν ανοίξουν το στόμα τους να κρίνουν, ας έχουν φροντίσει να κοιτάξουν στον καθρέφτη τους και αν εκείνος τους δώσει το «οκ» ότι είναι όντως καθαροί, ας μιλήσουν και ας πουν ότι θέλουν. Έως τότε, απλά ας σιωπήσουν.
