Έρχονται κι εκείνες οι στιγμές, που πραγματικά αν είχες ένα σφυρί θα σου ήταν πολύ εύκολο να το σηκώσεις και να αρχίσεις να σπας σε μικρά- μικρά κομματάκια τον υπολογιστή σου. Η λογική όμως υπερισχύει, σκέφτεσαι ότι ήταν το δώρο που είχες ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη και δεν ξέρεις και πόσα λεφτά κοστίζει να το ξαναφτιάξεις και συνέρχεσαι. Το γεγονός όμως ότι τελευταία «κολλάει», δεν ανοίγει με ευκολία τα προγράμματα που χρησιμοποιείς, που δεν έχει την ταχύτητα που εσύ θα ήθελες για να φέρεις σε πέρας πιο γρήγορα την εργασία σου, έχει κάνει τα νεύρα σου σμπαράλια. Έχεις απευθυνθεί σε φίλους και γνωστούς, αλλά και ειδικούς και όλοι έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα που δεν είναι άλλο από το να κάνεις στον υπολογιστή σου ένα reset.
Τι σημαίνει αυτό, αγαπημένε μου αναγνώστη; Πως κάνοντας κάποιες ρυθμίσεις θα μπορείς να «φέρεις» τον υπολογιστή σου στο αρχικό του στάδιο, σώζοντας ότι μπορέσεις από τα αρχεία που διαθέτεις, χάνοντας όμως κάποια άλλα. Η αλήθεια είναι ότι όταν έρχεται αυτή η ώρα σε βρίσκει πάντα λίγο διστακτικό. Αναρωτιέσαι αν θα πρέπει να πάρεις το ρίσκο, μη τυχόν και χάσεις κάποια έγγραφα, βίντεο, φωτογραφίες που έχεις αποθηκευμένες στον υπολογιστή σου. Θέλεις να εξαντλήσεις κάθε περιθώριο, κάθε τρόπο που θα σου επιτρέψει να βρει η ηλεκτρονική σου συσκευή και πάλι τη φόρμα της.
Μέχρι τη στιγμή που το πράγμα φτάνει στο μη περαιτέρω, και το πατάς το έρμο το κουμπί μπας και βρεις και εσύ, αλλά και ο υπολογιστής την υγειά σας. Πατάς το κουμπί και ανακουφισμένος πιστεύεις ότι τα προβλήματα σου λύθηκαν, πως όλα πλέον θα δουλεύουν ρολόι και τα νεύρα σου, τουλάχιστον σε ότι αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι, θα επανέλθουν σε κανονικά για την εποχή επίπεδα.
Η αλήθεια είναι ότι για τον υπολογιστή το κουμπάκι το πατάμε. Για εμάς, γιατί μη μου πεις ότι και εμείς δεν χρειαζόμαστε reset, γιατί δεν κάνουμε το ίδιο; Γιατί επιμένουμε να αισθανόμαστε άσχημα, να μας «ρουφάνε» άνθρωποι την ενέργεια σε τέτοιο σημείο που κι εμείς καμιά φορά να υπολειτουργούμε; Εγώ το αποφάσισα. Θα κάνω reset, αλλιώς δεν το βλέπω να την βγάζω καθαρή. Γιατί μη μου πεις, αγαπημένε μου, ότι δεν αισθάνεσαι την ψυχολογία σου σε μαύρο χάλι. Μη μου πεις ότι αναγνωρίζεις τον εαυτό σου και τις αντιδράσεις του. Μη μου πεις ότι δεν θα ήθελες να υπήρχε ένα κουμπί που θα το πατούσες και θα μπορούσες να εξαφανιστείς από προσώπου γης. Την αλλαγή λοιπόν που ζητάς μόνο εσύ μπορείς να την φέρεις στη ζωή σου. Μη φοβάσαι λοιπόν. Ξεκίνα να κάνεις το restart και θα δεις πως θα νιώσεις και πάλι «καινούργιος». Μη ξεχάσεις μόνο να κρατήσεις ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και να διαγράψεις όσους υπάρχουν μόνο και μόνο για να σου προσφέρουν την τοξικότητα τους. Ποτέ δεν είναι αργά για ένα νέο ξεκίνημα.
