Δεν χρειάζονται άλλες δικαιολογίες

Το μόνιμο άγχος μας, όταν κάτι δεν πάει κατά πως το είχαμε υπολογίσει. Τι δικαιολογία θα σκαρφιστούμε για να μπορέσουμε να καλύψουμε την όποια αστοχία μας. Πόσες και πόσες δικαιολογίες δεν έχουμε ακούσει, και πόσες άλλες δεν έχουμε ξεστομίσει εμείς οι ίδιοι στην προσπάθεια μας να καλυτερέψουμε μια κατάσταση, να μας συγχωρήσουν, να μας κατανοήσουν. Με λίγα λόγια, η δικαιολογία δεν είναι τίποτα άλλο από τον τρόπο που επιλέγουμε για να υπερασπιστούμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Για σκέψου, αγαπημένε μου αναγνώστη. Πόσες δικαιολογίες έχεις ακούσει ή πει μέχρι τώρα στην ζωή σου; Όλα ξεκίνησαν από την στιγμή που η μητέρα σου αναρωτήθηκε που είναι εκείνη η σοκολάτα που είχε κρύψει επιμελώς στο ντουλάπι κι εσύ έκανες τον ανήξερο, ρίχνοντας τα βάρη σε κάποιον τρίτο.

Ή λίγο αργότερα, στο σχολείο, όταν ο δάσκαλος σε έπιασε να είσαι αδιάβαστος και σκαρφίστηκες να πεις τα χίλια δυο για να τον πείσεις ότι δεν ήταν ότι δεν ήθελες να διαβάσεις, αλλά κάποιος ανώτερος λόγος σε ανάγκασε. Θα μου πεις, τέτοια αθώα ψεματάκια όλοι μας έχουμε πει. Δεν κάνουν κακό σε κανέναν. Συμφωνώ, υπάρχουν όμως και πράγματα που λέγονται, σε μια προσπάθεια όμως να καλύψουν καταστάσεις για τις οποίες εξ αρχής θα πρέπει να γνωρίζεις την αλήθεια. Θα σου φέρω ένα απλό παράδειγμα. Τηλεφωνιέσαι με έναν φίλο σου, με τον οποίο έχετε καιρό να βρεθείτε, ενώ εσύ το έχεις επιδιώξει ουκ ολίγες φορές. Εκείνος συνεχώς προφασίζεται πως έχει δουλειά, πως οι υποχρεώσεις του είναι πολλές και πως δεν έχει καθόλου χρόνο. Το ξέρεις ότι ο άλλος αν θα ήθελε να σε δει θα έβρισκε χρόνο. Κι ας είναι για έναν εικοσάλεπτο καφέ. Κι αντί να σου πει ξεκάθαρα ότι για τους χ-ψ λόγους δεν θέλει να σε δει, σου αραδιάζει διάφορες δικαιολογίες που εσύ μετά χαράς πιστεύεις. Και για να το πάω λίγο παρακάτω. Γνωρίζεις κάποιον που σου αρέσει και ενώ δείχνει να περνάτε καλά γυρίζει και σου λέει «Ξέρεις δεν φταις εσύ, αλλά δεν θέλω αυτή την στιγμή κάτι δεσμευτικό».

Ξεκάθαρο, δεν λέω ή μήπως όχι; Γιατί δεν είναι δυνατόν μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα να μαθαίνεις ότι έχει σχέση και μάλιστα περνάει και πολύ καλά. Αμ το άλλο; Τι σημαίνει ρε παιδιά «Σε αγαπώ, αλλά…ξέρεις». Δεν υπάρχει αυτό. Αν κάποιος σε αγαπά, σταματά εκεί την φράση σου. Τι «αλλά» είναι αυτό που λες στην προσπάθεια σου να απαλύνεις ίσως λίγο τον θυμό ή τον πόνο του άλλου; Χίλιες δυο δικαιολογίες μου έρχονται τώρα ως παραδείγματα, αλλά δεν έχει νόημα πραγματικά να τις απαριθμήσω. Σημασία όμως έχει, αν θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι στον άλλον, να μην προσπαθούμε να λειάνουμε τις αιχμηρές γωνίες όλων αυτών που θέλουμε να πούμε κι απλά να λέμε την αλήθεια μας. Πίστεψε με, ο άλλος πιο πολύ θα εκτιμήσει μια τέτοια στάση, παρά να το παίξεις θύμα ή απλά να φορτώσεις την ευθύνη οπουδήποτε αλλού. Για σκέψου το.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.