Θυμάσαι, τα παλιά τα χρόνια, αγαπημένε μου αναγνώστη, που πάνω από το γραφείο ενός μαγαζάτορα υπήρχε ένα καδράκι που έλεγε πως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο; Ε, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε λίγο. Δε νομίζεις; Κι απορώ, ποιος το σκέφτηκε δηλαδή αυτό να έχει πάντα δίκιο ο πελάτης. Ο κάθε εργαζόμενος, που τον βλέπεις χαμογελαστό στη δουλειά του, έτοιμο να σου προσφέρει τις υπηρεσίες του, να σε βοηθήσει, να σε εξυπηρετήσει, καταβάλει μια επιπλέον προσπάθεια. Αυτή του να σε ικανοποιήσει όπως μπορεί καλύτερα.
Συμφωνούμε μέχρι εδώ;
Ο εργαζόμενος λοιπόν αυτός έχει ξυπνήσει από τα αξημέρωτα για να είναι στο πόστο του και μπορεί να παραμείνει εκεί μέχρι αργά το βράδυ και προφανώς μέσα στη μέρα αυτή θα εξυπηρετήσει δεκάδες ανθρώπους, κι όχι προφανώς μόνο εσένα. Λογικό, όταν επιλέγεις να επισκεφτείς μια επιχείρηση, να θέλεις εκείνη να σου προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία. Ένα άριστο προϊόν. Το ίδιο πίστεψε με θέλει και ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, όσο και ο εργαζόμενος, γι αυτό δεν χρειάζεται να σηκώνεις τον τόνο της φωνής σου όταν κάτι δεν πήγε έτσι όπως το περίμενες. Μπορείς με ήρεμο τρόπο να πεις αυτό που θες, γιατί προφανώς κανείς δεν ήθελε να πάει κάτι λάθος.
Το ότι κάτι στράβωσε σε μια συναλλαγή σου, δεν πάει να πει ότι ο υπάλληλος μπορεί να γίνει δούλος σου. Άσε που με λίγη ευγένεια, ίσως και με ένα χαμόγελο, το δίκιο σου να το βρεις πιο εύκολα. Αν πριν ανοίξεις το στόμα σου και αρχίσεις να επιτίθεται στον εργαζόμενο, προσπαθήσεις να μπεις στη θέση του, νομίζω ότι τα πράγματα ίσως να γίνουν πιο εύκολα και για τους δυο σας. Δεν σου φταίει ο σερβιτόρος αν παραψήθηκε η μπριζόλα σου. Δεν φταίει ο υπάλληλος αν σου ήρθε αυξημένος ο λογαριασμός του τηλεφώνου. Δεν χρειάζεται να βάζεις τις φωνές, απλά επεσήμανε του το όποιο λάθος πιστεύεις ότι έχει γίνει και νομίζω ότι θα βρεις την ανταπόκριση που πρέπει. Δεν υπάρχει λόγος να χαλάσεις ούτε τη δική σου διάθεση, ούτε ενός τρίτου επίσης, όταν ξέρεις ότι για όλα υπάρχει λύση, τα πάντα διορθώνονται.
Προφανώς κι αυτή τη στιγμή δεν σου κάνω μάθημα καλών τρόπων. Αλλά επειδή έχω δει εργαζόμενους πραγματικά να στεναχωριούνται και να αγανακτούν για λόγους που κανονικά δεν τους αφορούσαν, είπα να κάνω μια προσπάθεια μπας και όλοι μας γίνουμε λίγο πιο ελαστικοί με λίγη δόση ευγένειας. Μια προσπάθεια να μην ξεσπάμε τα νεύρα μας σε ανθρώπους που δεν πρέπει. Μεγάλο πράγμα η ενσυναίσθηση, του να καταλαβαίνεις και τον άλλον, να τον σέβεσαι. Έχω λάθος;
