Χρονιά ήταν και πέρασε. Μαζί του και η ένταση, του να τα προλάβουμε όλα, να φέρουμε βόλτα τις δουλειές των σπιτιών, να τρέχουμε στην αγορά να κάνουμε τα ψώνια μας, να μαγειρέψουμε με τις ώρες για το γιορτινό τραπέζι. Αν κάτσεις και το σκεφτείς, αγαπημένε μου αναγνώστη, κουραζόμαστε σε τέτοιο βαθμό, που τα όποια σχέδια μας για ξεκούραση αυτές τις λίγες ημέρες που έχουμε στη διάθεση μας για να χαλαρώσουμε λίγο, πάνε περίπατο. Δεν μπορώ να πω όμως. Όλοι μας καταφέραμε να μπούμε στο κλίμα των ημερών.
Γελάσαμε, βγήκαμε με φίλους για έναν καφέ, αφήσαμε το μυαλό μας ελεύθερο και νομίζω ότι έστω αυτό τον ελάχιστο χρόνο που μας απέμεινε, ανάμεσα σε δουλειές και τρέξιμο, καταφέραμε να περάσουμε καλά. Και τώρα τι; Μια νέα χρονιά ήρθε, κάτι καινούργιο ξεκινά και νομίζω πως αυτές οι μέρες είναι που όλοι μας κάνουμε τον απολογισμό μας. Βλέπουμε τι είχαμε, τι κάναμε, τι κερδίσαμε, τι χάσαμε. Αναθεωρούμε πρόσωπα και καταστάσεις. Θέτουμε στόχους. Κάνουμε όνειρα. Είναι επίπονος κάποιες φορές, αλλά σίγουρα απαραίτητος ένας απολογισμός. Γιατί ανάμεσα στα άσχημα, που σίγουρα θα έχεις να σκεφτείς, θυμάσαι και όλα εκείνα τα όμορφα που έζησες μέσα σε μια χρονιά. Τις στιγμές που πέρασες απίστευτα καλά και με τρελές στιγμές γέλιου με τους φίλους σου. Τις φορές που μαγείρεψες γι αυτούς που αγαπάς.
Τις ώρες που πέρασες με ανθρώπους που πραγματικά εκτιμάς και σου αρέσει να συζητάς μαζί τους. Εντάξει, υπάρχουν και οι στενάχωρες στιγμές. Εκείνες που έκλαιγες με λυγμούς γιατί κάτι σε στεναχώρησε. Που οι σκέψεις σου ήταν τόσο «μαύρες» που το μόνο που ήθελες ήταν να πέσεις για ύπνο και αν είναι δυνατόν να σηκωθείς μετά από μέρες. Λόγια που είπες ή σου είπαν και δεν έπρεπε να ειπωθούν. Πράξεις για τις οποίες μετάνιωσες. Πιο πολύ όμως αναλογίζεσαι τον χρόνο. Εκείνον που τον αφήνεις να τρέχει σαν νερό, χωρίς να τον εκμεταλλευτείς. Φέτος, αν κάνει θέλω όσο οτιδήποτε άλλο, είναι να μην χάσω ούτε ένα λεπτό από τη ζωή μου. 365 μέρες έχει ο χρόνος;
Ε, τέτοιες μέρες , σε ένα χρόνο από τώρα, να έχω να θυμάμαι ότι και τις 365 τις πέρασα έτσι ακριβώς όπως ήθελα. Γεμάτες από στιγμές, από όμορφα λόγια, από πράξεις προς τον εαυτό μου, τους ανθρώπους δίπλα μου, τον συνάνθρωπο. Το πιο σημαντικό; Να προσπαθήσω να μην έχω καμία απώλεια, από δική μου τουλάχιστο υπαιτιότητα, από τους ανθρώπους που έχουμε επιλέξει ο ένας τον άλλον για να συμβαδίζουμε σε αυτή τη ζωή. Ο παλιός ο χρόνος πάει, ας γιορτάσουμε τον καινούργιο που ήρθε και που εύχομαι μόνο καλά να έχει να σου φέρει, αγαπημένε μου…
