Σίγουρα, δεν είναι λίγες οι φορές που αισθάνεσαι τον εαυτό σου να ασφυκτιά, έτσι δεν είναι, αγαπημένε μου αναγνώστη; Που είναι τόσες πολλές οι υποχρεώσεις που έχεις να φέρεις εις πέρας, που φτάνει μια στιγμή και καταλαβαίνεις ότι δεν μπορείς να ανταπεξέρθεις και θέλεις να τα βροντήξεις όλα κάτω και να αρχίζεις να τρέχεις προς άγνωστη κατεύθυνση. Δεν είναι λίγες επίσης οι φορές, που οι ώρες μέχρι να φτάσει η στιγμή να φύγεις από τη δουλειά σου φαίνονται αιώνες. Που κοιτάς συνεχώς το ρολόι και οι δείκτες σου φαίνονται σαν να μην μετακινούνται καθόλου.
Που μέσα σου μια φωνή ουρλιάζει και λέει «Άντε στο καλό, δεν με αφήνετε ήσυχο;». Το μόνο που σε παρηγορεί είναι ότι κάποια στιγμή, δεν μπορεί, θα κυλήσει ο χρόνος και θα βρεθείς στο σπίτι σου, επιτέλους, να βρεις την ησυχία σου. Έλα όμως που και σπίτι σου να πας, δεν σταματούν οι σκέψεις και τα προβλήματα να σε βασανίζουν. Προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου, να διαβάσεις ένα βιβλίο, να δεις ένα σήριαλ στην τηλεόραση, μπας και ξεχαστείς, αλλά το μυαλό εκεί, να σου θυμίζει όλα όσα προσπαθείς να διώξεις από εκεί. Όλοι μας έχουμε περάσει από τέτοιες φάσεις, ίσως και στην καθημερινότητα μας. Στιγμές ζωής που είμαστε θλιμμένοι, απογοητευμένοι, που βυθιζόμαστε στις σκέψεις και τα προβλήματα μας και βαλτώνουμε μέσα σε αυτά. Και κάπου εκεί έρχεται η δουλειά. Έχεις να φέρεις εις πέρας μια εργασία.
Και κάπου εκεί νιώθεις χρήσιμος, πως κάτι προσφέρεις. Πως με τις δικές σου ενέργειες μπορεί να έρθει εις πέρας κάτι χρήσιμο. Έτσι λοιπόν, εκεί που οι πολλές ώρες στη δουλειά σε έκαναν να αγανακτείς, τώρα είναι το καταφύγιο σου, αυτό που σε ηρεμεί και σε κάνει να ξεχνάς ότι άσχημο μπορεί να σκέφτεσαι. Κάθεσαι στο γραφείο σου, ανοίγεις τον υπολογιστή, αρχίζεις να δουλεύεις και αυτομάτως φεύγουν από το νου σου τα προβλήματα, τα προσωπικά ζητήματα, μια απώλεια. Όσο περισσότερη δουλειά έχεις να κάνεις, τόσο το μυαλό σου απασχολείται με θετικά πράγματα, κι όχι εκείνα που σε πιέζουν και σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι «πνίγεσαι». Πίστεψε με, επειδή πολλές φορές έχει τύχει η δουλειά να γίνει το «φάρμακο» μου, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων από το να ξεκινήσεις εργασιοθεραπεία για να καταφέρεις να βγεις από κάποιο αδιέξοδο. Εφόσον λοιπόν σου είναι αδύνατον να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις σου, δεν έχεις και τίποτα να χάσεις από το να βάλεις τάξη στη δουλειά σου και πίστεψε με, στο τέλος θα το απολαμβάνεις κιόλας. Βουρ στη δουλειά λοιπόν κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.
