Διάβασα πρόσφατα κάτι που το βρήκα εύστοχο. Λέει λοιπόν, πως οι γονείς ευχαρίστως θα κάνουν το οτιδήποτε για τα παιδιά τους, εκτός από το να τα αφήσουν να είναι ο εαυτός τους. Δυστυχώς, θα έρθω να συμφωνήσω. Ξέρω, θα πείτε ότι όλα αυτά τα κάνετε από αγάπη προς τα παιδιά σας, γιατί θέλετε το καλύτερο γι αυτά. Το κατανοώ, από τη μεριά σας, την άλλη πλευρά όμως την ρώτησε κανείς πως αισθάνεται; Δεν είναι ένα, δεν είναι δυο, είναι δεκάδες τα πράγματα τα οποία μπορεί να αποφασίζει ο γονιός για το παιδί του και αυτά αφορούν από το τι θα φάει, πότε θα βγει να παίξει, πότε και πόσο θα διαβάσει, τι θα βάλει, τι ώρα θα κοιμηθεί, τι επάγγελμα θα ακολουθήσει, μη σου πω ακόμη και το ποιον θα διαλέξει για σύντροφο του μελλοντικά. Με θεωρείς υπερβολική; Δεν είμαι και το ξέρεις αγαπημένε μου αναγνώστη.
Και το παιδί μεγαλώνει, κι ενώ θα έπρεπε να πάρει στα χέρια του τη σκυτάλη της ζωής του, το βλέπει δύσκολο, αφού έχει μάθει να τα έχει όλα έτοιμα, στο πιάτο, χωρίς να βάζει το μυαλό του να σκεφτεί, άρα χωρίς να έχει κριτική σκέψη. Βαδίζει με τα θέλω των γονιών του. Προχωράει με τον τρόπο που εκείνοι θεωρούν πως είναι ο σωστός. Πραγματικά λυπάμαι όταν συναντώ άβουλα παιδιά, όχι κακομαθημένα, αλλά χωρίς να έχουν το θάρρος της γνώμης τους, που μόλις τους απευθυνθείς, θα κοιτάξουν το γονιό στα μάτια για να πάρουν την έγκριση για να μιλήσουν. Κι αυτό έγινε από αγάπη. Για το καλό του. Γιατί ο γονιός θα πρέπει να τα υπολογίσει όλα. Από το τι θα φάει ένα παιδί, μέχρι το πότε θα κοιμηθεί.
Γιατί έτσι θα βάλει πρόγραμμα στη ζωή του, έτσι θα γίνει σωστός άνθρωπος για την κοινωνία. Μέχρι τη στιγμή που θα βρεθεί το παιδί στο εξής δίλημμα. Που είτε θα κάτσει να ακούει για μια ζωή τους γονείς του, είτε θα ακούσει αυτό που του λέει η καρδιά του να κάνει και θα επαναστατήσει. Όχι όμως χωρίς αιτία. Ξέρει πολύ καλά γιατί θα το κάνει. Γιατί θα ξέρει τι θέλει και έχει βρει ήδη τους τρόπους για να το πετύχει. Γιατί γνωρίζει ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς την ασφάλεια που δουλεύει για το «καλό» του. Γιατί ξέρει πως τα όνειρα είναι για να πραγματοποιούνται και υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να πετύχει και ο ίδιος τα δικά του. Το κυριότερο όμως, αγαπημένε μου, είναι ότι θα έχει επιλέξει να είναι ο εαυτός του. Με την άποψη του, τις ιδέες του, τα θέλω του. Και δε νομίζω να υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να είσαι πραγματικά ο εαυτός σου. Δε συμφωνείς;
