Οι παλιοί έλεγαν, αγαπημένε μου αναγνώστη, πώς για να κατανοήσεις έναν άνθρωπο πλήρως, πρέπει που και που να του χαλάς και κανένα χατίρι. Δεν ξέρω αν είσαι και εσύ αυτής της φιλοσοφίας, αλλά νομίζω ότι είναι ο πιο σοφός και αληθινός τρόπος για να μάθεις έναν άνθρωπο. Σκέψου, πόσες φορές ήσουν περιτριγυρισμένος από ανθρώπους που σε εκθείαζαν όταν ήσουν συνεχώς συγκαταβατικός μαζί τους και πως αντέδρασαν οι ίδιοι άνθρωποι όταν «τόλμησες» να τους πεις «όχι».
Πολλοί από αυτούς ίσως και να σου γύρισαν την πλάτη. Να σε ξέγραψαν. Να αδιαφόρησαν για σένα και να μην νοιάζονταν αν ζεις ή αν πέθανες, λες και δεν πέρασες ποτέ από τη ζωή τους. Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί «τόλμησες» να εναντιωθείς απέναντι τους σε μια δεδομένη στιγμή. Γιατί «τόλμησες» να φέρεις αντίρρηση. Γιατί «τόλμησες» να πεις «όχι». Υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι, σίγουρα τους έχεις συναντήσει. Που όταν παύεις να εξυπηρετείς τα συμφέροντας τους, που δεν εκπληρώνεις αυτό που εκείνοι θέλουν από εσένα, παίρνουν ένα στυλό και βάζουν μια κόκκινη γραμμή πάνω από το όνομα σου.
Γι αυτό, ως σοφοί οι παλαιότεροι, προτείνουν που και που να χρησιμοποιούμε τη συγκεκριμένη μέθοδο. Γιατί ίσως έτσι μπορέσουμε να γλιτώσουμε από σχέσεις με ανθρώπους που προφανώς και δεν αξίζουν να βρίσκονται στη ζωή μας, αφού το μόνο που επιζητούν είναι απλά μια επιβεβαίωση και ένας σκοπός τους που πρέπει να εκπληρωθεί από εσένα. Δύσκολο κάποιες φορές να αντιλαμβάνεσαι ότι ο άλλος θέλει να είναι μαζί σου για δικό του όφελος, όμως στην τελική θα πρέπει να δεις κι εσύ επιτέλους, αγαπημένε μου και ποιο είναι και το δικό σου συμφέρον, που δεν είναι άλλο από την ψυχική σου ηρεμία. Κάποιοι λένε πως στις αναμεταξύ μας σχέσεις θα πρέπει να βάζουμε όρια.
Μπορεί να ακούγεται δύσκολο, αλλά νομίζω ότι κάποιες στιγμές είναι απαραίτητο. Ειδικά όταν βλέπεις από κάποιους να υπερβαίνουν τα εσκαμμένα, όταν προσβάλουν την προσωπικότητα σου, τον τρόπο ζωή σου, δικούς σου ανθρώπους, νομίζω ότι εκεί δεν χωράνε μεσοβέζικες λύσεις. Κι αυτό το κάνουν όταν τους αμφισβητήσεις, όταν τους αρνηθείς κάτι, όταν έχεις διαφορετική άποψη από εκείνους. Ας τους πει κάποιος ότι δεν μπορούν να μιλάνε και να συμπεριφέρονται όπως θέλουν. Δεν είναι οι έξυπνοι της παρέας, δεν μπορούν να μειώνουν, ούτε να φέρονται χειριστικά σε τρίτους με σκοπό να γίνεται πάντα και μόνο το δικό τους. Όλα έχουν ένα όριο, ας μην το ξεχνάμε. Ένα όριο που φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θα θίξεις την αξιοπρέπεια κανενός. Ποιος είπε άλλωστε ότι πρέπει να καταπατάς τα δικά σου θέλω και πιστεύω για να είναι κάποιοι άλλοι ευτυχισμένοι; Ας μην τους κάνουμε τη χάρη…
