Ποτέ δεν έχω καταφέρει, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, αγαπημένε μου αναγνώστη, να βιώνω μια άσχημη κατάσταση και να βάλω τον εαυτό μου στη διαδικασία να καλμάρει την όποια σκέψη, με σκοπό να τον ξεγελάσω. Δεν γίνεται να παραμυθιάζεις τον εαυτό σου, έτσι δεν είναι; Ή μήπως γίνεται; Η αλήθεια είναι ότι παρατηρώ στους γύρω μου τέτοιες συμπεριφορές και απορώ. Γιατί μη μου πεις ότι είναι εύκολο κάποιος να είναι στεναχωρημένος, απογοητευμένος από μια συμπεριφορά και να συμπεριφέρεται σαν να μην τρέχει τίποτα.
Αφού τον πειράζει, πως καταφέρνει και κάνει τον Κινέζο στον εαυτό του; Ξέρω ότι πολλοί επιλέγουν να εθελοτυφλούν, στην προσπάθεια τους να προστατέψουν την ψυχολογία τους. Αναρωτιέμαι όμως, βοηθάει όντως αυτό να ξεπεράσεις ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζεις; Αν κάνεις ότι δεν τον βλέπεις, παύει αυτομάτως να σε ταλαιπωρεί; Θα μου πεις και τι να κάνεις; Να ζοριστείς μέχρι να σκάσεις; Προφανώς και όχι. Αλλά για πόσο μπορείς να κρατήσεις μια τέτοια στάση κοροϊδευτική απέναντι σε εσένα; Πόσο θέατρο να παίξεις; Ποιο το νόημα να ξεγελάσεις εσένα και τους άλλους γύρω σου; Αφού κάποια στιγμή το πρόβλημα πάλι μπροστά σου θα το βρεις και θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις.
Δε λέω, καλό είναι να σκέφτεται κάποιος αισιόδοξα, να μην τον παίρνει από κάτω, να πείθει τον εαυτό τον ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Άλλο αυτό όμως, κι άλλο να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου, πιστεύοντας ότι το οποιοδήποτε πρόβλημα, αν το αγνοήσεις προσωρινά, θα φοβηθεί και θα φύγει. Ας μην κοροϊδευόμαστε, τα πράγματα δεν πρόκειται ποτέ να είναι καλά. Όχι γιατί εμείς δεν προσπαθούμε, αλλά γιατί έτσι θέλουν οι νόμοι της φύσης. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Και ξέρεις γιατί; Γιατί μόνο έτσι μαθαίνεις. Έτσι γίνεται πιο δυνατός. Μακάρι όλοι να συνεχίσουμε να είμαστε θετικοί απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις. Θυμώνω όμως όταν οι περιστάσεις δεν βοηθούν κι εσύ πετάς στα σύννεφα. Δεν γίνεται να τα έχεις όλα γραμμένα. Δεν γίνεται την ώρα που απαιτείται να λάβεις δράση, να στρέφεις το βλέμμα αλλού και να κάνεις ότι δεν βλέπεις. Καλές οι θετικές σκέψεις, αλλά και λίγος ρεαλισμός δεν βλάπτει.
Να αντιλαμβάνεσαι τι και πότε δεν πηγαίνει καλά και να ψάχνεις να βρεις τρόπους να το διορθώσεις. Να μην πετάς στο ροζ σου συννεφάκι, με σκοπό να μην έρθεις αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα, που ίσως και να πονάει. Συνέχισε, αγαπημένε μου να παραμένεις θετικός, να ξυπνάς το πρωί και να λαχταράς να ζήσεις, να μένεις μακριά από κάθε τι γκρίζο που σε στεναχωρεί. Μη σταματάς όμως να διατηρείς και την επαφή σου με την πραγματικότητα. Την αλήθεια. Το να εθελοτυφλείς δεν λύνει προβλήματα, τα διογκώνει. Άλλωστε εσύ δεν ήσουν ποτέ δειλός…
