Πολύ πρόσφατα, γνώρισα μια κοπέλα που ανήκει στην κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που για κάποιο λόγο πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα. Συγνώμη κιόλας, αγαπημένε μου, αλλά είναι η κατηγορία εκείνη που μου δημιουργεί μια αποστροφή. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος άνθρωπος θα πρέπει συνεχώς να βρίσκεται σε εγρήγορση και να επιδεικνύει τις γνώσεις, πόσο μάλλον όταν αυτό δεν του ζητείται. Έτσι, χωρίς λόγο.
Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, που πιστεύουν ότι αν αραδιάσουν δυο – τρία τσιτάτα ή αναφέροντας επιστημονικούς όρους, μπορούν να σε κάνουν να τους δεις σαν μικρούς «θεούς», ενώ στην ουσία μάλλον το αντίθετο καταφέρνουν. Προφανώς και ο πραγματικός γνώστης κάποιων πραγμάτων δεν νιώθει κάποια ανάγκη να δείξει τις γνώσεις τους. Του φτάνει που τις ξέρει ο ίδιος και δεν μπαίνει σε καμιά διαδικασία εντυπωσιασμού. Θα τον ακούσεις να σου μιλά με απλά λόγια, χωρίς τεχνικούς όρους και φιοριτούρες, σαν να σου εξηγεί το πιο απλό πράγμα στον κόσμο.
Αντίθετα, την επίδειξη την συναντάς σε ανθρώπους ημιμαθείς, που νομίζοντας ότι έχοντας διαβάσει το οπισθόφυλλο, έχουν διαβάσει και κατανοήσει και ολόκληρο το βιβλίο. Βλέπεις ανθρώπους να μιλάνε ακατάπαυστα, χωρίς να καταλαβαίνεις λέξη από ότι λένε. Δεν βγάζεις νόημα. Το παίζουν παντογνώστες, ενώ στην ουσία το μόνο που προσφέρουν είναι άφθονο γέλιο από τις ασυναρτησίες που τους ακούν να εκστομίζουν.
Τους βλέπεις να αραδιάζουν ακατανόητες λέξεις, σε μια προσπάθεια όχι να σου δώσουν να καταλάβεις τι θέλουν να πουν, αλλά νομίζοντας ότι όσο πιο παράξενες λέξεις πουν, τόσο πιο πολύ θα σε εντυπωσιάσουν. Την ίδια στιγμή, συνομιλείς με έναν επιστήμονα και σου μιλά τόσο κατανοητά που ακόμη και γνώσεις να μην έχεις θα καταλάβεις ακόμη και πως λειτουργεί ολόκληρο το Σύμπαν. Γι αυτό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, αγαπημένε μου, πως όσο πιο καλά γνωρίζεις κάτι, τόσο πιο εύκολο σου είναι να το εξηγήσεις. Όταν βλέπεις ανθρώπους να στραμπουλάνε τη γλώσσα τους, στην προσπάθεια τους να σου πουν κάτι, άστο. Δεν το κατέχουν. Σκόρπιες φράσεις από εδώ και από εκεί έχουν αποθηκεύσει στο μυαλό του και της πετάνε. Και αναρωτιέμαι. Αφού ο καθένας από εμάς κάτι γνωρίζει καλά, κάτι έχει σπουδάσει.
Είναι καλός στην εργασία του, στα χόμπι του. Γιατί δεν μένει σε αυτά; Προφανώς και όλα δεν μπορεί να τα ξέρει κανείς. Το να προσπαθεί κάποιος να δείξει πως γνωρίζει κάτι, για το οποίο δεν έχει ιδέα, μόνο γελοίο μπορεί να είναι. Ας δουλέψει ο καθένας με τις ανασφάλειες του και ας προσπαθήσει να μη το παίζει κάτι το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να γίνει. Οι γύρω μας θα μας εκτιμήσουν για την πραγματική μας εικόνα, μακριά από δηθενιές. Έλεος με τους ξερόλες πια.
