Ξέρω ανθρώπους που τρελαίνονται για τις γιορτές. Ότι και να είναι αυτές. Λατρεύουν βέβαια τα Χριστούγεννα, αλλά τους αρέσει εξίσου το ίδιο το Πάσχα και οι Απόκριες. Γνωρίζω βέβαια και ανθρώπους που βλέπουν Χριστουγεννιάτικα δέντρα ή ακούνε για το ψήσιμο του οβελία και βγάζουν σπυράκια. Δεν θεωρούν ότι οι συγκεκριμένες ημέρες των γιορτών είναι κάτι διαφορετικό, τις αντιμετωπίζουν όπως όλες τις υπόλοιπες.
Εγώ δεν μπορώ να κρυφτώ, ειδικά σε ότι αφορά τις ημέρες των Χριστουγέννων. Και δεν μπορώ να καταλάβω εκείνους τους ανθρώπους που απεχθάνονται οτιδήποτε έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη γιορτή. Φέτος, για πρώτη φορά στη ζωή μου, άρχισα να σκέφτομαι δέντρα, μπάλες και φωτάκια από τα μέσα Οκτωβρίου. Υπερβολικό, αλλά μέρα παρά μέρα σκεφτόμουν τι ωραία που θα ήταν αν μπορούσαμε όλο το χρόνο να έχουμε στολισμένο το δέντρο στο σπίτι.
Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό που με έκανε να κάνω αυτή τη σκέψη, είναι σίγουρα όμως η προσμονή της χαράς που φέρνουν οι γιορτές. Η προσμονή να στολίσουμε το δέντρο, να σχεδιάσουμε μια εκδρομή, η ευκαιρία να δούμε τους δικούς μας ανθρώπους, να κάτσουμε να πούμε ιστορίες γύρω από το τζάκι και να γελάσουμε, τα γλυκά που θα φτιάξουμε και θα μυρίσει όλο το σπίτι πορτοκάλι και κανέλα, οι βόλτες στην στολισμένη πόλη που θα προσφέρει και αυτή με τη σειρά της μια μαγική και λαμπερή νότα. Μη μου το αρνηθείς, αγαπημένε μου αναγνώστη. Τα πάντα τις ημέρες των Χριστουγέννων γίνονται πιο όμορφα, πιο αγαπησιάρικα, πιο ονειρικά.
Γι αυτό και εγώ έχω αρχίσει να μετράω τις μέρες για τα Χριστούγεννα από καιρό τώρα. Γιατί πιστεύω ότι θα είναι η αφορμή να φτιάξει λίγο η διάθεση μας. Να ξεχάσουμε, έστω και προσωρινά, τα όποια μας προβλήματα και να βυθιστούμε μέσα στα φώτα και τη λάμψη από τα φωτάκια. Γιατί θα είναι η στιγμή που οικογένειες θα ξανασμίξουν, θα βρεθούν στο ίδιο τραπέζι, θα ξανακοιταχτούν στα μάτια, θα περάσουν καλά.
Γιατί ακόμη και στη δουλειά το κλίμα είναι διαφορετικό. Πας με πιο καλή διάθεση, γνωρίζοντας ότι θα έχεις μπροστά σου μερικές ημέρες ξεκούρασης, ότι στο σπίτι θα έχεις κόσμο, ότι έστω και για δυο – τρεις μέρες δεν θα αφήσεις τίποτα άλλο να απασχολήσει το μυαλό σου εκτός από το παιχνίδι με τα παιδιά σου. Ξέρω, δεν είναι τα πράγματα έτσι για όλους, αν και θα έπρεπε. Εγώ πάντως δεν θα σταματήσω να μετράω τις ημέρες κι ας είναι νωρίς. Πειράζει που ανυπομονώ να έρθει η στιγμή που θα βγούμε για λίγο από τη ρουτίνα, θα πάρουμε μερικές ημέρες άδεια, θα ξεσκάσουμε από την καθημερινότητα με τα προβλήματα της, θα κάνουμε ατελείωτες ώρες και θα πιούμε ατελείωτους καφέδες με τους φίλους μας; Μη με κοροϊδεύεις, γιατί είμαι σίγουρη, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι και εσύ ανυπομονείς για τις γιορτές. Για τους λόγους που σου ανέφερα, αλλά και για άλλους χίλιους δυο. Η αντίστροφη πάντως μέτρηση έχει ξεκινήσει. Λίγα όμορφα πράγματα μας έχουν απομείνει να προσμένουμε, ξεκίνα το μέτρημα…
