Για ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, το φαγητό δεν είναι απλά μια καθημερινή τελετουργία, αλλά μια απόλαυση. Σε άλλους αρέσουν τα αλμυρά, σε άλλους τα γλυκά, για τον καθένα όμως είναι κάτι το ιδιαίτερο. Άλλοι παίρνουν εύκολα βάρος, άλλοι μπορεί να τρώνε ότι θέλουν και να μην παίρνουν ούτε γραμμάριο, άλλοι το κάνουν επειδή έτσι πρέπει και άλλοι επειδή αγαπάνε το να τρώνε.
Άλλοι δεν μπορούν να αντισταθούν μπροστά σε ένα λαχταριστό πιάτο μακαρόνια, σε άλλους δεν αρέσουν τα γλυκά, άλλοι από το πρωί μέχρι το βράδυ λιγουρεύονται τεράστια τραπέζια, γεμάτα από κάθε λογής καλούδια. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, αγαπημένε μου αναγνώστη. Συζητώντας, για ακόμη μια φορά το θέμα διατροφή με τους φίλους μου, πάλι δεν καταφέραμε να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα.
Άλλα πιστεύει ο ένας, άλλα θέλει ο άλλος και ίσως και αυτό να είναι το λογικό. Γιατί μη μου πεις ότι μπορείς να πείσεις κάποιον που είναι εθισμένος στα γλυκά ότι μπορεί να τα κόψει μαχαίρι. Ο άνθρωπος πιστεύει αναλόγως κατά το πώς τον συμφέρει. Αυτό πάντως που είτε σε κάποιους αρέσει το φαγητό είτε όχι, είναι διακαής πόθος όλων πως θα γίνει να μην παίρνουν γραμμάριο από αυτά που τρώνε. Μα είναι δυνατόν να τρως κάθε μέρα σοκολάτες και σουβλάκια και να έχεις την απαίτηση να μην παχύνεις; Και όμως, πολλοί από εμάς κοιμόμαστε και ξυπνάμε με την επιθυμία αυτή, πως μπορεί κάποια μέρα να εμφανιστεί μια νέα εφαρμογή που θα κάνει τα γλυκά και τις πίτσες υγιεινά προϊόντα και θα μετατρέψει τα μαρούλια και τα λοιπά ζαρζαβατικά σε άκρως επικίνδυνα για την σιλουέτα μας. Όλοι τότε πιστεύω πως θα ήμασταν ευτυχισμένοι.
Θα ανοίγαμε, χωρίς να φοβόμαστε, το ψυγείο μας και θα τρώγαμε ότι τραβούσε η ψυχή μας, χωρίς την παραμικρή ενοχή. Δεν θα είχαμε τύψεις αν τρώγαμε αλμυρό, μετά γλυκό και μετά πάλι αλμυρό, ούτε αν κλείναμε μια γαστριμαργική μας κραιπάλη με μισό κιλό παγωτό και θα πέφταμε στο κρεβάτι χωρίς να ζητάμε να πιούμε σόδα ή να παραπονιόμαστε ότι δεν έπρεπε να φάμε τόσο και πως από αύριο κιόλας θα ξεκινήσουμε δίαιτα. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, ελπίζω όμως κάποιος να έχει επιληφθεί επί του θέματος, σκέφτομαι πως δεν έχουν φτιαχτεί τυχαία τα πράγματα στη ζωή μας. Δεν είναι δυνατόν να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα πάντα, να μας έρχονται τόσο εύκολα όλα.
Πρέπει να πολεμάμε και να κοπιάζουμε για να καταφέρουμε ότι επιθυμούμε, έστω και αν αυτό είναι να φάμε ένα μικρό κομματάκι σοκολάτα. Ας μην τεμπελιάζουμε λοιπόν, ας παλέψουμε με τις στερήσεις, αλλά προσπαθήσουμε για ότι πραγματικά επιθυμούμε, ας ξεκινήσουμε όμως από το να γίνουμε καλύτεροι ως άνθρωποι. Σκέψου πόσο βαρετό θα ήταν αν μπορούσες σε καθημερινή βάση να μπορούσες να φας και να πιεις ότι ήθελες, χωρίς να σε νοιάζει η ζυγαριά, χώρια που όλοι θα μοιάζαμε πανομοιότυποι. Γεννηθήκαμε για να είμαστε διαφορετικοί, άλλος με λίγα, άλλος με περισσότερα κιλά. Ο σεβασμός αξίζει στον καθένα μας, αυτό να μην ξεχνάμε. Τα κιλά μπορούν να χαθούν ανά πάσα ώρα και στιγμή, στο τέλος όμως εκείνο που μένει και για κάτι για το οποίο θα σε θυμούνται αύριο είναι ο χαρακτήρας σου. Τα όσα λες, τα όσα πράττεις, το τι κρύβεις μέσα στην ψυχή σου. Για σκέψου το λίγο…Μήπως αντί για το σώμα μας, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να επικεντρωθούμε στο μέσα μας;
