Μήπως γεννηθήκαμε με νεύρα;

Εντάξει, νομίζω κι εσύ το έχεις καταλάβει, αγαπημένε μου αναγνώστη, πως δεν υπάρχει πλέον άνθρωπος σε τούτη την πλάση που να μην έχει τα νεύρα του. Μια βόλτα βγες στο δρόμο και θα καταλάβεις τι εννοώ. Όχι, το θέμα δεν αφορά μόνο τους οδηγούς, μιλάω για όλους μας που κυκλοφορούμε εκεί έξω και είναι λες και μας έχει χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα. Αλήθεια, αναρωτιέμαι καμιά φορά, που κρύβονταν τέτοιος θυμός; Ακόμη και άνθρωποι που τους έχω στο μυαλό μου σαν τα «άκακα αρνιά» τους βλέπεις και έχουν ξεσπαθώσει.

Δεν ξέρω αν όντως μας ψεκάζουν, αν φταίει ο αέρας, το νερό ή ο κακός μας ο καιρός, πάντως κάτι συμβαίνει και πρέπει να το διορθώσουμε σύντομα, αλλιώς δεν μας βλέπω καλά. Συζητώντας το θέμα με έναν φίλο μου, μου έλεγε πως τα νεύρα για τον Έλληνα είναι κάτι φυσιολογικό. Είναι στο DNA του, ένα πράγμα. Σάμπως να μην έχει άδικο, σκέφτηκα. Για τον καθένα βέβαια οι λόγοι που νευριάζει είναι διαφορετικοί. Ο καθένας έχει το «κουμπάκι» του, που άμα το πατήσεις ποιος τον είδε και δεν τον φοβήθηκε.

Τον θυμό τον έχουμε στο τσεπάκι πλέον. Φτάνει μια παραπάνω λέξη από τον άλλο και βλέπεις το πρόσωπο να αλλάζει όψη, να παίρνει χρώμα κόκκινο, τα χέρια να ιδρώνουν και το στόμα από τα νεύρα να μην ξέρει τι ξεστομίζει. Πολλές φορές, το έχεις παρατηρήσει στον εαυτό σου φαντάζομαι αγαπημένε μου, τα νεύρα μας οδηγούν στον παραλογισμό. Και μας κάνει και να λέμε πράγματα που προφανώς εκείνη τι στιγμή δεν πιστεύουμε, αλλά να δρούμε και βλακωδώς σαν άνθρωποι. Ξέρω, είναι δύσκολο να συγκρατηθείς όταν έχεις να κάνεις με χίλιους δυο λόγους που θα καταφέρουν αν σε φέρουν στο «αμήν», αλλά διάβασα κάτι που μου έκανε έκπληξη, γιατί ποτέ προφανώς δεν το είχα σκεφτεί, και λέει ότι δεν υπάρχει άλλος υπεύθυνος για τα νεύρα μας, παρά μονάχα ο ίδιος μας ο εαυτός. Εμείς επιτρέπουμε στον άλλο να μας θυμώσει, δίνοντας τους έτσι την ευκαιρία και τα νεύρα να μας σπάσει, αλλά και να έχει και τον πρώτο λόγο. Ας θυμώσουμε, σιγά, άνθρωποι είμαστε.

Αλλά πριν πούμε λόγια που δεν πρέπει, αν αναρωτηθούμε αν όντως έχουμε δίκιο ή όχι. Ας ηρεμήσουμε και ας σκεφτούμε αν όντως χειριστήκαμε τα πράγματα έτσι όπως τους έπρεπε. Ας φροντίσουμε τα βάζουμε ένα όριο, ακόμη και στο θυμό μας. Όχι για τους άλλους, αλλά για τη δική μας ψυχική ηρεμία. Σκέψου το την επόμενη φορά που θα βρεθείς να μαλώνεις με κάποιον στο φανάρι και θα δεις ότι τελικά όχι μόνο δεν αξίζει να χαλάς την διάθεση σου, αλλά μπορεί να είχες και άδικο όταν έβγαζες έξω το χέρι σου να μουτζώσεις τον οδηγό που ήταν ακριβώς πίσω σου.

Εγγραφείτε στην ομάδα Magnesianews στο Viber για να λαμβάνετε ενημερώσεις.
Ακολουθήστε τη ροή Magnesianews στο Google News και μείνετε σε επαφή με ότι συμβαίνει.