Μια φίλη, μου έλεγε πόσο απογοητεύτηκε πρόσφατα. Από άνθρωπο που θεωρούσε «δικό» της. Που μοιράζονταν πράγματα, περνούσαν αρκετές ώρες την ημέρα μαζί και η αλήθεια είναι πως όταν έναν άνθρωπο που πιστεύεις σε εκείνον κάνει κάτι που δεν το περιμένεις και σε απογοητεύει, ε, δεν καταπίνεται και εύκολο. Ζορίζεσαι. Δεν ξέρεις πως πρέπει να αντιδράσεις. Κλαις και δεν ξέρεις πώς να φέρεις στα συγκαλά του το μυαλό σου. Δεν είναι ότι κάποιος άγνωστος μπορεί να σε στεναχωρήσει. Εκεί μπορεί να τα ξεπεράσεις και στο λεπτό, ανάλογα και με το χαρακτήρα σου. Όταν όμως ένας άνθρωπος που τον ήξερες, τον ζούσες, τον αγαπούσες σου την «κάνει» εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν.
Πέφτεις από τα σύννεφα, νιώθεις σαν να έχει σκάσει βόμβα μέσα στο στομάχι σου, δεν το περίμενες με τίποτα από το συγκεκριμένο άτομο. Ψάχνεις να βρεις να δικαιολογήσεις όλο αυτό που σου συνέβη, αλλά καμία δικαιολογία δεν είναι ικανή να γιατρέψει την όποια σου πληγή. Τίποτα δεν μπορεί να κάνει το χρόνο να γυρίσει πίσω και να αποκαταστήσει το όποιο κακό σου συνέβη.
Γιατί μη μου πεις ότι δεν είναι κακό να πέφτει στα μάτια σου κάποιος τον οποίο είχες ο ίδιος τοποθετήσει ψηλά, αγαπημένε μου αναγνώστη. Εντάξει, λογικό να μην το περιμένεις το «χτύπημα». Λογικό να χάσεις την πίστη σου για λίγο στους ανθρώπους. Λογικό να μην ξανά εμπιστευτείς εύκολα άνθρωπο. Ευτυχώς όμως, όλα αυτά θα συμβούν για λίγο. Ναι για λίγο. Γιατί όσο και αν ο πόνος είναι αβάσταχτος πολλές φορές, ο χρόνος και ο καιρός που περνάει τόσο γρήγορα σε κάνει να ξεχνάς. Θα μου πεις πως δύσκολα μπορεί να γίνει αυτό. Μπορεί σαν περιστατικό να είναι πάντα μέσα στο μυαλό σου, αλλά η ζωή σου δεν μπορεί να σταματήσει σε αυτό το γεγονός. Προχωρά και μαζί του προχωράς κι εσύ, δύσκολα, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Ο γνωστός της φίλης μου, ωστόσο προσπαθεί να επανορθώσει. Γίνεται τώρα να ξεχαστεί κάτι που έγινε; Αφού κάτι «σπάει». Η σχέση δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Η ουσία των πραγμάτων έχει πάρει άλλη διάσταση, δεν επιδέχεται καμία διόρθωση. Η ζωή προχωράει, είπαμε. Και ας συνεχίζεις να δέχεσαι απογοητεύσεις. Από συγγενείς, φίλους, συναδέλφους, αγαπημένα σου πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας. Και ας λυπάσαι. Και ας θυμώνεις. Αλλά δεν μπορεί αυτή η συμπεριφορά τους να σταθεί εμπόδιο στη ζωή σου. Γιατί έμαθες να προσπερνάς πράγματα, καταστάσεις και ανθρώπους. Προχωράς γιατί ξέρεις πως αυτό θα είναι το καλύτερο για σένα. Ξεχνώντας τα στενάχωρα και τις απογοητεύσεις και έχοντας στο μυαλό σου μόνο τις όμορφες αναμνήσεις. Δύσκολο, αλλά πίστεψε με γίνεται.
