Πόσες και πόσες φορές δεν επιδιώξαμε να ακούσουμε από κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, να μας λέει πόσο μας αγαπά. Περισσότερο οι γυναίκες νομίζω, αγαπημένε μου αναγνώστη, ότι αρέσκονται στο να το ακούνε συνεχώς. Τις επιβεβαιώνει; Τις κάνει να μην νιώθουν ανασφαλής; Δεν ξέρω να σου απαντήσω, αν και γυναίκα. Αν με ρωτάς πάντως, τι θα προτιμούσα περισσότερο, να το ακούω ή να το εισπράττω σε πράξεις, το δεύτερο θα σου απαντούσα. Δεν λέω, καλά και τα λόγια, αλλά σαν τις πράξεις δεν έχει. Τι να το κάνω εγώ να μου πει κάποιος ότι με αγαπά, αν οι πράξεις του δεν το αποδεικνύουν; Η καθημερινότητα μας κινείται με απίστευτα γοργούς ρυθμούς. Η τεχνολογία τρέχει επίσης με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Κι εμείς, έχουμε φτάσει στο σημείο να λειτουργούμε μηχανικά. Να μιλάμε, να τρώμε, να εκφραζόμαστε. Κάπως έτσι έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε και ότι αγαπάμε. Από συνήθεια το λέμε, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να μην το πιστεύουμε καν. Κι όταν μιλάμε για πράξεις, δεν λέμε για τίποτα κοσμοϊστορικά γεγονότα, ούτε για σκηνές που θα θυμίζουν κάτι από Χολιγουντιανή ταινία.
Τα απλά είναι και τα πιο όμορφα, το λέμε, το ξανά λέμε, αλλά δεν ξέρω τι συμβαίνει και τελικά το ξεχνάμε. Σε έναν κόσμο που η πλειοψηφία κοιτάζει τον εαυτό της, χαίρομαι που υπάρχει κι ένα ποσοστό που εκφράζεται, που εξακολουθεί να νοιάζεται για τον δίπλα του, που δεν κρατάει για την πάρτη του τα συναισθήματα που νιώθει, που δεν σκέφτεται και δείχνει στους γύρω του ότι τους νοιάζεσαι και τους αγαπά. Δεν χρειάζεται να καταλάβει κάποιος καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια. Όποιος ενδιαφέρεται απλά το δείχνει. Δεν αφήνει τον άλλον με ερωτηματικά. Δεν τον αφήνει να αγωνιά και να αμφιβάλλει.
Αν για παράδειγμα κάποιος είναι δίπλα σου μόνο σε γιορτές και καλές στιγμές, ενώ όταν πραγματικά τον έχεις ανάγκη, στα δύσκολα, παίρνει απουσία, πες μου σε παρακαλώ, πόσες πιθανότητες μπορεί να έχει αυτός ο άνθρωπος να νιώθει αγάπη για σένα; Όταν αγαπάς απλά είσαι εκεί. Χωρίς αστερίσκους. Στα εύκολα και τα δύσκολα. Να δίνεις λύσεις και να παρηγορείς, αλλά και να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου. Όταν δεν είναι καλά του φτιάχνεις το αγαπημένο του φαγητό, όταν τον βλέπεις να «πέφτει» του φτιάχνεις το κέφι, όταν έχει τις μαύρες του δεν του στέλνεις απλά ένα μήνυμα, όταν τα οικονομικά του δεν είναι στο φόρτε τους, δεν τον αγνοείς και τον αφήνεις να «πνίγεται», αν έχει επαγγελματικά προβλήματα, τον ακούς και με νηφαλιότητα προσπαθείς να βρείτε από κοινού μια λύση. Αγάπη σημαίνει λειτουργώ σαν ομάδα.
Αγαπώ σημαίνει το αποδεικνύω καθημερινά. Εμείς κάπου έχουμε χαθεί ανάμεσα σε υποχρεώσεις και προβλήματα ρουτίνας και συνεχίζουμε να αμελούμε τόσο τους εαυτούς μας, όσο και τους γύρω μας. Όχι, δεν είναι δεδομένο ότι γνωρίζουν πόσο τους αγαπάμε. Κι αν δεν τους το πούμε, τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να τους το δείξουμε. Τι λες;
