Αν και μου αρέσει ο ύπνος, ωστόσο απολαμβάνω κάθε φορά που έχω να ξυπνήσω από τα άγρια χαράματα. Μου αρέσει να βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει. Και ανατέλλει για όλους μας. Μουρτζούφληδες, απογοητευμένους, στεναχωρημένους, άρρωστους, γκρινιάρηδες. Σε αυτούς που θα κοιτάξουν τον ήλιο το πρωί, ότι και να τους απασχολεί, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τους φτιάξει τη διάθεση.
Υπάρχουν όμως και οι άνθρωποι, που ούτε καν αυτό χρειάζονται για να είναι καλά. Με το που θα ξυπνήσουν, νιώθουν τόσο ευλογημένοι, που φροντίζουν οι ίδιοι να κάνουν την μέρα τους καλή. Είναι οι άνθρωποι που συναντάμε στο δρόμο και τους βλέπουμε χαμογελαστούς και αναρωτιόμαστε που βρίσκουν την όρεξη να το κάνουν.
Είναι απλά αισιόδοξοι. Και ξέρεις, αγαπημένε μου αναγνώστη, στους αισιόδοξους ανθρώπους, αυτούς που δεν μεμψιμοιρούν και σπάνια γκρινιάζουν, τα πράγματα έρχονται πιο εύκολα. Και αυτό ξέρεις γιατί; Γιατί ακόμη και ανάποδα να τους έρθουν, εκείνοι θα βρουν τον τρόπο να τ’ αντιμετωπίσουν. Έχουν πιάσει το νόημα της ζωής. Ξέρουν τι θέλουν, τι ζητούν, πως ν’ αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις και γνωρίζουν πως θα αντιδράσουν στην οποιαδήποτε κακοτυχία τους βρει μέσα στην καθημερινότητα τους.
Γνωρίζω ανθρώπους που ακόμη και άσχημα να έχει πάει η μέρα τους, θα έχουν βρει κάτι καλό μέσα από αυτό. Θα βρουν τον δρόμο να πάνε παρακάτω, και όχι μόνο αυτό αλλά θα φροντίσουν να φτιάξουν και τη δική σου μέρα, αν κάτι σου έχει πάει στραβά. Το γεγονός πάντως είναι ένα.
Όσο προβλήματα και αν αντιμετωπίζουμε καθημερινά, με όσους και αν ερχόμαστε σε προστριβές, όσο άσχημα και αν πηγαίνουν τα πράγματα στη δουλειά, όσο και αν θεωρείς ότι δεν τα βρίσκεις με τον δικό σου άνθρωπο, τόσα δεκάδες πράγματα είναι γύρω μας, όμορφα, ξέγνοιαστα, μοναδικά, που περιμένουν να τα δούμε. Για παράδειγμα. Δες το χαμόγελο του συνεταίρου σου όταν σε δει να μπαίνεις στο μαγαζί. Κάνε μια βόλτα στην παραλία. Μύρισε ένα όμορφο λουλούδι. Αγνόησε τους ενοχλητικούς. Δεν ταιριάζουμε με όλους, συνειδητοποίησε το. Ή για να είμαι πιο ακριβής, δεν θα πρέπει να σπαταλάμε ούτε λεπτό σε εκείνους που δεν ταιριάζουν μαζί μας. Άσε τους να καταστρέφουν τις δικές τους στιγμές, τις δικές ημέρες, όχι τις δικές σου. Εσύ αυτό που έχεις να κάνεις είναι να προστατεύσεις τις δικές σου. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο ή δύσκολο ν’ αλλάξει κάποιος τον τρόπο που βλέπει ή αντιμετωπίζει τα πράγματα, αλλά νομίζω ότι στις μέρες μας μια προσπάθεια θα πρέπει να γίνει.
Αν δεν αφορά κάτι σε θέμα υγείας, δεν είναι πρόβλημα, συνήθιζαν να λένε οι μεγαλύτεροι και νομίζω ότι ισχύει 100%. Αυτά που μας συμβαίνουν είναι μερικά εμπόδια, που όμως δεν πρέπει να μας εμποδίζουν από να ζούμε, να ακούμε, να βλέπουμε, να νιώθουμε. Ας είμαστε αισιόδοξοι και με συννεφιά. Το θέμα είναι πόσο φωτεινοί είμαστε μέσα μας και πόσο φως μεταδίδουμε στους γύρω μας. Για σκέψου το.
