Πολλές φορές έχω πετύχει τον εαυτό μου να ονειροπολεί. Θα μου πεις και ποιος από εμάς δεν κάνει όνειρα. Τελευταία, όμως, την ώρα που μπροστά μου έχω τον υπολογιστή και ατέλειωτη δουλειά που πρέπει να φέρω σε πέρας, το μάτι μου επιλέγει να «χαθεί» κάπου στο βάθος του παραθύρου μου, αντικρίζοντας τη θάλασσα. Σκέφτομαι, πόσο όμορφο πραγματικά είναι να μπορείς να αφήνεσαι που και που, να κατεβάζεις διακόπτες και να ονειροπολείς. Για διάφορα ζητήματα. Για πράγματα που αφορούν εσένα. Την οικογένεια σου. Την κοινωνία.
Για πράγματα που αφορούν το τώρα, το αύριο. Ξέρεις εκ των πραγμάτων ότι όλα όσα σκέφτεται και ονειρεύεσαι, άλλα από αυτά θα γίνουν, άλλα ίσως και ποτέ. Και σκέφτομαι, αγαπημένε μου αναγνώστη, γιατί να επιλέγουμε τη δεύτερη κατηγορία και να τρώμε τζάμπα και άδικα το χρόνο μας; Γιατί δεν ικανοποιούμαστε με τα πρώτα; Γιατί δεν συνειδητοποιούμε ότι τελικά είμαστε και πολύ μάγκες που καταφέραμε ορισμένα από αυτά που ονειρευτήκαμε να τα κάνουμε πράξη; Η αλήθεια είναι ότι σπάνια δίνουμε τα εύσημα στους εαυτούς μας. Θεωρούμε ότι δεν κάνουμε και τίποτα σπουδαίο πετυχαίνοντας πράγματα. Δεν είναι όμως έτσι. Θα πρέπει να μας αναγνωρίζουμε τα όποια μας παράσημα, τις όποιες μας νίκες.
Γιατί μέσα από αυτές, έστω τις μικρές, καθημερινές μας νίκες, ερήμην μας πολλές φορές, γινόμαστε παράδειγμα προς μίμηση και για τους γύρω μας. Σου φαίνεται αστείο; Καθόλου δεν είναι, πίστεψε με. Γιατί ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει και να εξελίσσεται ακριβώς επειδή εγώ κι εσύ συνεχίζουμε να μην το βάζουμε κάτω και σε πείσμα των καιρών και των προβλημάτων εξακολουθούμε να ονειροπολούμε για κάτι καλύτερο.
Γι αυτό ας μην τα παρατήσουμε. Ας μην καθίσουμε στα αυγά μας. Ας συνεχίσουμε να κάνουμε όνειρα και ας παλέψουμε γι αυτά, ακόμη κι αν οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές για την πραγμάτωση τους. Εσύ τι θα επιλέξεις, αγαπημένε μου; Να μείνεις στάσιμος ή να πας ένα βήμα παραπέρα; Βρες ένα καθρέφτη και πήγαινε να κοιτάξεις το είδωλο σου. Δες πως έχει αλλάξει η μορφή σου μέσα στα χρόνια των ανθρώπων που γεννήθηκαν και έζησαν στη Γη. Ναι. Εδώ έζησαν κι εκείνοι. Εδώ ζεις κι εσύ. Αύριο θα ζήσουν και κάποιοι άλλοι. Κι αν κάτι με πειράζει, είναι που δεν έχουμε καταλάβει πόσο τυχεροί, αλλά και πόσο σημαντικοί είμαστε για το ίδιο το νόημα της ζωής. Γι αυτό μην το παραμελείς. Ονειρέψου. Κυνήγησε τις επιθυμίες σου. Κυνήγησε και φτάσε την ίδια σου την ευτυχία. Μόνο όταν την βρεις μη ξεχάσεις να την μοιραστείς.
